REVIEWS

ANGELO AND DEEMON: One Hell of a Quest

To Hell and... back quickly

Δε χωρεί αμφιβολία ότι η ύπαρξη των point ‘n’ click adventures έχει περιοριστεί αποκλειστικά στις ορέξεις της indie σκηνής. Ελλείψει λοιπόν ενός μεγάλου developer-ηγέτη με μεράκι και όραμα, που θα εμπνέει όλους τους υπόλοιπους developers για καλύτερες και περισσότερες παραγωγές, έχουμε φτάσει στο θλιβερό σημείο οι αριθμοί τους να φθίνουν σημαντικά χρόνο με το χρόνο. Παρ’ όλα αυτά, η ποιότητα διατηρείται σε ένα αρκετά καλό επίπεδο, σίγουρα όχι τόσο υψηλό όσο στις “χρυσές” εποχές της LucasArts και της Sierra, αλλά τουλάχιστον φέτος είδαμε ωραία πράγματα από το Whispers of the Machine, το Irony Curtain και το Gibbous: A Cthulhu Adventure. Το Angelo and Deemon της Ουκρανικής Specialbit Studios όμως δεν κατορθώνει να μπει στην παραπάνω λίστα. Αντίθετα, αποτελεί ένα λαμπρό παράδειγμα που λέει ότι για να δημιουργήσει κανείς ένα adventure αξιώσεων είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση.

Η κάθοδος προς την Κόλαση ξεκινά από το ασανσέρ. Για οποιαδήποτε πληροφορία, καλέστε τον Manny.

Παρεμπιπτόντως, το παιχνίδι ξεκινά με καλούς οιωνούς. Σίγουρα, η ιδέα ενός αφηρημένου και κουρασμένου Χάρου, που ύστερα από ένα ατυχές γεγονός μπαίνει σε λάθος δωμάτιο, δεν είναι καινούρια, αλλά υλοποιείται αρκετά πετυχημένα. Το θύμα είναι ένας “καμένος” blogger, ο Angelo, ο οποίος προσπαθεί απεγνωσμένα να ανεβάσει τον αριθμό των followers του, αλλά ο καιρός είχε άλλα σχέδια εκείνη τη νύχτα. Κατά τη διάρκεια του uploading του τελευταίου του video, ένας κεραυνός προκαλεί στιγμιαία πτώση τάσης, η οποία καταστρέφει το υλικό που με τόσο κόπο είχε μαζέψει. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, ο Χάρος χτυπά την πόρτα του και τον καλεί να έρθει μαζί του στην Κόλαση. Καμία δυνατότητα επιλογής, άλλωστε όλοι εκεί θα καταλήξουμε.

Απελπισμένος όπως είναι ο Angelo, καθώς αν το blog του κλείσει, θα αναγκαστεί να βρει κανονική δουλειά (ωιμέ) για να ζήσει, αποφασίζει να ακολουθήσει το Χάρο μέχρι την Κόλαση, προκειμένου να μαζέψει υλικό (φωτογραφίες, βίντεο κλπ), το οποίο εγγυημένα θα εκτοξεύσει τους followers του.

Ποιον μου θυμίζει, ποιον μου θυμίζει…

Και κάπου εδώ, τελειώνουν οι καλές ιδέες που είχαν οι άνθρωποι της Specialbit Studios. Δυστυχώς, η συνέχεια της υπόθεσης είναι απογοητευτική και απογοητεύει όλο και περισσότερο όσο προχωράμε παρακάτω, με το παιχνίδι να συμπεριφέρεται σαν να μην ξέρει πως να διαχειριστεί την, ομολογουμένως, αρχική καλή ιδέα του. Κατ’ αρχήν, ο σκοπός του Angelo για τη συλλογή υλικού για το blog του ξεθωριάζει στην πορεία, δεν αναφέρεται ξανά παρά ελάχιστες φορές, ενώ ο ίδιος μπλέκεται σε μια σειρά γεγονότων με διάφορους χαρακτήρες και καταστάσεις, οι οποίες δε βγάζουν ιδιαίτερο νόημα.

Το δε sidekick, ο ιπτάμενος διαβολάκος Deemon, που μας παρουσιάζεται στην επόμενη σκηνή και υποτίθεται ότι ήταν rapper στην κανονική του ζωή, είναι μια χαμένη ευκαιρία για τη δημιουργία ενός αξιομνημόνευτου χαρακτήρα. Αδιάφορος και νερόβραστος, με λίγες ατάκες του να είναι πετυχημένες, κάτι που ίσως να οφείλεται και στην κακή απόδοση της αγγλικής γλώσσας – χωρίς βέβαια αυτό να αποτελεί δικαιολογία.

