EARLY ACCESS: VALHEIM
Είναι γεγονός πως τα Survival games δεν κάνουν κλικ σε όλους. Κάποιοι θα πουν πως το όλο gameplay loop του να αναζητείς διαρκώς τροφή, στέγη και mats για φαρμάρισμα δεν τους προσφέρει ιδιαίτερη ευχαρίστηση, άλλοι πως όλα τα games αυτού του είδους λίγο-πολύ μοιάζουν μεταξύ τους και… “αν παίξεις ένα, τα έχεις δει όλα”. Άλλωστε, αν διυλίζαμε games όπως το Rust, το Conan Exiles, ή ακόμα και τα Subnautica και No Man’s Sky, στα απολύτως βασικά συστατικά τους, θα απέμενε ακριβώς το ίδιο gameplay loop μέσα σε διαφορετικό setting, οπότε η παραπάνω άποψη ίσως και να έχει κάποια βάση. Μέσα σε αυτό το κλίμα, λοιπόν, εμφανίζεται στο Steam το Valheim, ακόμα ένα Survival game, και σημειώνει μέσα σε 1 μήνα άνω των 5 εκατομμυρίων πωλήσεων, παρά το γεγονός πως είναι ακόμα σε Early Access στάτους. Ποιά είναι, λοιπόν, τα στοιχεία που κάνουν το Valheim να ξεχωρίζει τόσο;
Από το ξεκίνημα ενός new game στο Valheim, λαμβάνουμε κάποιες γενικές πληροφορίες για το ευρύτερο σεναριακό νήμα που διέπει τον κόσμο του παιχνιδιού. Εν συντομία, ο Odin έχει ανάγκη από δυνατούς ήρωες για να αντιμετωπίσει τους εχθρούς του, και στέλνει τις Βαλκυρίες στα πεδία μαχών του Midgard για να αναζητήσουν τους σπουδαιότερους εξ αυτών, οι οποίοι “αναγεννιούνται” μέσα σε ένα μυστήριο, μυθικό κόσμο ονόματι Valheim. Μόλις φτάσουν εκεί, οι ήρωες πρέπει να συλλέξουν και να επεξεργαστούν τα απαραίτητα materials προκειμένου να craftάρουν τον πάσης φύσεως εξοπλισμό που θα τους επιτρέψει να νικήσουν τα 5 μυστήρια bosses που κατοικούν στον κόσμο αυτό. Περιττό να αναφερθεί πως οι ήρωες αυτοί είναι οι παίκτες, και πως το “ταξίδι” προς τα 5 bosses είναι το κύριο gameplay loop του παιχνιδιού.
Από τα παραπάνω προκύπτει το πρώτο από τα βασικά συστατικά που, για εμένα τουλάχιστον, κάνουν το Valheim να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα Survival games: η “επιβίωση”, η εξερεύνηση, και το φαρμάρισμα των πρώτων υλών, έχουν από την πρώτη στιγμή έναν απώτερο στόχο. Αντί ο παίκτης να πετιέται μέσα στον κόσμο με μόνη εντολή ένα γενικόλογο… “βγάλτα πέρα“, στο Valheim παρέχεται εξ αρχής ένας στόχος προς τον οποίο πρέπει ο παίκτης να εργαστεί, γεγονός που από μόνο του δίνει πλήρως άλλο νόημα στην όλη Survival εμπειρία.
Σίγουρα η εμπειρία ενισχύεται αρκετά και από το γεγονός ότι το grind των materials περιορίζεται αισθητά σε σχέση με το τι θα περίμενε κανένας. Κυριολεκτικά από τα πρώτα δευτερόλεπτα μέσα στο παιχνίδι, ο παίκτης έχει ήδη στο άμεσο περιβάλλον του σε αφθονία τις απαραίτητες πρώτες ύλες (ξύλα, πέτρες, τροφή) προκειμένου να στήσει ένα πρόχειρο αρχικό outpost, να κατασκευάσει entry-level εξοπλισμό και να ξεκινήσει την εξερεύνηση. Έπειτα, πέρα από τις πρώτες στιγμές στο παιχνίδι, η αναζήτηση υψηλότερης ποιότητας materials/resources είναι σχεδόν πάντα αλληλένδετη με το κυνήγι των bosses. Ο παίκτης δηλαδή δεν πορεύεται ανάμεσα στα διαθέσιμα, αυξανόμενης δυσκολίας biomes του κόσμου του Valheim τυχαία, αλλά επειδή το ίδιο το game λέει πως πρέπει να πάει προς τα εκεί για να νικήσει το επόμενο boss. Με άλλα λόγια, το ίδιο το σενάριο του game αποτελεί έναν αρκετά υποτυπώδη μεν αλλά πέρα για πέρα επαρκή μπούσουλα, ο οποίος κατευθύνει τον παίκτη μέσα στον κόσμο και καταφέρνει να κάνει το όποιο grind να φαίνεται απλά ως φυσιολογικό μέρος της περιπέτειας.
Πολύ σημαντικό είναι επίσης το γεγονός ότι η επισκευή του πάσης φύσεως εξοπλισμού ή οικοδομικού υλικού, είτε είναι entry-level είτε επιπέδου “end-game”, δεν απαιτεί έξτρα materials. Άπαξ και σπάσει, δηλαδή, η αξίνα μας ή το όπλο μας, δεν χρειάζεται να φαρμάρουμε έξτρα materials για να μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε ξανά. Έχοντας πρόσβαση στο κατάλληλο εργαστηριακό χώρο και στα απαραίτητα εργαλεία, τα πάντα μπορούν να επισκευαστούν “δωρεάν”, με 2 απλά κλικ, και χωρίς την παραμικρή έξτρα απαίτηση.
Όπως και για το material grind, το ίδιο ισχύει λίγο-πολύ και για την κατασκευή των “βάσεων” του παίκτη. Υπάρχει προφανώς ο παράγοντας της… αισθητικής απόλαυσης, που ωθούσε τους παίκτες του Minecraft στο να κατασκευάζουν περίτεχνες κατοικίες απλά και μόνο επειδή “φαίνονται όμορφες”. Στο Valheim όμως η οικοδόμηση της βάσης μας εξυπηρετεί μεταξύ άλλων και το ίδιο το gameplay. “Πρέπει” να χτίσουμε έναν χώρο ως κουζίνα, επειδή τα υψηλότερης ποιότητας recipes απαιτούν την κατασκευή μιας θράκας συγκεκριμένων προδιαγραφών από πλευράς χώρου και materials. Κατασκευάζουμε διακοσμητικά items επειδή αυξάνουν το Comfort bonus που λαμβάνουμε όταν αράζουμε στο σπίτι μας. Στήνουμε οχυρώσεις και εμπόδια επειδή αποτρέπουν τους εχθρούς του κόσμου από το να σουλατσάρουν ανενόχλητοι στις βάσεις μας και να καταστρέψουν τα πράγματά μας.
Όσον αφορά το κατασκευαστικό σκέλος, άκρως ενδιαφέροντα είναι και τα… σχεδόν ρεαλιστικά physics που χαρακτηρίζουν την οικοδόμηση. Για παράδειγμα, σε αντίθεση με το vanilla Minecraft όπου μπορούσαμε να χτίσουμε προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, αψηφώντας τους νόμους της βαρύτητας και της φυσικής, στο Valheim τα “σκληρότερα” materials όπως η πέτρα πρέπει να υποστηρίζονται από τους αντίστοιχους πυλώνες υποστήριξης, αλλιώς θα καταρρεύσουν από το βάρος και την αστάθεια. Εξίσου ενδιαφέρουσα είναι και η συμπεριφορά του καπνού που παράγουν οι φωτιές στο game, που μας ωθεί στο να μεριμνούμε για την κατασκευή καμινάδας ή λοιπής διόδου διαφυγής αν δεν θέλουμε να πνιγούμε σαν τα ποντίκια από την κάπνα σε εσωτερικούς χώρους.
Αναφέρω αρκετά συχνά το Minecraft, επειδή, από πλευράς gameplay, η όλη εμπειρία στο Valheim ως τώρα μου θυμίζει αρκετά μια μίξη ανάμεσα σε αυτό και στο Conan Exiles. Ελαφρά κλίση προς το Minecraft παρουσιάζουν και τα γραφικά του τίτλου, τα οποία, αν και όχι επιπέδου retro-pixel ή “τετραγωνισμένα”, εντούτοις είναι αρκετά lo-fi, περίπου σα να παίζει κάποιος το πρώτο Gothic ή, ακόμα παλαιότερα, τα παιχνίδια της σειράς Myth. Χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει πως το art style δεν έχει τον ξεχωριστό του χαρακτήρα ή πως η lo-fi απεικόνιση δεν προσφέρει πάμπολλα και πανέμορφα σκηνικά υψηλής αισθητικής.
Άλλο Minecraftικό feature είναι η υλοποίηση των random-generated κόσμων/world seeds. Κάποιοι ίσως θεωρήσουν πως ένας hand-made κόσμος όπως του Conan Exiles έχει την προοπτική να αποδώσει πιο ενδιαφέροντα τοπόσημα, όμως προσωπικά πιστεύω πως οι “τυχαίοι” κόσμοι αυξάνουν κατακόρυφα το ενδιαφέρον και τον “αέρα μυστηρίου” που υπάρχει σε κάθε game. Δεν μπορείς να ανοίξεις ένα απλό wiki που σου περιγράφει αναλυτικά το πού βρίσκεται το κάθε boss ή σε ποιό ακριβώς σημείο να ψάξεις για να βρεις το τάδε σπάνιο material που χρειάζεσαι. Αφήνεις το game “να σε πάει από μόνος του”, εξερευνείς κατά το δοκούν, σημειώνεις τα ενδιαφέροντα σημεία στον χάρτη, και πορεύεσαι όντας σίγουρος πως η εμπειρία σου είναι μοναδική ανάμεσα σε όλους τους παίκτες.
Αυτός ο “αέρας μυστηρίου” είναι σίγουρα από τους παράγοντες που πυροδότησαν την έκρηξη στις πωλήσεις του τίτλου, με περισσότερους τρόπους από έναν. Πέρα από το πέπλο μυστηρίου που σκεπάζει ούτως ή άλλως τον πρώιμο κόσμο και το Lore του Valheim, το Early Access στάτους σημαίνει πως οι παίκτες έχουν την ευκαιρία να βιώσουν από πολύ νωρίς την περαιτέρω εξέλιξη ενός τίτλου που, κατά τα φαινόμενα, θα μνημονεύεται για καιρό. Βέβαια, η Early Access (συν το γεγονός ότι το Valheim πρόκειται ουσιαστικά για ένα… one-man project!) συνεπάγεται επίσης πως, νομοτελειακά, υπάρχουν και οι αναμενόμενοι λόξυγγες, οι οποίοι εν προκειμένω αφορούν σχεδόν αποκλειστικά το lag που παρουσιάζεται όταν συμμετέχουν πολλοί παίκτες ταυτόχρονα σε έναν κόσμο. Κάτι βέβαια που έχει ήδη αναγνωριστεί, και η Σουηδική Iron Gate Studio συνεργάζεται με το Steam προκειμένου να δωθούν οι απαραίτητες λύσεις.
Είναι όμως αξιοσημείωτο πως, με εξαίρεση το θέμα του lag συν τα περιστασιακά (ελάχιστα) glitches, το Valheim είναι ουσιαστικά Early Access… μόνο κατ’ όνομα. Εννοώντας πως, παρά τον πρώιμο χαρακτήρα του, είναι αρκετά πλήρες (έως υπερπλήρες) από πλευράς περιεχομένου, όλοι του οι κύριοι μηχανισμοί είναι ήδη υλοποιημένοι και λειτουργικοί, και οι μοναδικές αλλαγές που έχουμε να περιμένουμε στο μέλλον αφορούν αποκλειστικά την προσθήκη έξτρα υλικού, που περισσότερο θα εμπλουτίσει την ήδη πλούσια εμπειρία παρά θα ολοκληρώσει τα ημιτελή ή θα διορθώσει τα σπασμένα, όπως συνηθίζεται σε μια Early Access κυκλοφορία. Και αυτό είναι ένα μικρό θαύμα από μόνο του, δεδομένου του υποβάθρου δημιουργίας του game.
Δεν νομίζω πως το Valheim είναι το game που θα κάνει κάποιον που μισεί το gameplay των survival games να λατρέψει ξαφνικά το είδος. Οι (ίσως απρόσμενα υψηλοί) αριθμοί των παικτών όμως είναι ξεκάθαροι, όπως και η απόλαυση – αισθητική ή “παικτική” – που μπορεί να αντλήσει κάποιος από αυτό, είτε παίζει μόνος του στον “πριβέ σέρβερ” του είτε με παρέα σε ανοιχτό, ομαδικό σέρβερ. Το Valheim είναι ένα από τα φαινόμενα που χαρακτηρίζουν το PC gaming στους πρώτους μήνες του 2021, και η μόνη πορεία που μπορεί να ακολουθήσει είναι προς τα πάνω. Είθε να έχουμε ευνοϊκό αέρα στα πανιά μας κατά το ταξίδι αυτό.
Μήπως θα πρέπει κάποια στιγμή οι κατασκευαστές να καταλάβουν ότι δεν έχουν όλοι υπερυπολογιστές παρόμοιους με της NASA και να κατεβάσουν τις γραφικές απαιτήσεις των παιχνιδιών τους; Ας παίζουμε και σε χαμηλότερα γραφικά και τί έγινε; Ίσως γι’ αυτό το παιχνίδι να πετυχαίνει σε πωλήσεις. Επειδή, λόγω των χαμηλότερων γραφικών, να μπορεί να το παίξει και κάποιος με υποδεέστερο μηχάνημα.
[QUOTE=”maximum armor, post: 565845, member: 104076″]
Ας παίζουμε και σε χαμηλότερα γραφικά και τί έγινε; Εμπρός πίσω!
[/QUOTE]
-[I]Μαξιμιλιανός Πώποτας Άρμορας, 2021 P.C.[/I]
Δε νομίζω ότι ο λόγος που πέτυχε σε πωλήσεις είναι τα ps1-n64-win98 pc γραφικά. Αν μη τι άλλο, όσοι έχουν συνηθίσει σε γραφικάρες™ τύπου Horizon, RE2, Metro Exodus, AC Unity κλπ. και δεν είναι στα πρώτα -αντα θα έριχναν μια ματιά, θα γέλαγαν και θα συνέχιζαν να παίζουν κάτι με γραφικάρες™.
Thx για την (πρώτη) παρουσίαση! Με το που περάσει την early access φάση του θα το λιώσω σίγουρα. Στα wiki του που κυκλοφορούν στα ιντερνέτια είδα πως έχει κάπως μικρή ποικιλία (σε εχθρούς, bosses κτλ.) για το είδος του, ελπίζω να το εμπλουτίσουν με updates.
Όσο για τα γραφικά, και γενικότερα τον τεχνικό τομέα, πραγματικά γιατί ασχολούμαστε τόσο (με την έννοια ότι μας κάνει εντύπωση)? Έχει αποδειχτεί ότι αν η καρδιά του παιχνιδιού (gameplay) τα πάει καλά οι gamers θα το αγκαλιάσουν αργά ή γρήγορα.
[QUOTE=”Adhan, post: 565855, member: 102612″]
-[I]Μαξιμιλιανός Πώποτας Άρμορας, 2021 P.C.[/I]
Δε νομίζω ότι ο λόγος που πέτυχε σε πωλήσεις είναι τα ps1-n64-win98 pc γραφικά. Αν μη τι άλλο, όσοι έχουν συνηθίσει σε γραφικάρες™ τύπου Horizon, RE2, Metro Exodus, AC Unity κλπ. και δεν είναι στα πρώτα -αντα θα έριχναν μια ματιά, θα γέλαγαν και θα συνέχιζαν να παίζουν κάτι με γραφικάρες™.
[/QUOTE]
Τότε ίσως να πέτυχαν οι πωλήσεις στους πιο [S]casuals [/S]χαλαρούς gamers. Σου λέει “να ένα φετινό παιχνίδι που δεν θέλει υπολογιστή-διαστημόπλοιο. Ας το δοκιμάσω!”
[SIZE=1]Ναι, έχω PC που δεν παίζει ούτε C77, ούτε Medium![/SIZE]
Πιστεύω έχει να κάνει πιο πολύ με την τιμή. Πολύ πιο εύκολα δίνεις 16 ευρώ από 40-80ευρω
[USER=102589]@Hellion[/USER]
Στο κείμενο μιλάς για “lo-fi” γραφικά. O όρος “lo-fi” χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει είδος μουσικής όχι τα γραφικά/εμφάνιση.
Κυρίως στη μουσική, ναι. Αλλά έχει διαδωθεί ως όρος, κάπως ελεύθερα ίσως, και σε άλλους ευρύτερους τομείς της τέχνης, μεταξύ των οποίων και στα εικαστικά.
Για την ακρίβεια νομίζω ότι λέγεται low poly, αν και δεν έχω ασχοληθεί αρκετά με την αφεντιά του. Περιμένω να δω πως θα πάει ο εμπλουτισμός του γιατί σκοπεύω να ασχοληθώ σόλο