<br>Άσε που είχα άγνωστες λέξεις και νόμιζα ότι είχα και καλό λεξιλόγιο <img src="/frown.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" />
" title="" class="bbcode_smiley" /><br><br>Κατά τα άλλα, Χρήστο, θα σου γράψω ένα υπεραπλουστευμένο χρονικό το βραδάκι. Εν ολίγοις η InXile σύναψε συμφωνία με Techland για να λειτουργήσει η δεύτερη ως retail publisher. Η Techland αποφάσισε να βγάλει Χ προϊόντα ως retail μεταξύ άλλων και μία πανέμορφη, πλήρη και αρκετά φτηνή (για τα στάνταρ που έχουν μπει πλέον) συλλεκτική έκδοση. Οι backers (και μόνο όσοι πρόλαβαν το EARLY BIRD CE στο Kickstarter) αγόρασαν για τα ίδια λεφτά μία συλλεκτική που έχει μόνο ένα manual και ένα cloth map, κατά πολύ φτωχότερη από την retail της Techland. Εγείρονται ηθικά ζητήματα (κανένα νομικό - αυτά είναι γελοιότητες) κατά πόσο η InXile τροφοδότησε με digital υλικό (που κακά τα ψέμματα τζάμπα είναι από πλευράς κόστους) και δύο τρία γυάλινα μπιμπελό τα άτομα που πήραν το ρίσκο και έδωσαν τα λεφτά τους για να ξεκινήσει το project. Ως ανταμοιβή πήραν για τα ίδια (στην καλύτερη περίπτωση) ή αρκετά περισσότερα χρήματα τη μοναδική retail που ήταν τότε διαθέσιμη, χωρίς να έχουν πρόσβαση σε άλλο υλικό (πχ. μεμονωμένο άγαλμα και extra goodies να σταλούν σε αυτούς).<br><br>Αντιθέτως αυτοί που αγοράζουν retail, δεν πήραν ρίσκο και έχουν στα χέρια τους κάτι πολύ σένιο. Δεν είναι ζήτημα προπυλακισμού αυτών που δεν έκαναν backup, αλλά το πώς χειρίστηκε η InXile το θέμα (και καλά δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει τα extra rewards στους backers).
" title="" class="bbcode_smiley" /></span><br><br>Γράψιμο και χαρακτήρες έχουν ενδιαφέρον / είναι σε αξιόλογο επίπεδο;
" title="" class="bbcode_smiley" />" title="" class="bbcode_smiley" /><br><br>Inventory/Combat System/Character Development/Εξοπλισμός : ισχνά εώς ανύπαρκτα, το Torment ήταν πλήρες γεύμα στον συγκεκριμένο τομέα με τα τατού και την περιεργίλα του, εδώ έχουμε σνακ σαντουιτσάκι που δείχνει να έχει μπει περισσότερο για το φαίνεσθαι.