<blockquote><br>Αν τώρα ρε παιδί μου έχω ένα φίλο και αυτός ο φίλος ας πούμε κάποτε πούλαγε λεμονάδα καλή και είχε καλό όνομα στην πιάτσα, είναι λογικό να συμφωνήσω να τον στηρίξω όταν μου ανακοινώνει πως θα ξεκινήσει να πουλά χυμό μάνγκο. Κι ας μην έχει μανγκόδεντρα στον Ασπρόπυργο. Και τον στηρίζω με, έτσι τυχαία, ένα νούμερο λέω τώρα, τεσσεράμιση εκατομμύρια. Και θυμάται τελευταία στιγμή πως δεν έχει μάνγκο στον Ασπρόπυργο. Ε, επειδή είμαστε φίλοι από παλιά, μου παίρνει μια Αμίτα από το περίπτερο, την πετάει από το παράθυρο στην κουζίνα μου γιατί κωλώνει να με κοιτάξει στα μάτια και την κάνει για Περού. Λογικός ο φίλος, έχει επίγνωση της κατάστασης και ένστικτο επιβίωσης. Η Αμίτα όμως, τελευταία που κοίταξα, 1.20Ε έχει στο περίπτερο και την έπαιρνα και μόνος μου βρε αδερφέ. Τί συνέβη πραγματικά;<br><br>Α) Ο φίλος μου ήταν εξαρχής απατεώνας καριέρας και με κοροϊδεψε σκληρά και καλά να πάθω<br>Β) Ο φίλος μου χτύπησε στο κεφάλι και θεωρεί πως η περιπτερίσια Αμίτα έχει την ίδια αξία με το φυσικό χυμό εξωτικού φρούτου που υποσχέθηκε<br>Γ) Καλά έπινα λεμονάδα, αλλά ήταν μεγαλομανής και είπε να με ξεσηκώσει και ξαφνικά με ντρέπεται.<br><br>Αυτά και άλλα πολλά θα απαντηθούν σε οκτώ και ψιλά ώρες. Όσο προλαβαίνετε, ακυρώνετε, για καλό είναι.<br></blockquote><br>Μόνο και μόνο που το πας από την ξινίλα του λεμονιού στην πικρίλα του μάνγκο δείχνει οτι ξέρεις τι θες :thumbsup: