STELLARIS
Η δεύτερη δεκαετία του εικοστού πρώτου αιώνα, αντίθετα από τις προβλέψεις των ρομαντικών οραματιστών του παρελθόντος, δυστυχώς δε βρίσκει την ανθρωπότητα στα άστρα, αλλά δέσμια αρχαϊκών προβλημάτων και διαμαχών, που θα έπρεπε να είχε αφήσει πίσω της προ πολλού. Ο διακαής όμως πόθος για να δούμε λίγο πέρα από τον ορίζοντα, για να διασχίσουμε την terra incognita, είναι αποτυπωμένος στην τέχνη τα τελευταία χρόνια. Το είδος της επιστημονικής φαντασίας επέστρεψε δυναμικά, με πρωτοστάτες όπως το Interstellar ή το The Martian και την επιστροφή των Star Wars. Το δε κοινό, που αδιαφορούσε γενικά για τα διαστημικά θέματα από την εποχή των Apollo, στρέφει ξανά το βλέμμα προς το τελευταίο σύνορο της ανθρωπότητας, το διάστημα.
Τα παρακλάδια αυτού του ανανεωμένου ενδιαφέροντος τα βιώνουμε και στη βιομηχανία των παιχνιδιών, με μια πλειάδα τίτλων να κυκλοφορεί ήδη, καλύπτοντας κάθε είδος, από minecraft-clone και εξομοιωτές κολοσσιαίου μεγέθους -και budget- ή και με την επιστροφή παλαιών, γνώριμων σειρών όπως το Beyond Earth/Alpha Centauri, το τρίτο μέρος της σειράς Galactic Civilizations ή το spin-off του Homeworld. Ήταν όμως μια έκπληξη όταν η Paradox Interactive, δημιουργός των ναυαρχίδων του είδους των grand strategy, ανακοίνωσε πως θα κινηθεί σε αχαρτογράφητα για αυτή νερά, θέτοντας ως φόντο του νέου της τίτλου το γαλαξιακό επίπεδο.
Ορθότερα, το Stellaris ακολουθεί μεν τα πρότυπα της Σουηδικής εταιρίας, όντας ένα παιχνίδι στρατηγικής μεγάλης κλίμακας (όπου μεγάλη, νοείται ως και πάνω από 20 ώρες για κάθε campaign) αλλά ταυτόχρονα είναι και ένα τυπικό 4X, με την πλήρη έννοια του όρου. Ο χρόνος ρέει σε “πραγματικό ρυθμό” όπως και στους υπόλοιπους τίτλους της εταιρίας, έχοντας όμως και μια έντονη εσάνς Civilization-esque μηχανισμών στον τομέα της έρευνας, με διαχωρισμό του τεχνολογικού δέντρου σε τρεις τομείς, με τον καθένα να απαιτεί τους δικούς του πόρους και χρόνο (σε μήνες παιχνιδιού). Η ροή στη φυσική ταχύτητα, χωρίς επιτάχυνση του ρυθμού δηλαδή, κρίνεται ικανοποιητικότατη, καθώς πάντα κάτι συμβαίνει και δεν υπάρχουν βαρετά κενά. Ενδεικτικά πέρασα 30 ώρες στην φυσιολογική ταχύτητα, χωρίς να επιταχύνω ποτέ. Μολαταύτα υπάρχει η δυνατότητα αύξησης ή μείωσης του ρυθμού.
Do not go gentle into that good night.
To 2200 μ.Χ., βρίσκει τον πλανήτη του νεόκοπου διαστρικού πολιτισμού μας, ενοποιημένο πολιτικά και τεχνολογικά ώριμο να διασχίσει το Ρουβίκωνα των ορίων του ηλιακού συστήματος. Σε περίπτωση που δεν επιλέξουμε την ανθρωπότητα, ή κάποια από τις αρχικές φυλές, δίνεται απόλυτη ελευθερία παραμετροποίησης των χαρακτηριστικών της. Οι επιλογές αυτές είναι καθοριστικές για τον τρόπο που θα κυλίσει το χρονικό της αυτοκρατορίας και παρέχουν διαφορετική εμπειρία κάθε φορά. Τα βασικότερο σημείο πέρα από τη φυσιολογία, είναι η ηθική της φυλής, που βασίζεται σε έναν κύκλο αντίθετων στοιχείων, όπως ξενοφοβικός/ξενόφιλος, ή υλιστική/πνευματική φιλοσοφική θεώρηση, σε απλό ή υπερθετικό βαθμό. Αυτά καθορίζουν την πολιτική και συμπεριφορά της αυτοκρατορίας προς τους πολίτες της αλλά και τους άλλους πολιτισμούς με τους οποίους θα έρθει σε επαφή.
Επιπλέον, κάθε φυλή έχει κάποια βασικά χαρακτηριστικά που την καθορίζουν, όπως η προσαρμοστικότητα, ο μιλιταρισμός ή πασιφισμός, η μακροζωία, καθώς και η προτίμηση σε συγκεκριμένες πλανητικές συνθήκες. Τέλος τον χαρακτηριστικό τόνο δίνει το πολίτευμα που παρέχει προτερήματα ανά τομέα. Μια τεχνοκρατία έχει τεχνολογικό προβάδισμα ενώ μια χούντα εξοπλιστικά πλεονεκτήματα.
I’m afraid I can’t let you do that Dave.
Ξαφνιάζει ευχάριστα η πραγματική και πρωτοφανής ίσως επιμέλεια που έδειξε η Paradox, για την ομαλή εισαγωγή των όρων και μηχανισμών, μέσω ενός συστήματος συμβουλών, εντός της φυσικής ροής του παιχνιδιού. Το εγχείρημα δουλεύει πολύ καλά, συνεπικουρώντας, το άκρως διαισθητικό τεχνολογικό δέντρο με μια χιουμοριστική νότα, καθώς ο βοηθός είναι μια μορφή ΑΙ που θυμίζει τον HAL-9000. Η έκπληξη προκύπτει καθώς οι δημιουργοί είναι πασίγνωστοι για τον αβυσσαλέο όγκο πληροφορίας, με τον οποίο ραίνουν τους νέους στον χώρο και το είδος στρατηγικής.
Στις απαρχές της εξέλιξης του πολιτισμού μας βρίσκεται και η μεγαλύτερη πυκνότητα “ψυχής” και πνεύματος εξερεύνησης, σαν αυτά κάποιου επεισοδίου του Star Trek. Τα αρχικά ερευνητικά σκάφη, διαρρηγνύουν τα όρια του ηλιακού συστήματος με μία από τις τρεις αρχικά διαθέσιμες μεθόδους FTL (σπάσιμο της ταχύτητας του φωτός) και έρχονται σε επαφή με τα γειτονικά άστρα και εξωπλανήτες των συστημάτων τους, καθώς και μοιραία με άλλες μορφές ζωής, έλλογες ή μη. Ο γαλαξίας χαρτογραφείται έτσι, μέσω πλείστων περιστατικών που ονομάζονται anomalies και στήνεται η σκακιέρα του δεύτερου μέρους δράσης, που έχει να κάνει με τον σταδιακό αποικισμό και επέκταση, πιστό στο μαντρά του Explore, Expand, Exploit, Exterminate. Ο τελικός στόχος, προς το παρόν, είναι η απόλυτη επικυριαρχία στον γαλαξία, δυστυχώς επιτεύξιμη πρακτικά μόνο μέσω της πολεμικής οδού. Απαραίτητη συνθήκη είναι ο σχεδιασμός στρατηγικών συμμαχιών και ομοσπονδιών και εκμετάλλευση των πόρων του γαλαξία.
{youtube}YfcUa-9x2gs{/youtube}
Στην πάνω μπάρα του UI είναι διαθέσιμοι με μια ματιά όλοι οι πόροι, οι βασικότεροι των οποίων είναι η ενέργεια, το γαλαξιακό “χρήμα” δηλαδή, τα μέταλλα, που είναι οι πρώτες ύλες για τα κτήρια στην επιφάνεια των πλανητών και των σκαφών και η επιρροή, η οποία είναι απαραίτητη για την έκδοση διαταγμάτων και την απόκτηση ηγετών και επιστημόνων. Αυτοί με τη σειρά τους, στελεχώνουν θέσεις κυβερνήτη ή στρατηγού, δίνοντας το ανάλογο πλεονέκτημα, ή στην περίπτωση των επιστημόνων τους τρεις βασικούς κλάδους μελέτης και τη θέση του κυβερνήτη ερευνητικού σκάφους. Οι χαρακτήρες παρουσιάζουν τα ίδια στοιχεία RPG του Crusader Kings II, με λιγότερη ίντριγκα και παιχνίδια εξουσίας που θα προστεθεί, το δίχως άλλο, σε μελλοντικά DLC. Η έρευνα που χωρίζεται στους τομείς της φυσικής, κοινωνιολογίας και μηχανικής, προοδεύει μέσω πλανητικών πόρων έρευνας ή από την μελέτη κουφαριών διαστημοπλοίων και πλανητικών ανωμαλιών. Σε περίπτωση σύγκρουσης με έναν πολύ ανώτερο πολιτισμό, η μελέτη των σκαφών που θα χάσει θα βοηθήσει τον ηττημένο, διατηρώντας μια ισορροπία. Τέλος το μήλο της έριδος για τις αυτοκρατορίες αποτελούν οι δευτερεύουσες πρώτες ύλες, που παρέχουν μικρότερα πλεονεκτήματα όπως ταχύτερα σκάφη, ή κοινωνικά οφέλη. Αφού έχει εξερευνηθεί το σύνολο του γαλαξία και οι πολιτισμοί πλέον καιροφυλακτούν, πάνω από τα τελευταία κενά πλανητικά συστήματα, ξεκινά και το τελευταίο μέρος, η πραγματική στρατηγική μεγάλης κλίμακας με τη λογική και αναλογία της μίας γαλαξιακής αυτοκρατορίας που θα κυριαρχήσει uber alles.
Reptilian overlords και διαστημικές τσαγιέρες.
Μιλώντας για αναλογίες, εδώ ακριβώς κρύβεται όλη η μαγεία και ο χαρακτήρας του Stellaris, που το κάνει να λάμπει και να ξεχωρίζει από άνευρες υλοποιήσεις που παρουσίασαν άλλες εταιρίες στο είδος. Καρπός του έρωτα αληθινών εραστών της επιστημονικής φαντασίας, καταφέρνει να αποδώσει φόρο τιμής σε ένα τεράστιο εύρος της κουλτούρας και της παράδοσης του είδους. Σοβαρό μεν και βασισμένο στην “ιστορικότητα” και το ρεαλισμό, όπως τα ξαδέλφια Europa Universalis ή Crusader Kings και ταυτόχρονα εξωφρενικό και εξωτικό όσο μια space opera. Τα καλύτερα κομμάτια του, που αφήνουν αξέχαστες αναμνήσεις είναι οι ίδιες οι ιστορίες που έρχονται στη ζωή από τον κάθε παίκτη. Προσωπικό παράδειγμα είναι ο αγώνας που έδωσαν τα Ηνωμένα Έθνη της Γης για να ενοποιήσουν τους περιφερειακούς πολιτισμούς σε μια γαλαξιακή ομοσπονδία που θα έφερνε την αυτοδιάθεση και τη δημοκρατία στα είδη του γαλαξία. Πειραματιζόμενο με τη διαστρέβλωση του χωροχρόνου για τους νέους κινητήρες των σκαφών του, το νεαρό είδος των ανθρώπων, δημιούργησε ένα ρήγμα, από το οποίο ξεπήδησαν αλλοδιαστατικά όντα που ισοπέδωσαν τον μισό γαλαξία. Και από περήφανος γαλαξιακός εταίρος, η ανθρωπότητα βρέθηκε κυνηγημένη από την Γη, με έναν στολίσκο πολεμικών και πολιτικών πλοίων να ψάχνει πατρίδα, σαν τον Bill Adama. Διαπρέπει εκεί ακριβώς, βυθίζοντας τον παίκτη στα νεφελώματα, υπό τους ήχους μουσικών κομματιών που επιφέρουν το κοσμικό δέος, καθώς συλλογίζεται αν πρέπει να εξαφανίσει ένα πρωτόγονο είδος, αρπάζοντας τους φυσικούς του πόρους, ή να διεισδύσει με γενετικά τροποποιημένους πράκτορες, καταλαμβάνοντας τις θέσεις των ηγετών του, χωρίς να πέσει ούτε πυροβολισμός. Το Stellaris είναι όλες αυτές οι ιστορίες του, πράγμα που ξέρει να κάνει άψογα η Paradox.
It’s not a bug, it’s a swarm.
Εδώ όμως έρχεται και η σκληρή κριτική, καθότι δεν έχουμε να κάνουμε με την πρώτη δημιουργία, μιας νεόκοπης εταιρίας στον τομέα και παρόλα αυτά, έχουμε μια μάστιγα παιδικών ασθενειών που θα έπρεπε να είχε προβλέψει η Paradox. Τα bugs βρίθουν και δεδομένων των ωρών που επενδύονται σε ένα campaign, κάποιοι μπορεί να τα θεωρήσουν και καταστροφικά. Μετρητές στατιστικών που δείχνουν λάθος νούμερα και επηρεάζουν ολόκληρη τη διπλωματία, λάθη σε παράθυρα διαλόγου και έλλειψη εξισορρόπησης των γαλαξιακών απειλών του ύστερου παιχνιδιού, που, λόγω της ολιγωρίας της φίλιας ΑΙ στην αποτελεσματική συνδρομή του παίκτη, προκαλεί πρόβλημα στην αντιμετώπισή τους. Το UI, παρότι μινιμαλιστικό και όμορφο, είναι οριακά επαρκές και λάμπουν δια της απουσίας τους βασικότατα εργαλεία έρευνας πλανητών και πληθυσμών εντός της αυτοκρατορίας, πράγματα αυτονόητα πχ. στο Crusader Kings II. Συλλήβδην διαγραφές αποθηκευμένων δεδομένων σε περίπτωση που ξεκινήσετε νέο παιχνίδι με τον ίδιο πολιτισμό σε ironman mode, σβήνοντας δεκάδες ώρες χωρίς ένα παράθυρο επιβεβαίωσης και ένας τσαπατσούλικος εξαναγκασμός δημιουργίας τομέων εντός της αυτοκρατορίας, διαχειριζόμενων από την ΑΙ, για να αποφευχθεί τεχνηέντως η διαχείριση των πάντων από τον παίκτη. Μπορεί η Paradox να είναι γνωστή για την δυναμική και δωρεάν αναβάθμιση περιεχομένου, αλλά αυτό δε μπορεί να της δώσει συγχωροχάρτι για προχειροδουλειές και παραλήψεις που ίσως προστεθούν με μελλοντικά DLC. Προς το παρόν η κραυγαλέα απώλεια ενός βαθύτερου συστήματος διπλωματίας και εμπορίου ή κατασκοπίας, στερούν από το Stellaris την θέση που θα έπρεπε να έχει με την κυκλοφορία του.
It’s an older game engine, but it checks out.
Οπτικά το αποτέλεσμα είναι γενικά ευχάριστο και καλαίσθητο, πάσχοντας από ελαφρώς πρωτόγονα textures στο μέγιστο ζουμ πλανητών και από επαναλαμβανόμενα μοντέλα με διαφορετικές απλά παλέτες. Η μάχες αποδίδονται με έναν απλό τρόπο 1:1 σύγκρουσης σε αληθινό χρόνο, χωρίς πολλές φανφάρες και προς το παρόν είναι ικανοποιητικές μεν αλλά βασικές. Υπάρχει ένα πλούσιο επίπεδο παραμετροποίησης και σχεδιασμού σκαφών αλλά συνήθως η λογική είναι “ντου με το μεγαλύτερο τσούρμο”. Φυσικά και δεν είναι απαραίτητο να παίζετε (Han) Solo, μιας και είναι εφικτή η συνύπαρξη έως και 32(!) παικτών ταυτόχρονα στον ίδιο γαλαξία. Ο αστάθμητος παράγοντας του ανθρώπου, προσφέρει συγκινήσεις όπως ο στρατηγικός σχεδιασμός και εκτέλεση σχεδίων και η ρεαλιστική διπλωματία, αν και η διάρκεια του campaign απαιτεί συγχρονισμό για καιρό από τους συμμετέχοντες και δεν μπορώ να προσφέρω προσωπική άποψη για ένα πολύωρο τέτοιο παιχνίδι ή την σταθερότητα του.
The core is made out of diamond.
To Stellaris προς το παρόν, είναι ένας πολύτιμος μετεωρίτης που έπεσε στη Γη, γεμάτος σκόνες και ατέλειες, που θα χρειαστεί χρόνο για να γυαλιστεί και αναδειχθεί. Όταν αυτό συμβεί όμως θα μπει στην προθήκη των κλασικών. Δεν είναι άσχημο, εξάλλου με έχει απορροφήσει ολοκληρωτικά από την κυκλοφορία του, αλλά σε κάποιους μήνες από τώρα θα μιλάμε για ένα πραγματικά άριστο και κλασικό 4Χ παιχνίδι που δεν πρέπει να χάσει κανένας λάτρης του είδους και της επιστημονικής φαντασίας. Στην παρούσα φάση η Paradox χρειάζεται χρόνο για να παραδώσει αυτό που θα έπρεπε εξ αρχής να είχε δώσει.
Pros
- Κορυφαία ατμόσφαιρα γνήσιου sci-fi και εμβύθιση του παίκτη σε αυτή.
- Επιτυχημένη μίξη grand strategy και κλασικών 4Χ και turn based στοιχείων.
- Το επεξηγηματικό και διακριτικό tutorial το καθιστά το πιο φιλικό μέρος του grand strategy στόλου της Paradox.
- Ενδιαφέρον σύστημα ηθικής και στησίματος φυλών.
Cons
- Βεβιασμένη κυκλοφορία με bugs, λάθη σε στατιστικά και πίνακες.
- Μεγάλες ελλείψεις στους τομείς της διπλωματίας και του εμπορίου.
- Η ΑΙ είναι προβληματική στην αντιμετώπιση γαλαξιακών απειλών.
- Λείπουν βασικότατα εργαλεία από το UI.
- Το σύστημα των τομέων χρειάζεται εμπλουτισμό.
Εξαιρετική παρουσίαση, ομολογουμένως.
Εξαιρετικό review! Μπράβο Σπύρο. +1 για τον admiral της καρδιάς μας 🙂
Μπράβο για το ριβιού στην παιχνιδάρα! Και ρισπέκτ για την αναφορά στον admiral της καρδιάς μας που ανέφερε και η kara.
Μακάρι με το σουλούπωμα και κανά extra content να γίνει το έπος που θα θέλαμε να είναι.
Περιττό να πω ότι σε αυτό θα παίξουν μεγάλο ρόλο και τα mods που έχουν ήδη αρχίσει να ξεφυτρώνουν πέντε πέντε και κάποια είναι ήδη εξαιρετικά.
Το immersion πάντως, ειδικά στις αρχές που αρχίζεις δειλά δειλά και επεκτείνεις τον πολιτισμό σου στους γαλαξίες και στα αστέρια, είναι ανεπανάληπτο. 🙂
Πολύ καλο το review!!! Αγοράστηκε ήδη με συνοπτικές διαδικασίες :). Αλλά θα παιχτεί όταν πατσαριστεί κανονικά!!!! Πολλά παράπονα και από άλλα review, για το σύστημα των τομέων, και γενικά για το midgame. Πολύ καλό θα ήταν να βγάλει κανένα tool, να μεταφέρεις από το Europa Universalis, τα χαρακτηριστικά του έθνους στο Stellaria!! (Όπως γινόταν από το CKII, στο EU).
Μετά από από μια τέτοια αναλυτική παρουσίαση δε νομίζω να υπάρχει κάποιος που να έχει απορίες σχετικά με το παιχνίδι. Ωραίος. Όσο για τις ελλείψεις που αναφέρονται, θα διορθωθούν με τη γνωστή – και απολύτως απωθητική για μενα- τακτική της paradox. Εν αναμονή λοιπόν των πρώτων 500.000 dlcs.
Θα περιμένω λιγάκι ακόμα! Θα γίνει καλύτερο με τον καιρό και θα πέσει και ελαφρώς η στιγμή του.
Σε αυτό που παίζω τώρα, είχα την φαεινή ιδέα να φτιάξω Federation με 4-5 άλλους καραγκιόζηδες, μια υπερανεπτυγμένη εξωγήινη φυλή τσατίστηκε με τον αρχηγό του Federation και μας κήρυξε πόλεμο, ΠΡΟΦΑΝΩΣ για κάποιο λόγο εισέβαλε μόνο στη δική μου περιοχή πρώτα, με ισοπέδωσε, θέλω να βγω από το Federation και να κάνω ειρήνη όπως-όπως αλλά ΤΟ GAME ΔΕΝ ΣΕ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΩΘΕΙΣ επειδή “μόνο ο κύριος επιτιθέμενος ή ο αρχηγός του Federation μπορούν να κάνουν Negotiate”.
Εγκατέλειψα το Federation άρον-άρον μπας και μπορέσω να παραδωθώ, τίποτα πάλι. Επειδή μπήκαμε στον πόλεμο ως Federation, πρέπει να δεχθεί ο άλλος ο μαλάκας να παραδωθεί για να λήξει ο πόλεμος, αλλά εφόσον ο εχθρός σουλατσάρει μόνο στα μέρη μου, αυτοί ούτε που ίδρωσαν και yolάρουν ανελέητα εδώ κι εκεί περιμένοντας να καταστραφώ πλήρως.
Για το μπέοντα κυριολεκτικά πολλά από τα mechanics του game, όσο τρομερό κι αν είναι σαν σύλληψη.
Πραγματικά εξαιρετική παρουσίαση, πέθανα με τους τίτλους των ενοτήτων, εύσημα στον κύριο Φωτόπουλο για την εξαιρετική δουλειά. Δεν παίζω τέτοια πράγματα (Φου-φου, 666) αλλά θα έχω να λέω στους στρατετζάδες φίλους μου πως τούτο το Στελάρις είναι ακατέργαστο διαμάντι!
Χαίρομαι πραγματικά και σας ευχαριστώ για τους καλούς σας λόγους.
@Βορράκιε στο γαλαξιακό επίπεδο θα βρεις εμπειρίες ανταγωνιστικότητας, ανάλογες ή και ανώτερες από μεσσηνιακό ραδιοσταθμό που υφίσταται παρεμβολές.
@Χέλιο στο τρέχον campaign μου την έπεσαν κάτι ancients γιατί τόλμησα να αποικήσω στα τριγύρω παρσεκοχώραφά τους. Στην αρχή μάζευα απίστευτο ξύλο καθώς έχουν jump drive και εμφανιζόντουσαν όπου ήθελαν στην επικράτειά μου. Με τα πολλά, μαζεύτηκαν τα ζαγάρια οι σύμμαχοι και δώσαμε 4-5 αποφασιστικές ναυμαχίες που άλλαξαν την ισορροπία. Ε και για κάποιο λόγο το warscore έμεινε αρνητικό και ο μπούφος ο αρχηγός της ομοσπονδίας συνθηκολόγησε…
Σε ένα τετραμηνάκι, που εκτιμώ και την άφιξη του πρώτου major DLC, θα είναι ταμάμ πιστεύω.
@Πάθορι, όντως, την πρώτη φορά που έπαιξα, καθώς η ανθρωπότητα ανακάλυπτε το σύμπαν, είχα ανατριχιάσει.
@Καπτεν Καλ, θα ήταν επικό, να συνέχιζα με τη Βυζαντινή γενιά μου, να εξαπλώνω το Δουκέικο στον Γαλαξία.
Πω ναι, ειδικά μετά την ανακάλυψη του πρώτου εξωγήινου νοήμονος lifeform, εκεί που σκάνε newsposts του στυλ “με ενθουσιασμό έγινε δεκτή στη Γη η είδηση πως δεν είμαστε και επίσημα μόνοι στο σύμπαν” κτλ κτλ, ήταν ανατριχιαστικές εξελίξεις.
Προσωπικά ανατρίχιασα και σε μια άλλη αποστολή, αφού στήσεις Observation Station πάνω από τον πλανήτη ενός υπανάπτυκτου εξωγήινου πολιτισμού, σκάει event πως “εμφανίστηκε κομήτης που αν συγκρουστεί με τον πλανήτη θα αφανίσει κάθε ζωή εκεί” και πρέπει να φέρεις στόλο για να τον καταστρέψεις πριν την σύγκρουση (αν θες), και μετά εμφανίζεται μήνυμα “the civilization of Τάδε will only experience a beautiful meteor shower, never truly knowing how close they came to extinction that day” και κάτι παραπλήσια. Φοβερές στιγμές.
Αψεγάδιαστη παρουσίαση Σπύρο!
IunderstoodthatreferenceCapAmerica.gif
Καλωσορίζουμε το πρώτο update, με πολλές, μεγάλες, και όμορφες αλλαγές τι οποίες μπορούμε να βρούμε εδώ:
https://forum.paradoxplaza.com/forum/index.php?threads/update-1-1-clarke-released-checksum-ed47-not-for-problem-reports.940049/#post-21307551
Ίσα που παρατούσα προσωρινά το Witcher για να το τσεκάρω.
Από αύριο.
Πολλές επιδιορθώσεις, κυρίως σε αγαρμπίλες του UΙ. Πολύ καλά όσα είδα ως τώρα να φτιάχνονται, προς τιμήν της Paradox.