<br><br>Γραφικά/Απεικόνιση του Κόσμου : Εδώ δυστυχώς χάνει ΠΑΡΑ πολύ το παιχνίδι, καθώς οι άπειροι καλογραμμένοι NPC's με τους οποίους συνομιλούμε δεν έχουν καν πορτραίτα, μόνο κάποια άθλια μοντέλα χαρακτήρων στην Unity. Τα οποία δεν εμφανίζονται καν στους διαλόγους (όπως πχ στο Tyranny). Με άλλα λόγια, η οποία αίσθηση απόδοσης χαρακτήρων λαμβάνει χώρα αποκλειστικά και μόνο στο κεφάλι μας, βάσει του τρόπου ερμηνείας των απείρων κειμένων που διαβάζουμε. Αυτό αφαιρεί για μένα πάρα πολλούς πόντους από τον παράγοντα "immersion" καθώς έχω διαρκώς την αίσθηση πως διαβάζω interactive novel διανθισμένο με κάποια "στολίδια" για το ξεκάρφωμα. <br><br>Γραφή/Κόσμος/Χαρακτήρες : Η ίδια η γραφή, είναι καλή. Δηλαδή σου περνάει το νόημα πως η Νουμενέρα είναι ένας γαμωπερίεργος κόσμος με άφθονη απόκρυφη ιστορία. Το σημαντικότερο πρόβλημα εντοπίζεται στο γεγονός ότι δίχως συγκεκριμένους χαρακτήρες (στο πρώτο δεκάωρο παιχνιδιού τουλάχιστον) που να σου εμπνέουν κάποια πάθη ή κάποιο ενδιαφέρον πέραν του κλασσικού RPG διακυβεύματος "Είμαι ο ήρωας, θα ανακαλύψω τί μου συμβαίνει") δεν έχουν και πολύ νόημα. Οι πρώτοι 5 NPC's που βρήκα και πήρα στην ομάδα κάργα αδιάφοροι/στερεοτυπικοί, δεν πλησιάζουν τους companions του Torment ούτε γι'αστείο.<br><br>Επίσης, στην περιοχή του Sagus Cliffs (το μισό παιχνίδι ουσιαστικά, απ' όσο υποπτεύομαι και μετά τις περικοπές) διαπίστωσα άπειρες "αναφορές" σε τοποθεσίες, πρόσωπα, διαλόγους και καταστάσεις του αρχικού Torment. Μέχρι και...Bronze Sphere πήρα στο inventory ως, φαντάζομαι, κάφρικο easter egg. Αλλά πολλά κομμάτια είναι ξεσηκωμένα αυτούσια από στιγμές στην Sigil, μείον τους χαρακτήρες, την καλλιτεχνική διεύθυνση, το vibe και το πάθος.<br><br>Ελπίζω και θέλω με όλη μου την καρδιά, το παιχνίδι να ανθίσει σε κάποιο υπερ-έπος, αλλά ως τώρα τρώω μια παγωμάρα απίστευτη. Σαν generic post apocalyptic/weird RPG από ανεξάρτητο στούντιο που αγοράζεις στο GoG για 10 δολλάρια, στέκει. Τώρα αν θα πάει πουθενά παραπάνω, μένει να φανεί. <br><br>Το παιχνίδι μάχες ΔΕΝ έχει, ακόμη και αν θέλεις να είσαι καραγιωτάς/ντουγάνι/καθυστερημένος (ιεροσυλία αντίστοιχη του να παίζεις Dishonored 2 σαν τον Shredder) ζήτημα να μπλεχτείς σε 5 (χωρίς πλάκα) τουλάχιστον στην πρώτη πόλη. Παίζοντας σωστά, μόνο τις scripted έχεις, δηλαδή...2; ;Ίσως μου ξεφεύγει καμία. <br><br>Αδέρφια, εσάς με τους κολλέκτορες, δεν σας καλοβλέπω. <br><br>ΥΓ Ακόμα και με τον Silver Tongued Mind Reading Nano μου,η πλειοψηφία των διαλόγων λύνεται με απλό "Persuasion Check". Ναι, παρέχονται αρκετές επιλογές ως προς την επίλυση μπόλικων quests και είναι όλα "στο χέρι", δεν έχει fetch quests και filler αηδίες. Αλλά θέλω να δω μετά από 20 ώρες πώς θα έχουν εξελιχθεί τα συγκεκριμένα.
" title="" class="bbcode_smiley" />
" title="" class="bbcode_smiley" /><br><br>Inventory/Combat System/Character Development/Εξοπλισμός : ισχνά εώς ανύπαρκτα, το Torment ήταν πλήρες γεύμα στον συγκεκριμένο τομέα με τα τατού και την περιεργίλα του, εδώ έχουμε σνακ σαντουιτσάκι που δείχνει να έχει μπει περισσότερο για το φαίνεσθαι.<br><br>Γραφικά/Απεικόνιση του Κόσμου : Εδώ δυστυχώς χάνει ΠΑΡΑ πολύ το παιχνίδι, καθώς οι άπειροι καλογραμμένοι NPC's με τους οποίους συνομιλούμε δεν έχουν καν πορτραίτα, μόνο κάποια άθλια μοντέλα χαρακτήρων στην Unity. Τα οποία δεν εμφανίζονται καν στους διαλόγους (όπως πχ στο Tyranny). Με άλλα λόγια, η οποία αίσθηση απόδοσης χαρακτήρων λαμβάνει χώρα αποκλειστικά και μόνο στο κεφάλι μας, βάσει του τρόπου ερμηνείας των απείρων κειμένων που διαβάζουμε. Αυτό αφαιρεί για μένα πάρα πολλούς πόντους από τον παράγοντα "immersion" καθώς έχω διαρκώς την αίσθηση πως διαβάζω interactive novel διανθισμένο με κάποια "στολίδια" για το ξεκάρφωμα. <br><br>Γραφή/Κόσμος/Χαρακτήρες : Η ίδια η γραφή, είναι καλή. Δηλαδή σου περνάει το νόημα πως η Νουμενέρα είναι ένας γαμωπερίεργος κόσμος με άφθονη απόκρυφη ιστορία. Το σημαντικότερο πρόβλημα εντοπίζεται στο γεγονός ότι δίχως συγκεκριμένους χαρακτήρες (στο πρώτο δεκάωρο παιχνιδιού τουλάχιστον) που να σου εμπνέουν κάποια πάθη ή κάποιο ενδιαφέρον πέραν του κλασσικού RPG διακυβεύματος "Είμαι ο ήρωας, θα ανακαλύψω τί μου συμβαίνει") δεν έχουν και πολύ νόημα. Οι πρώτοι 5 NPC's που βρήκα και πήρα στην ομάδα κάργα αδιάφοροι/στερεοτυπικοί, δεν πλησιάζουν τους companions του Torment ούτε γι'αστείο.<br><br>Επίσης, στην περιοχή του Sagus Cliffs (το μισό παιχνίδι ουσιαστικά, απ' όσο υποπτεύομαι και μετά τις περικοπές) διαπίστωσα άπειρες "αναφορές" σε τοποθεσίες, πρόσωπα, διαλόγους και καταστάσεις του αρχικού Torment. Μέχρι και...Bronze Sphere πήρα στο inventory ως, φαντάζομαι, κάφρικο easter egg. Αλλά πολλά κομμάτια είναι ξεσηκωμένα αυτούσια από στιγμές στην Sigil, μείον τους χαρακτήρες, την καλλιτεχνική διεύθυνση, το vibe και το πάθος.<br><br>Ελπίζω και θέλω με όλη μου την καρδιά, το παιχνίδι να ανθίσει σε κάποιο υπερ-έπος, αλλά ως τώρα τρώω μια παγωμάρα απίστευτη. Σαν generic post apocalyptic/weird RPG από ανεξάρτητο στούντιο που αγοράζεις στο GoG για 10 δολλάρια, στέκει. Τώρα αν θα πάει πουθενά παραπάνω, μένει να φανεί. <br><br>Το παιχνίδι μάχες ΔΕΝ έχει, ακόμη και αν θέλεις να είσαι καραγιωτάς/ντουγάνι/καθυστερημένος (ιεροσυλία αντίστοιχη του να παίζεις Dishonored 2 σαν τον Shredder) ζήτημα να μπλεχτείς σε 5 (χωρίς πλάκα) τουλάχιστον στην πρώτη πόλη. Παίζοντας σωστά, μόνο τις scripted έχεις, δηλαδή...2; ;Ίσως μου ξεφεύγει καμία. <br><br>Αδέρφια, εσάς με τους κολλέκτορες, δεν σας καλοβλέπω. <br><br>ΥΓ Ακόμα και με τον Silver Tongued Mind Reading Nano μου,η πλειοψηφία των διαλόγων λύνεται με απλό "Persuasion Check". Ναι, παρέχονται αρκετές επιλογές ως προς την επίλυση μπόλικων quests και είναι όλα "στο χέρι", δεν έχει fetch quests και filler αηδίες. Αλλά θέλω να δω μετά από 20 ώρες πώς θα έχουν εξελιχθεί τα συγκεκριμένα.<br></blockquote><br>*κρύος ιδρώτας*
