SPECIALS

LATE TO THE PARTY: STAR WARS JEDI KNIGHT – DARK FORCES II

The Force was strong with this one

Η νέα τριλογία μπορεί να δίχασε τον κόσμο, να μην ήταν στα επίπεδα που περιμέναμε και ο ενθουσιασμός για αυτή να έχει καταλαγιάσει, αλλά το ενδιαφέρον για το σύμπαν που δημιούργησε ο George Lucas δεν έχει σβήσει. Το Mandalorian και το Fallen Order (ποιος θα το περίμενε ότι η EA θα κυκλοφορούσε καλό single – player SW τίτλο) φρόντισαν γι’ αυτό. Έτσι λοιπόν εδώ βρισκόμαστε 2 χρόνια μετά για να ρίξουμε μια ματιά στη συνέχεια της περιπέτειας του μισθοφόρου Kyle Katarn.

Το σενάριο του Dark Forces II εκτυλίσσεται ένα χρόνο μετά τα γεγονότα του Return of The Jedi. Σε ένα μπαρ στο Nar Shaddaa μαθαίνει ότι ο πατέρας του, Morgan Katarn, σκοτώθηκε από τον Imperial Inquisitor Jerec. Ο λόγος ήταν η τοποθεσία της θρυλική Κοιλάδας των Jedi, ένα μέρος που ήταν εστία της Δύναμης από τα πνεύματα των Sith και Jedi που είχαν πέσει στη μάχη που έγινε εκεί. Έτσι ξεκινάει ένας αγώνας δρόμου μεταξύ Katarn και Jerec για την ανεύρεση της. Αν κάτι δε με έπεισε και τόσο στην ιστορία είναι το πως από τη στιγμή που πιάνει το Lightsaber στα χέρια του ο πρωταγωνιστής, ξέρει ήδη να το χρησιμοποιεί. Από την περιορισμένη γνώση μου γύρω από Star Wars, αυτό που καταλαβαίνω ότι θέλει αρκετή εξάσκηση για να μην καταλήξεις να τραυματιστείς ο ίδιος, κάτι που δε δείχνει πουθενά το παιχνίδι. Αντιθέτως, η απόκτηση των Powers έρχεται σταδιακά από τη μία αποστολή στην άλλη και το παρελθόν του Kyle (Force – sensitive πατέρας) δίνουν μια πιο ομαλή εξέλιξη στην ενδυνάμωση του ως Jedi.

Ο Jerec (δεξιά) με 2 Dark Jedi, τον Boc και τη Sariss. Δεν πείθεις ως αρχικακός αν δεν έχεις την κατάλληλη περιβολή και την αυθεντική υπεροπτική γκριμάτσα.

Το Dark Forces II αποτελείται από 21 αποστολές. Ενώ δίνει αρχικά την εντύπωση ότι είναι κατά πολύ μεγαλύτερο του προηγούμενου, τελικά κάτι τέτοιο δεν ισχύει αφού 7 από αυτές είναι τα bosses του παιχνιδιού, ο Jerec και οι 7 Dark Jedi του. Κάτι που γίνεται αντιληπτό από τις πρώτες ώρες του παιχνιδιού είναι πως ο σχεδιασμός των επιπέδων δίνει ρέστα. Είναι απορίας άξιο πως 22 χρόνια μετά, όχι απλά δεν έχει γεράσει, αλλά γελάει κατάμουτρα στα περισσότερα παιχνίδια του είδους στον τομέα αυτό. Ουσιαστικά πρόκειται για εξέλιξη στο σχεδιασμό του προηγούμενου παιχνιδιού. Σκαρφάλωμα, σύρσιμο σε υπόγεια τούνελ, σχάρες που κόβονται με το lightsaber, μπαλκόνια, ακόμα και τεράστιοι αεραγωγοί αποτελούν σημεία πρόσβασης σε αρκετά objectives με το platforming να είναι αρκετά συχνό, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που ξεκλειδώνουμε shortcuts για μείωση του backtracking. Όλα τα μέρη μοιάζουν σαν να έχουν σκοπό και νόημα ύπαρξης, πάντα στα πλαίσια λογικής του Star Wars. Εκείνα που μου προξένησαν μεγαλύτερη εντύπωση είναι:

  • The Jedi’s Lightsaber. Έχοντας διαπιστώσει ότι ο χάρτης για την Valley of the Jedi έχει κλαπεί από το πατρικό του σπίτι στον Sulon, ο Kyle περνά μέσα από τα κανάλια του υδραγωγείου, στο δρόμο του για το παλάτι του Jerec. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά επίπεδα του παιχνιδιού, προσέξτε τα ρεύματα νερού που μπορεί να σας παρασύρουν μακριά από μέρη που δεν είχατε ψάξει επαρκώς.
  • Escape from the Palace. Η προσπάθεια διαφυγής από το παλάτι του Jerec. Στενά εξωτερικά περάσματα, τεράστιο ύψος και δυνατοί αέρες συνθέτουν ένα από τα πιο «κινηματογραφικά» στιγμιότυπα της campaign.
  • The Falling Ship. Η συντομότερη αποστολή και συνάμα η πιο αγωνιώδης. Έχουμε 3 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα να δραπετεύσουμε από το σκάφος πριν καταστραφεί. Η κλίση του καταστρώματος και οι πολλαπλές διαδρομές (αλλά και τα αδιέξοδα) το κάνουν δυσκολότερο από ό,τι ακούγεται.
  • Valley Tower Ascent. Στο επίπεδο αυτό θα προσπαθήσουμε να βρούμε την είσοδο για το ορυχείο που οδηγεί στην Valley of the Jedi. Εδώ θα συναντήσουμε σθεναρή αντίσταση από δυνάμεις του Jerec και κάποια περιβαλλοντικά puzzles που η επίλυση τους φτιάχνει αυτοσχέδιες διαδρομές.
Ωραία θέα αλλά το Tie Bomber θα μας κάνει σκόνη αν δεν κινηθούμε γρήγορα.

Μία μεγάλη διαφορά με το προηγούμενο παιχνίδι είναι η προσθήκη των Force Powers. Αυτές διακρίνονται στις ουδέτερες (Force Jump, Force Pull κ.α.), σε αυτές της Light Side (Persuassion, Absorb κ.α.) και εκείνες της Dark Side (Grip, Destruction κ.α.). Συνολικά είναι διαθέσιμες 14 abilities. Αυτές που επέλεξα να αναβαθμίσω στο μέγιστο ήταν οι: Force Jump (πολύ χρήσιμη στην εξερεύνηση), Persuassion (σε κάνει αόρατο για κάποιο διάστημα, μπορείς να καθαρίσεις αρκετά δωμάτια από εχθρούς, φτηνό αλλά αποτελεσματικό) και Force Blinding (ιδανικό για bosses). H εμπειρία που παίρνουμε ισοδυναμεί με Star points στο τέλος κάθε level. Σε συγκεκριμένα σημεία του παιχνιδιού που ανεβαίνει το Jedi rank μας παίρνουμε ως ανταμοιβή 2 αστέρια, ενώ παίρνουμε 1 σε κάθε επίπεδο αν βρούμε όλα τα μυστικά του. Αυτή η λογική του «όλα ή τίποτα» δε μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε. Παρόλο που σε 4-5 επίπεδα δεν τα βρήκα όλα, είχα τελικά επαρκείς πόντους για τις powers που ήθελα (4 Star points το μέγιστο που μπορεί να διαμοιραστεί σε καθεμία). Αξιοσημείωτο είναι το ότι ποιες powers θα επιλέξουμε και το αν σκοτώνουμε αμάχους επηρεάζουν σε ποια πλευρά της Δύναμης κλίνει η ηθική μας, αλλάζοντας λίγες στιγμές της ιστορίας, μεταξύ των οποίων και το φινάλε.

Με το Force Protection ενεργό (εικονίδιο πάνω δεξιά) δεν καταλαβαίνουμε τίποτα.

Στον πυρήνα του gameplay παραμένουν τα όπλα και η μάχη εξ αποστάσεως. Κάποια είναι παλιοί γνώριμοι, όπως τo καταστροφικό Concussion Rifle με τη μεγάλη ακτίνα δράσης και οι Thermal Detonators, που είναι ό,τι πρέπει για εχθρούς που μας την έχουν στημένη σε χαμηλότερο επίπεδο, ενώ υπάρχουν και κάποια νέα όπως το κλασικό Bowcaster και το Rail Detonator που είναι το Rocket Launcher του παιχνιδιού. Όπως και στο πρώτο DF κι εδώ η πλειοψηφία των όπλων διαθέτει alternate fire mode. Εκτός από τα όπλα έχουμε 3 εργαλεία στο inventory, τα Infrared Goggles, το Field Light και τα Bacta Tanks. Τα 2 πρώτα είναι διαθέσιμα εξαρχής και καταναλώνουν μπαταρίες κατά τη χρήση τους, ενώ το τρίτο πρέπει να το βρούμε και αποτελεί το δυνατό Med Kit του DF II. Υποψήφιοι στόχοι για να «παίξετε» θα είναι παλιοί και νέοι εχθροί, Gran Bounty Hunters, Gamorean Guards, Stormtroopers (αναρωτιέμαι γιατί εξακολουθούν να υπάρχουν μετά τη διάλυση της Empire, αν γνωρίζει κανείς ας γράψει στα σχόλια), Sentry Droids, Mailocs, AT-ST – ίσως ο πιο θανάσιμος αντίπαλος που θα συναντήσετε – και πολλοί ακόμα. Η δυσκολία του τίτλου είναι περίπου στα ίδια με μισό σκαλί πιο πάνω από τον προηγούμενο, αν και πλέον έχει αντικατασταθεί η arcade προσέγγιση με τις ζωές με τη δυνατότητα να σώζουμε οπουδήποτε.

Το Imperial Repeater Rifle είναι ό,τι πρέπει για να απαλλαγούμε από πολλούς αντιπάλους σε μικρό χρονικό διάστημα.

Μία άλλη σημαντική προσθήκη είναι φυσικά η melee μάχη με το lightsaber. Ώρα για γκρίνια (disclaimer: το DF II το έπαιξα τον περασμένο Δεκέμβριο για πρώτη φορά, αγνό Lttp)… Καταρχήν η κίνηση του χαρακτήρα σε 3rd person φαίνεται αφύσικα γρήγορη σαν να γλιστράει σε πάγο, όπως γινόταν για παράδειγμα στα Elder Scrolls και χειρότερα. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και η κάμερα του πρώτου προσώπου στην κοντινή μάχη αλλά δε βολεύει ιδιαίτερα. Αυτό όμως είναι πραγματικά ψεγάδι μπροστά στην clunky μάχη. Αναμενόμενα (;) για 1997, lock on target, sidestep, dodge κλπ. τα ξεχνάμε. Το αριστερό κλικ είναι η βασική επίθεση και το δεξί είναι ένα διπλό swing με αρκετό εύρος που μπορεί να χτυπήσει πάνω από ένα αντιπάλους. Block δεν υπάρχει παρά μόνο αν πατήσουμε το δεξί κλικ πάνω στο animation επίθεσης των αντιπάλων που απλά τα lightsabers χτυπάνε μεταξύ τους (αντίθετα εκείνοι έχουν ξεχωριστό block animation για τις δικές μας επιθέσεις). H άμυνα γίνεται αυτόματα σε energy weapon ριπές και τις κάνει να παρεκτρέπονται ή να επιστρέφουν πίσω (αργότερα στην campaign).

Η τακτική στις μάχες συνοψίζεται στα χτυπάω γρήγορα και υποχωρώ ή κινούμαι κυκλικά και προσπαθώ να πλαγιοκοπήσω. Ανάλογα την κατεύθυνση που κινούμαστε, έχει και διαφορετική φορά το χτύπημα. Στην πράξη όμως λίγο αντίκτυπο έχει και ας μη γελιόμαστε, Gothic δεν είναι. Το επιτηδευμένο input lag και το μέτριο hit detection (καλή τύχη να πετύχετε εύκολα κάποιον ενώ πατάτε σε υπερυψωμένο ή κεκλιμένο επίπεδο) υποβιβάζουν τη μονομαχία μεταξύ εκείνων που κραδαίνουν sabers σε διαγωνισμό κουλαμάρας. Τα παραπάνω δε γίνονται τροχοπέδη να μπείτε σε ρυθμό και να συνηθίσετε τον έλεγχο (θετικό το ότι το εν λόγω όπλο προκαλεί πολύ ζημιά), αλλά αφήνουν γλυκόπικρη γεύση, για μια αγίνωτη ιδέα που δείχνει να μπήκε τελευταία στιγμή πάνω στο άρτιο shooting που παραμένει η ουσία. Οι μόνες υποχρεωτικές στιγμές για να τραβήξετε το lightsaber είναι οι μάχες με τα bosses και ευτυχώς οι Force abilities εξισορροπούν αρκετά τις «ρυτίδες» της τότε τεχνογνωσίας.

Σε αναμέτρηση με έναν από τους Dark Jedi. Είναι όμως μόνος του;

Και μιας και πιάσαμε την τεχνολογία, ας δούμε πως τα πάει εδώ το DF II. Πλέον έχουμε περάσει σε τρισδιάστατα textures και μοντέλα από τα sprites του προκατόχου του. Γενικά έχω μια ανοχή στα πρώιμα 3D γραφικά εκείνης της εποχής αρκεί να καταλαβαίνω τι είναι αυτό που κοιτάζω, αντικειμενικά όμως έχει γεράσει χειρότερα από το πρώτο. Επιπλέον, σε σχέση με εκείνο, έχει κάποια θέματα που ευτυχώς μπορούν να λυθούν ή περιοριστούν (αναλυτικά τα mods και patches που χρησιμοποίησα στο τέλος του κειμένου). Τα κυριότερα από αυτά είναι το μικρό, κάθετο Field of View και τα διαφορετικά frames που γίνεται rendered το παιχνίδι από εκείνα στα οποία κινείται η κάμερα (60 και 30 αντίστοιχα). Αυτό είναι εγγενές κουσούρι της Sith Engine και μπορεί να δώσει την εντύπωση προβληματικού frame pacing. Στα του ηχητικού τομέα, έμεινα απόλυτα ευχαριστημένος. Άψογοι περιβαλλοντικοί ήχοι και πειστικά εφέ για όπλα και lightsabers συνδυάζονται αρμονικά με κλασικές συνθέσεις του John Williams από τις ταινίες αλλά και νέες, ορχηστρικές σε παρόμοιο ύφος, ενώ οι παραδόξως αξιόλογες ερμηνείες των ηθοποιών στις Full Motion Video σκηνές μεταξύ των επιπέδων δεν αλλοιώνουν τη σοβαρότητα του σεναρίου.

Μπορεί να μην είναι eye-candy αλλά η έκταση των επιπέδων ζαλίζει.

Δε θα μπορούσα να παραλείψω το expansion Mysteries of the Sith. Ένα χρόνο μετά τα γεγονότα του Jedi Knight, o Kyle Katarn, Jedi Master πλέον, έχει αναλάβει να εκπαιδεύσει την (επίσης) πρώην μισθοφόρο της Galactic Empire, Mara Jade. Η ιστορία ξεκινά όταν Αυτοκρατορικές δυνάμεις επιτίθενται σε ένα φυλάκιο της New Rebuplic στο οποίο βρίσκονται οι 2 πρωταγωνιστές. Πρώτα παίρνουμε στον έλεγχο μας τον Kyle προσπαθώντας να απωθήσουμε τους εισβολείς. Στη συνέχεια θα ταξιδέψουμε σε ένα αστεροειδή που χρησιμοποιείται ως καμουφλάζ για τη βάση που οργανώνεται η επίθεση. Από την 5η αποστολή κι έπειτα (14 συνολικά στο expansion) χειριζόμαστε τη Mara, που θα πραγματοποιήσει μια σειρά άσχετων αποστολών με το objective του μέντορα της, μέχρι να μάθουμε ότι τα ίχνη εκείνου έχουν εξαφανιστεί όταν πήγε να ερευνήσει ένα ναό των Sith στο Dromund Kaas.

Σε σχέση με το σενάριο του βασικού παιχνιδιού, εκείνο του Mysteries of the Sith παρουσίαζε έλλειψη συνεκτικότητας. Περισσότερο θυμίζει κολάζ αποστολών και τυχαίων περιστάσεων με 2 ημιανεπτυγμένες κεντρικές σεναριακές ιδέες ενδιάμεσα. Ποτέ δεν εξηγείται γιατί ο Katarn έπρεπε να πάει στο ναό των Sith, κάτι το οποίο ούτως ή άλλως ήταν παντελώς ασύνδετο με το πρώτο 1/3 του παιχνιδιού αλλά και τις αποστολές της Mara για λογαριασμό της New Republic. Πάντως η συντριπτική πλειοψηφία αυτών μου άρεσε πολύ κι εκείνες που ξεχωρίζω είναι:

  • Asteroid Crust. Η πρώτη αποστολή που γίνεται διαθέσιμο το Electroscope και μετατρέπει το «ταπεινό» Stormtrooper Rifle σε θανατηφόρο Sniper, με την τοπογραφία να διευκολύνει την επιλογή στόχων από μακριά.
  • Katraasii Space Port. Πολυσύχναστο μέρος, με Stormtroopers και μισθοφόρους να περπατούν στους δρόμους ανάμεσα στους κατοίκους. Δε θα επιτεθούν αν δεν πυροβολήσετε πρώτοι (…) ή δεν μπείτε σε μέρη που δεν πρέπει.
  • Sith Temple Catacombs. Αξιομνημόνευτη με τα καλά και τα στραβά της. Ποια είναι τα πρώτα; Η θεσπέσια αρχιτεκτονική σχεδίαση, η ατμόσφαιρα και η αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε ένα μέρος ξεχασμένο από το χρόνο. Τα δεύτερα; Μα φυσικά τα Vornskrs. Ανακατέψτε σε μια χύτρα τα απότομα πετάγματα των Spawns του Quake, με την αγριότητα των Shadowbeasts του Gothic και προσθέστε ανοσία στις περισσότερες Force abilities. Αυτό που ακούτε να κοχλάζει είναι η οργή σας.
Επιπλέοντας σε χώρους με μηδενική βαρύτητα…

Σε γενικές γραμμές αυτά που αναφέρθηκαν για το κυρίως παιχνίδι, ισχύουν και για το Mysteries of the Sith. Όπως θα ήταν αναμενόμενο, έχουμε κάποια νέα όπλα και μερικά νέα είδη εχθρών αλλά έχουν μειωθεί σε μεγάλο βαθμό οι μάχες με bosses. Στα θετικά συγκαταλέγεται επίσης η μεγαλύτερη ποικιλία σε περιοχές και οι νέες Force Powers. Μια σημαντική διαφορά μάλιστα είναι πως στο expansion οι abilities δεν επηρεάζουν την ηθική του χαρακτήρα. Έχοντας αυτό υπόψη, θα πρότεινα να επενδύσετε τουλάχιστον σε μια που κάνει απευθείας ζημιά, θα σας γλυτώσει από αρκετό τρέξιμο (κυριολεκτικά) αργότερα.

Ζόρικα τα πράγματα!

Παρότι πιο δύστροπα από το Dark Forces για ένα νέο παίκτη που εισέρχεται σε αυτά, το Jedi Knight και το Mysteries of the Sith είναι τουλάχιστον στο ίδιο ποιοτικό επίπεδο με εκείνο. Έχουν πολύ χαρακτηριστικό άρωμα από game design (κυρίως με τα θετικά του) εκείνης της εποχής, κάτι που χωρίς αμφιβολία δε θα αφήσει ασυγκίνητους όσους αρέσκονται σε ρετρό εξορμήσεις, είτε είναι φανατικοί του Star Wars ή όχι.