Μη σας ξεγελά ο μεγάλος χάρτης. Μπορείτε να επισκεφθείτε μόλις τρεις περιοχές, ενώ δεν μπορείτε να πάτε άμεσα στο βορειοανατολικό νησί, ακόμα και αν το έχετε επισκεφθεί δεκάδες φορές!

Από την άλλη, οι γρίφοι του, αν και δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολοι για κάποιον που έχει παίξει κάποιο adventure στη ζωή του (πάντως υπάρχει ενσωματωμένο hint system, αν κολλήσουμε κάπου), δείχνουν να είναι περισσότερο προϊόντα τυχαίας υλοποίησης παρά προσεκτικού σχεδιασμού. Αυτό είναι ηλίου φαεινότερο από το γεγονός ότι δεν υφίστανται σαφείς κατευθυντήριες γραμμές για το τι πρέπει να κάνουμε ή για ποιο λόγο πρέπει να ακολουθήσουμε μια συγκεκριμένη αλληλουχία κινήσεων. Απλώς δοκιμάζουμε στην τύχη τα αντικείμενα που έχουμε συλλέξει με τα λιγοστά hotspots του περιβάλλοντος και τους ακόμα λιγότερους ομιλώντες χαρακτήρες που θα συναντήσουμε, ελπίζοντας ν’ ανακαλύψουμε τη λύση για να προχωρήσουμε παρακάτω.

Ομολογουμένως, το παιχνίδι αποπειράται να βγάλει γέλιο, πατώντας στη γνωστή συνταγή της εισαγωγής οικείων στοιχείων από διάσημα παιχνίδια και ταινίες. Παραδείγματος χάρη, θα οδηγήσουμε την Delorian σε μία εμβόλιμη (και πρακτικά εντελώς άσχετη) σκηνή, ενώ ο μηχανόβιος που μεταφέρει τον Angelo και τον Deemon μεταξύ των διαφόρων περιοχών του χάρτη (μη φανταστείτε τίποτε συνταρακτικό, μια χούφτα περιοχές επιτρέπεται να επισκεφθούμε μόνο) είναι φτυστός ο Ben από το Full Throttle. Οι εν λόγω σεκάνς είναι πολλές και θα σας προκαλέσουν ένα μειδίαμα, ίσως μια μικρή δόση νοσταλγίας, αλλά χάνονται και αυτές μέσα σε όλη την προχειρότητα που διακατέχει τον τίτλο.

Είναι πολύ εύκολο να ξεγελάσει κανείς έναν πορτιέρη. Ακόμα και αν τα αγγλικά του δεν είναι καλά (pun intended).

Δε νομίζουμε ότι χρειάζεται να αφιερώσουμε περισσότερο χώρο για τι εστί Angelo and Deemon. Οι προθέσεις των ανθρώπων της Specialbit Studios είναι καλές, η αγάπη τους για τα point ‘n’ click adventures και την pop κουλτούρα εμφανής, αλλά μόνο η καλή διάθεση δεν είναι αρκετή. Αν θέλαμε να δώσουμε kudos σε κάποιον τομέα, αυτός θα ήταν ο τομέας των γραφικών, ο οποίος έχει μια ενδιαφέρουσα καλλιτεχνική άποψη και προσφέρει μερικές όμορφες εικόνες. Μέχρι εκεί πάντως, γιατί σε θέματα voice-over και μουσικής υπόκρουσης (όπου αυτή υπάρχει), πιάνει μετά βίας τη βάση.

Πολύ γνωστό το εν λόγω αμαξάκι, κανείς όμως δε μας εξηγεί πως βρέθηκε εκεί.

Όπως γίνεται αντιληπτό, συνολικά υπάρχουν πολύ λίγα πράγματα να κρατήσει κανείς από το Angelo and Deemon και ο λόγος που παίρνει τη βαθμολογία που διαβάζετε παρακάτω είναι ο εξής: Ευελπιστούμε ότι στο sequel που υπόσχεται (σας είπαμε ότι το παιχνίδι τελειώνει στις 3 ώρες με cliffhanger τερματισμό;), η Specialbit Studios θα λάβει σοβαρά υπόψη της το feedback που θα δεχθεί και θα εργαστεί πολύ περισσότερο, ώστε να διορθώσει τα λάθη της και να μπορέσει το επόμενο παιχνίδι της να σταθεί αξιοπρεπώς.

 

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 50%

50%

Φτωχό

Ενδιαφέρουσα αρχική ιδέα, η οποία όμως αποτυγχάνει να μετουσιωθεί σε ένα adventure αξιώσεων.

Γιώργος Δεμπεγιώτης

Συντάκτης-λάτρης των action, shooter, adventure, RPG’s και ενίοτε racing παιχνιδιών, προτιμά κυρίως το single-player gaming. Που και που ξεσπάει σε κανά multi, αλλά δεν το παρακάνει κιόλας.

One Comment

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL