FINAL FANTASY XIII
Η σειρά Final Fantasy στη μακρόχρονη πορεία της έχει αποκτήσει τόσο φανατικούς υποστηρικτές όσο και ορκισμένους εχθρούς. Το Final Fantasy XIII κατόρθωσε να διχάσει ακόμα και το κοινό του με τις σαρωτικές αλλαγές που εισήγαγε. Είναι ένα παιχνίδι που απαιτεί υπομονή από τον παίκτη προκειμένου να δείξει τον χαρακτήρα και το βάθος του.
Παίρνουμε λοιπόν το τεράστιο σπαθί μας, την υπομονή μας και βουτάμε στον κόσμο του παιχνιδιού. Και αναφερόμαστε στον όρο “υπομονή”, καθώς ακολουθούμε ένα εκτενέστατο tutorial για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Φυσικά οι δυνατότητες του παιχνιδιού και οι επιλογές του παίκτη ξεδιπλώνονται όσο προχωράμε, δυστυχώς όμως με απελπιστικά αργό ρυθμό. Όπως σε κάθε παιχνίδι της σειράς έτσι και εδώ έχουμε μια κεντρική ιστορία να οδηγεί τους ήρωες μας. Ο κόσμος του FFXIII αποτελείται από δύο εχθρικούς μεταξύ τους πλανήτες. Τον αιωρούμενο στο διάστημα ουτοπικό πλανήτη Cocoon και τον άγριο και αφιλόξενο Gran Pulse. Κάποια θεϊκά όντα ονόματι fal’Cie εξουσιάζουν και τους δυο πλανήτες και έχουν τη δυνατότητα να μαρκάρουν τους ανθρώπους ως υπηρέτες τους, τους επονομαζόμενους l’Cie. Σε αυτούς δίνεται μια αποστολή στην οποία αν αποτύχουν μετατρέπονται σε άμυαλα τέρατα Cie’th, ενώ αν καταφέρουν να την εκπληρώσουν γίνονται κρύσταλλοι. Κεντρική πρωταγωνίστρια είναι η Lightning, πρώην στρατιώτης, η οποία προσπαθεί να σώσει την αδερφή της Serah που μετατράπηκε σε Pulse l’Cie, ορίζοντάς την αυτομάτως ως εχθρό του πλανήτη Cocoon. Στο δρόμο της θα συμμαχήσει με μερικούς άλλους ανθρώπους, μαζί με τους οποίους θα βρεθεί στη μέση του πολέμου των δυο πλανητών και κάπως έτσι το party ξεκινά.
Party μεν, αλλά όχι όπως έχουμε συνηθίσει δε. Οι playable χαρακτήρες είναι έξι και αναλόγως με την εξέλιξη της ιστορίας χωρίζονται σε αρκετούς συνδυασμούς. Κάθε φορά υπάρχει ένας αρχηγός του party, ο οποίος επιλέγεται αποκλειστικά από το παιχνίδι, μέχρις ώτου φθάσουμε στο 10ο κεφάλαιο! Εμείς χειριζόμαστε μόνο τον αρχηγό του party, ενώ στα υπόλοιπα μέλη δεν δίνουμε με κάποιο τρόπο εντολές ούτε καν επιλέγουμε τον στόχο τους: μπορούμε μονάχα να αλλάξουμε τους ρόλους τους στη μάχη. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως όταν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε κάποιο αντικείμενο, πχ. Potion, το καταναλώνει ολόκληρο το party. Δεν υπάρχει, δηλαδή, τρόπος να χρησιμοποιηθεί από συγκεκριμένο χαρακτήρα, αλλά ουσιαστικά «κερνάει» ο αρχηγός τους υπόλοιπους.
Παρόμοια λογική ακολουθείται και στις άλλες πτυχές του συστήματος μάχης: μετά την ολοκλήρωση κάθε μάχης, η ζωή όλων αναπληρώνεται στη στιγμή. Ακόμα κι αν κάποιος πεθάνει, πλην του εκάστοτε αρχηγού φυσικά, ανασταίνεται αυτόματα στο τέλος της μάχης σα να μη τρέχει τίποτα. Αν όμως πεθάνει ο αρχηγός μας τότε έχουμε game over, ακόμα κι αν είναι ζωντανό το υπόλοιπο party. Βέβαια, στο συγκεκριμένο Final Fantasy, το Game Over screen είναι κάτι που θα αργήσει να έρθει, καθώς τα πρώτα κεφάλαια δεν διακρίνονται για το υψηλό επίπεδο δυσκολίας τους.
Οι δραστικότερες αλλαγές στο σχεδιασμό του παιχνιδιού εντοπίζονται περιβάλλον. Δεν υπάρχουν πόλεις για εξερεύνηση ούτε NPCs να αναθέσουν δευτερεύουσες αποστολές στο μεγαλύτερο μέρος της δράσης, όπως συνέβαινε στα μέχρι τώρα παιχνίδια της σειράς. Αντίθετα, τα ψώνια μας και το crafting γίνονται στα save points, τα οποία συναντάμε με την ίδια συχνότητα που αντιμετωπίζουμε τέρατα. Όλες αυτές οι αλλαγές, παρότι αρχικά ξενίζουν, εντέλει πετυχαίνουν τον σκοπό τους που δεν είναι άλλος από το να πέσει όλο το βάρος του gameplay στις μάχες.
Το σύστημα μάχης αποτελεί τον άσο στο μανίκι του FFXIII. H SQUARE-ENIX συνδύασε ορισμένα στοιχεία από προηγούμενα μέλη της σειράς με καινούριες ιδέες και παρέδωσε ένα ταχύτατο, έξυπνο και απολαυστικό σύστημα μάχης. Οι εχθροί είναι πάντοτε ορατοί στο χάρτη, μπορούμε είτε να τους αντιμετωπίσουμε είτε να τους αποφύγουμε, δεν υπάρχουν επομένως τυχαίες αναμετρήσεις. Αν πλησιάσουμε χωρίς να μας αντιληφθούν, τότε αυτόματα κερδίζουμε μια bonus επίθεση, κάτι που δεν ισχύει για τους εχθρούς μας. Οι ενέργειες μας εξαρτώνται από την Active Time Battle (ΑΤΒ) μπάρα, η οποία γεμίζει με το χρόνο και αδειάζει εκτελώντας τις εντολές μας. Ο κάθε χαρακτήρας έχει τις δικιές του ικανότητες, οι οποίες με τη σειρά τους καταναλώνουν διαφορετική ποσότητα της ΑΤΒ μπάρας. Όσο πιο ισχυρές είναι τόσο πιο μεγάλο τμήμα της μπάρας καταναλώνουν, ενώ η χρήση αντικειμένου δεν κοστίζει τίποτα. Όλοι οι εχθροί που θα πολεμήσουμε, εκτός από τη ζωή τους, έχουν επιπλέον μια μπάρα κόπωσης (Stagger bar), όπου όταν αυτή γεμίσει, τότε ο εχθρός είναι περισσότερο ευάλωτος. Η μπάρα κόπωσης γεμίζει όταν επιτυγχάνουμε απανωτά χτυπήματα και αδειάζει με τη πάροδο του χρόνου, κατά συνέπεια χρειάζεται σωστός συντονισμός και συγχρονισμός του “αρχηγού” μας με το υπόλοιπο party, ώστε να φέρουμε τον εχθρό συντομότερα σε κατάσταση κόπωσης και να τον σκοτώσουμε πιο γρήγορα και πιο εύκολα. Γενικότερα κατά τη διάρκεια της περιπέτειας, θα συναντήσουμε μια αξιοσημείωτη ποικιλία από εχθρούς, ο καθένας με τις δικές του δυνάμεις/αδυναμίες, τις οποίες οφείλουμε να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο, αν θέλουμε να βγούμε νικητές απέναντί τους.
Μετά από κάθε μάχη κερδίζουμε Crystogen Points, τους οποίους ξοδεύουμε στο Crystarium για να αναβαθμίσουμε τους ήρωές μας. Εκεί μπορούμε να ανεβάσουμε τα στατιστικά τους και να τους μάθουμε νέες και πιο αποτελεσματικές abilities. Οι abilities ανήκουν στους Paradigm Roles. Υπάρχουν έξι διαφορετικοί διαθέσιμοι ρόλοι (Commando, Ravager, Sentinel, Saboteur, Synergist και Medic) και κάθε χαρακτήρας έχει πρόσβαση σε συγκεκριμένους ρόλους, τους οποίους εναλλάσσουμε κατά βούληση πριν ή και κατά τη διάρκεια των αναμετρήσεων. Η αλλαγή στους ρόλους γίνεται στιγμιαία και ισχύει καθολικά για όλο το party. Για να γίνουν τα πράγματα ευκολότερα, έχουμε τη δυνατότητα να ορίσουμε εξ’αρχής τους συνδυασμούς που μας ταιριάζουν καλύτερα και να τους αποθηκεύουμε στις έξι διαθέσιμες θέσεις για άμεση πρόσβαση. Φυσικά με την εκάστοτε εναλλαγή των χαρακτήρων στο party, αποκτούμε πρόσβαση σε άλλους συνδυασμούς ρόλων, οπότε ακολουθεί εκ νέου σετάρισμα.
Μια άλλη γνώριμη από προηγούμενα παιχνίδια της σειράς δυνατότητα είναι το Summoning. Κάθε χαρακτήρας έχει το προσωπικό του Eidolon, το οποίο μπορεί να καλέσει στη μάχη είτε να πολεμήσει δίπλα του είτε μαζί του με συνδυασμένες επιθέσεις. Πρώτα όμως πρέπει να νικήσουμε το κάθε Eidolon σε μάχη για να μπορούμε στη συνέχεια να το καλέσουμε (και αν θυμίζει Pokemon, well… από την Ιαπωνία ερχόμαστε και στην κορφή-κανέλλα). Όλα τα στοιχεία της μάχης συνδυάζονται και εκτελούνται άψογα, παρουσιάζονται κομμάτι- κομμάτι και επεξηγούνται αναλυτικότατα από το ίδιο το παιχνίδι. Η δυσκολία στη μάχη είναι κλιμακωτή μαθαίνουμε σιγά-σιγά τα “όπλα” μας και ανάλογα με το είδος του εχθρού που έχουμε μπροστά μας, καθορίζουμε τη στρατηγική μας.
Στο τεχνικό μέρος, το FFXIII είναι με διαφορά το πιο όμορφο παιχνίδι της σειράς και ένα από τα πιο όμορφα παιχνίδια που έχουμε συναντήσει. Ο κόσμος in-game και ο κόσμος στις cutscenes είναι πανομοιότυπος, καθώς χρησιμοποιείται η ίδια μηχανή γραφικών και στους δυο, δημιουργώντας έτσι ένα ομοιογενές αποτέλεσμα. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία στις περιοχές όπως παγωμένες εκτάσεις, διαστημικοί σταθμοί, εναέρια dungeon πάνω σε διαστημικά σκάφη και δασικές εκτάσεις. Το αρνητικό είναι ότι δεν μπορούμε να περιηγηθούμε ελεύθερα σε αυτές, καθώς υπάρχουν “αόρατοι τοίχοι” που περιορίζουν τον δρόμο μας. Πολύ μετά, στο 10ο κεφάλαιο θα έχουμε τη δυνατότητα περιπλάνησης και εκπλήρωσης δευτερευουσών αποστολών. Οσον αφορά τον ηχητικό τομέα, είναι το πρώτο παιχνίδι της σειράς όπου ο μεγάλος συνθέτης Nobuo Uematsu δεν συνεισφέρει καθόλου. Παρόλα αυτά κινείται σε καλά επίπεδα με το Battle Theme να ξεχωρίζει και τα υπόλοιπα κομμάτια να δένουν αρμονικά με τον κόσμο του παιχνιδιού. Επίσης δεν υπάρχει κάποιοι original theme song για την ευρωπαϊκή έκδοση, αλλά προτιμήθηκε ένα έτοιμο τραγούδι.
Σχετικά με την μεταφορά του τίτλου στα PC, δυστυχώς δεν υπάρχουν καθόλου επιλογές γραφικών στο μενού, ενώ υπήρχε διαθέσιμη μόνο μια επιλογή ανάλυσης οθόνης (1280×720). Η SQUARE-ENIX με ανακοινώσεις της μας υποσχέθηκε περισσότερες (αυτονόητες) επιλογές σε επερχόμενο update, ενώ παράλληλα διορθώθηκε η ανεκδιήγητη χρήση του κουμπιού ESC που με το πάτημά του, μας πετούσε στο desktop χωρίς καμιά προειδοποίηση! Ο χειρισμός με ποντίκι/πληκτρολόγιο πάντως είναι άριστος, παρότι το key binding δεν είναι εφικτό. Από άποψη επιδόσεων το παιχνίδι έτρεξε άψογα στο σύστημα δοκιμής, τόσο άψογα που δεν συναντήθηκε το παραμικρό bug, glitch, lag, dead end, crash. Το FFXIII είναι άρτια υλοποιημένο από την αρχή μέχρι το τέλος.
Είχε περάσει αρκετός καιρός από τότε που έπαιξα κάποιο μέλος της σειράς Final Fantasy, και η ανέλπιστη είδηση πως θα μεταφερόταν το συγκεκριμένο στα PC με ενθουσίασε ιδιαίτερα. Παρόλο που είναι αρκετά διαφορετικό σε σχέση με άλλα της σειρά, οι αλλαγές δεν απωθούν τουναντίον το κατευχαριστήθηκα. Οι τυχαίες αναμετρήσεις μας έχουν αποχαιρετήσει από το FFXII, παρότι σε εκείνο υπήρχαν διαθέσιμες εκτάσεις προς περιπλάνηση και απόλυτος έλεγχος του party. Εδώ τα πράγματα είναι σαφώς πιο περιορισμένα. Με την ιστορία να κρίνεται συμπαθητική, ενώ ο τρόπος που παρουσιάζεται μας αναγκάζει να μάθουμε και να ασχοληθούμε με όλους τους χαρακτήρες ισόποσα. Το σύστημα μάχης είναι το δυνατό του στοιχείο, με μάχες γρήγορου ρυθμού, ξεφεύγοντας από το άμυαλο button mashing και σχεδιάζοντας την στρατηγική μας, ενώ στη περίπτωση που κάτι δεν πάει σωστά, μπορούμε να την επαναπροσδιορίσουμε στη στιγμή. Μετά από κάθε μάχη βγαίνουμε σοφότεροι και με ένα μικρό χαμόγελο. Ναι, το παιχνίδι μας παίρνει από το χέρι και μας δείχνει το δρόμο, ωστόσο παραμένει προκλητικό, με τα boss battles και τις αναμετρήσεις με τα Eidolons ξεχωρίζουν. Θέλει υπομονή μέχρι να ανακαλύψουμε τον κόσμο του, αλλά όταν το κάνουμε δεν θα θέλουμε να φύγουμε. Για τα 12.99€ στο Steam (6,49€ στο μαγαζί της ίδιας της Square-Enix τη στιγμή που έχει ανεβεί το άρθρο) που διατίθεται το παιχνίδι, οι 60+ ώρες που χαρίζει φαντάζουν τουλάχιστον ικανοποιητικές! Οι φίλοι της σειράς θα το αγαπήσουν!
Pros
- Εξαιρετικό value for money
- Έξυπνο και απολαυστικό σύστημα μάχης.
- Πανέμορφο οπτικά.
- Άρτια σχεδιασμένο.
- Φιλικό σε νέους παίκτες της σειράς, αν και όχι τόσο αντιπροσωπευτικό.
Cons
- Το tutorial κρατάει πολύ.
- Αργούμε να αποκτήσουμε έλεγχο του party και επιλογής του party leader.
- Αργεί να ανοίξει η δυνατότητα εξερεύνησης.
- Το crafting system δεν προσφέρει κάτι ουσιαστικό.
Πολύ καλό πρώτο review! Να περιμένουμε και άλλα;
lol κάποιος έχει χάσει επεισόδια… :p
Αναλυτικό όσο δεν πάει το κείμενο Βάσσια, respect!
Για το συγκεκριμένο είμαι γενικά αρνητικά προδιαθετειμένος, ίσως όταν μειωθεί αρκετά το backlog να το τσεκάρω.
Είναι το μόνο FF με το οποίο εχω ασχοληθεί αρκετά, συμφωνώ με το review- έξυπνο σύστημα μάχης και όμορφο οπτικά ενω και εμένα με ξένισε που το παιχνίδι σε υποχρέωνε να εχεις κάποιος χαρακτήρες μέχρι ενα σημείο (ήθελα να χειρίζομαι μόνο Lighting που να πάρει!)
Μόλις πρόσεξα ότι δεν είναι το πρώτο review! Ουπς!
Εξαιρετικό και αυτό το ριβιού, Βάσσια! 🙂
Ευχαριστώ πολύ! Προσπάθησα να βγει μαζεμένο και όχι τόσο τεράστιο όπως το προηγούμενο. Κάποια στιγμή στο μέλλον ναι μπορεί να γράψω κι άλλο, RQ θέλοντος και υποχρεώσεων επιτρέποντος.
Το μόνο απ’όσα έχω παίξει που η μάχη μου άρεσε περισσότερο από την ιστορία. Λείπει το epic love story του FFX. Κι εγώ μόνο τη Lightining ήθελα. Όταν κέρδισα τον Odin και ήμουν έτοιμη να τον δοκιμάσω το παιχνίδι με έβαλε να χειρίζομαι το υπόλοιπο άχρηστο party. Ευτυχώς οι αλλαγές είναι πολύ συχνές και δεν μένουμε πολύ ώρα με κάποιον που δεν θέλουμε.
Πολύ ωραιο το review και αναλυτικότατο!
Τελικά μόνο σε μένα δεν μου άρεσε που ήταν γραμμικό το παιχνίδι και είχε παντελή έλλειψη πόλεων;
Πολυ κατατοπιστικο review, πολυ καλη δουλεια. Διαφωνω προσωπικα με τη βαθμολογια. Η γραμμικοτητα του παιχνιδιου και η ελλειψη πολεων και Npc το κανουν να φαινεται αδειο. Η ιστορια του δεν με κραταει δυστυχως, δεν με κανει να θελω να μαθω τι γινεται παρακατω, ουτε με κανει να θελω να το ξαραρχισω οπως εκανα με τα FF7, 8 και 10. Το συστημα μαχης με ξενισε γιατι εννοιωσα πως δεν υπαρχει η στρατιγικη που υπηρχε στα προηγουμενα. Κατα τα αλλα η τιμη του ηταν απιστευτη απο τη στιγμη που κυκλοφορησε, τοσο που το εκανα προπαραγγελια (πραγμα που μισω). Τα γραφικα του ειναι τελεια, επαθα πλακα, στο πισι μου ετρεχε αριστα και κραταει πααααρα πολλες ωρες. Θα το προτεινα μονο στους φαν για να κρινουν μονοι τους και αυτο επειδη η τιμη του ειναι πολυ χαμηλη. Σε καποιον που θελει να μαθει τι ειναι το Final Fantasy θα του εβαζα να παξει το X.