Όσα θα χρειαστείτε για να τρέξετε χωρίς θέματα το παιχνίδι θα τα βρείτε στην pc gaming wiki. Αρχικά, βάλτε το High Detail Mod για να μην χάνονται οι λεπτομέρειες στα μακρινά textures και μετά τo FoV 120° patch (μπορείτε να περάσετε και εκείνο για το Mipmap αλλά έχω την αίσθηση ότι το mod που αναφέρθηκε κάνει το ίδιο πράγμα). Αν το patch για τη βασική campaign δε λειτουργεί, όπως έγινε στην περίπτωση μου, μπορείτε το βρείτε από εδώ. Φροντίστε να κρατήσετε ένα αντίγραφο από τα αρχικά exe των παιχνιδιών, προς το τέλος του expansion ίσως σας συμβούν συχνά crashes που οφείλονται στα lightning effects, οπότε χρησιμοποιείστε το αρχικό exe, μέχρι να περάσετε εκείνα τα σημεία και τα αντικαθιστάτε ξανά με τα patchαρισμένα. Κατόπιν, για ακόμα καλύτερη ποιότητα εικόνας, χρησιμοποιήστε το dgVoodoo wrapper ακολουθώντας τις οδηγίες της pc gaming wiki και θέστε τα ΑΑ και AF στο μέγιστο. Για πιο ομαλό frame rate, χρησιμοποιήστε κάποια εφαρμογή που να το περιορίζει και βάλτε το σε οποιαδήποτε τιμή από το 47 και κάτω. Τέλος, θα χρειαστείτε και το mouse wheel mod, το οποίο επιτρέπει να χρησιμοποιήσετε τη ροδέλα αλλά και όλα τα επιπλέον πλήκτρα του mouse, άψογο για να βάλετε την κυλιόμενη επιλογή όπλων και Powers. Μη βάλετε κάποια λειτουργία στο z-axis (προσέξτε ότι σε κάθε άξονα μπορείτε να ορίσετε κάποια εντολή) στις επιλογές του παιχνιδιού, ώστε το free look να λειτουργεί σωστά. Μπορείτε να συνεχίσετε το πείραγμα αλλά τα παραπάνω είναι αρκετά αν θέλετε μια αυθεντική εμπειρία.

Παναγιώτης Μητράκης

Τέκνο των 80's, ξεκίνησε τη gaming πορεία του με coin-ops και το κλασικό Game Boy. Ξαπόστασε στο αγαπημένο του SNES και ήρθε σε επαφή με το PC gaming το 1998, με παιχνίδια-σταθμούς όπως Half-Life και Baldur's Gate. Δε λέει όχι σε (σχεδόν) κανένα είδος αλλά έχει μια προτίμηση σε RPG και survival horror και προσπαθεί να μυήσει κι άλλους στα Silent Hill, τα S.T.A.L.K.E.R. και τις δημιουργίες της Looking Glass και της Obsidian.

4 Comments

  1. Παιχνιδάρα, σε μοντέρνες αναλύσεις και με λίγο πείραγμα σε χειρισμό είναι πολύ όμορφο και εξαιρετικό παιχνίδι. Τα έπαιξα κάπου το 2013-2014 και δε το μετάνιωσα. Ήχοι, level design, όπλα, bossάκια, υπέροχη όλη η σειρά, και προσωπικά προτιμώ τα γραφικά του 2 παρά του 1.

  2. μπραβο ρε Πανο!το αρθρο ηταν ολα τα λεφτα…αν κ το DF2…το επαιξα κ το τελειωσα..μολις πριν κανα τριμηνο(για 3-4η φορα) αφου το ξεθαψα ψαχνοντας κατι αλλο…

    ..τωρα με εβαλες στο τρυπακι κ παιζω κατι αναλογο..αν κ οχι απο τον κοσμο του SW ….(το klingon honor guard!)
    …after all…ποιο αλλο παιχνιδι σε ειχε αφησει να παιξεις μαχη εξω απο το διαστημοπλοιο ενω ταξιδευε στο hyperspace!…κ μονο η ιδεα για εκεινη την εποχη ηταν.,..

    μιλλιουνα θενκ γιου..

  3. Ωραία αυτά τα retrospectives, δυστυχώς το συγκεκριμένο ήταν πάντα πάνω από τις δυνάμεις μου να το πιάσω λόγω γραφικών. Ένα remake στα Jedi Knight γμτ…

    Ελπίζω κάποια στιγμή να συγγραφεί αντίστοιχο άρθρο για το φανταστικοτέλειο Jedi Knight II: Jedi Outcast!

  4. Πολύ ωραίο αρθράκι!!!
    Το συγκεκριμένο το είχα αγοράσει κάποια εποχή, αλλά δεν κατάφερα να το παίξω πάρα πολύ. Είχα λιώσει πριν το Jedi Academy και είχα λατρέψει το Lightsaber, ενώ στο dark forces 2 με ξένισε αρκετά ο χειρισμός του. Ήταν και τα γραφικά ένα μείον… Οπότε παρέμεινα να καταστρέφομαι στο Jedi Academy στο single και multi σε Net cafe.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL