REVIEWS

ALIEN: ISOLATION

Ο υπότιτλος του παιχνιδιού είναι παραπλανητικός. Οι πρώτες ώρες στο Alien: Isolation κυλούν σε ατμόσφαιρα γαλήνιας έως και λίγο βαρετής μοναξιάς καθώς η πρωταγωνίστρια Amanda Ripley, κόρη του χαρακτήρα που ενσάρκωσε η Sigourney Weaver στην ταινία Alien, καταφθάνει στον διαστημικό σταθμό Sevastopol για να ανακτήσει το “μαύρο κουτί” του σκάφους Nostromo, η τύχη του οποίου και του πληρώματός του (και της μητέρας της Amanda) αγνοείται εδώ και 15 ολόκληρα χρόνια. Με την άφιξη στο διαστημικό σταθμό καθίσταται αμέσως σαφές ο Sevastopol αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα: η επικοινωνία είναι προβληματική, πολλά από τα συστήματα έχουν βγει εκτός λειτουργίας και η εικόνα προδίδει σκηνές χάους και εγκατάλειψης. Κάτι συνέβη. Κάτι υπάρχει μέσα στο σταθμό. Κάτι πανίσχυρο, θανατηφόρο, μοχθηρό και ανηλεές. Κάτι που σύντομα θα σας κάνει να εύχεστε ο υπότιτλος να έλεγε την αλήθεια, να μπορούσατε να απολαύσετε μερικές έστω στιγμές ευλογημένης απομόνωσης.

AlienIsolation5
Ο motion scanner θα γίνει ο καλύτερός σας φίλος. Και τα κοφτά “μπιπ” του ο χειρότερος εφιάλτης!

Το Alien: Isolation μπορεί να περιγραφεί εν συντομία ως first person stealth/horror game. Το στοιχείο της δράσης υπάρχει -συγκεντρωμένo κυρίως προς το τέλος της campaign- αλλά η ποσότητά του καθιστά τον τίτλο αρκετά διαφορετικό από το νέο ρεύμα των horror/action games τύπου Dead Space ή (των πιο πρόσφατων) Resident Evil. Η Creative Assembly, developer του παιχνιδιού για λογαριασμό της Sega, έχει δώσει απόλυτη έμφαση στο στοιχείο του stealth και της αποφυγής ευθέων αναμετρήσεων πάση θυσία. Πολλές φορές αναφέρουμε ως reviewers στις παρουσιάσεις των stealth games ότι “η μάχη είναι η τελευταία λύση”, σπανίως όμως η φράση αυτή μετουσιώνεται με τόσο εμφατικό τρόπο όσο στο Alien: Isolation. Η Amanda Ripley είναι μεν συνάδελφος του Isaac Clarke αλλά η προσέγγισή της στην επίλυση προβλημάτων απέχει πολύ από το “όλα τα σφάζω, όλα τα τεμαχίζω” του πρωταγωνιστή του Dead Space. Η κόρη της απόλυτης badass Ellen Ripley δεν έχει τις μαχητικές ικανότητες της μητέρας της και βασίζεται στην ευκινησία της, την αθόρυβη προσέγγιση και την εξυπνάδα της για να αποφύγει τους πολλαπλούς κινδύνους που παραμονεύουν σε κάθε γωνιά του διαστημικού σταθμού Sevastopol.

AlienIsolation1
Το άλιεν μπορεί να κρύβεται παντού. Μάλλον είναι πίσω σου!

Όλα τα παραπάνω αναφέρονται ώστε να έχετε μια ξεκάθαρη εικόνα για το είδος του gameplay που σας περιμένει αν αγοράσετε το Alien Isolation γιατί, ρίχνοντας μια ματιά στα reviews που έχουν ήδη δημοσιευθεί στο διαδίκτυο, έχω την αίσθηση ότι αρκετός κόσμος περίμενε κάτι διαφορετικό από το παιχνίδι και απογοητεύθηκε όταν διαπίστωσε ότι δεν θα περάσει το χρόνο του σφάζοντας ορδές από aliens με assault rifles. Ξανά: η μάχη (θα πρέπει να) είναι η απολύτως τελευταία λύση. Αλήθεια. Ειδικά στα πρώτα 2/3 του παιχνιδιού η αναμέτρηση με τους εχθρούς θα επιφέρει τον θάνατο της Amanda κατά 60% (εναντίον ανθρώπων), 80% (εναντίον ανδροειδών) και 250% (εναντίον του εξωγήινου). Για τους οπαδούς των παραδοσιακών stealth/horror games το gameplay του Alien: Isolation θα αποτελέσει,θεωρώ, ευχάριστη έκπληξη αφού αν μη τι άλλο δεν είναι συνηθισμένο να βλέπουμε παιχνίδια μεγάλου budget να αποφεύγουν τη δράση, γνωρίζοντας ότι θα χάσουν σε πωλήσεις από το ευρύ κοινό που ικανοποιείται με τη φασαρία και τις εκρήξεις. Γενναία απόφαση της Creative Assembly και ασφαλώς άξια επαίνου. Ομολογώ πως ούτε και εγώ περίμενα ότι το Alien: Isolation θα έχει πολλά περισσότερα κοινά στοιχεία με το Amnesia: The Dark Descent από ότι με το Dead Space!

AlienIsolation3
Το ιντερνετικό “kill it with fire” δεν ήταν ποτέ άλλοτε τόσο ταιριαστό.

Προτού όμως τρέξετε στα καταστήματα ή πατήσετε το “Προσθήκη στο καλάθι” στο Steam, ξεκαθαρίζω: το παιχνίδι δεν καταφέρνει τελικά να φθάσει στα επίπεδα έντασης και φόβου που έκαναν χιλιάδες παίκτες να τα κάνουν πάνω τους παίζοντας το Amnesia. Σε αρκετά σημεία φθάνει κοντά, ιδίως όταν το alien εμφανίζεται για πρώτη φορά, ενώ και οι δευτερεύοντες αντίπαλοι της Amanda, τα ανδροειδή που ελέγχονται από το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης Apollo, αποδεικνύονται υπέροχα creepy με την ψυχρή ρομποτική τους φωνή και τον ευγενικό λόγο που χρησιμοποιούν καθώς συνθλίβουν τα κεφάλια των ανθρώπων με τα γυμνά τους χέρια, απλώς λόγω του sci-fi περιβάλλοντος απουσιάζει η αρρωστημένα βαριά ατμόσφαιρα του Amnesia. Κατά τα άλλα τα δύο παιχνίδια μοιράζονται αρκετά κοινά σημεία στο gameplay, συγκεκριμένα την έμφαση στην εξερεύνηση, τη συλλογή προμηθειών και την απόκτηση πρόσβασης σε αρχικά κλειδωμένα σημεία του ευρύτερου χάρτη. Η διαφορά έγκειται στον τρόπο με τον οποίο το κάθε παιχνίδι επιλέγει να λύσει τα προβλήματα που θέτει στον παίκτη: στο Amnesia είχαμε την επίλυση λιτών adventurικών puzzles, στο Alien Isolation η πρόοδος επιτυγχάνεται κυρίως με την εξερεύνηση και την απόκτηση νέων εργαλείων.

AlienIsolation2
Και με την επίλυση διάφορων minigames.

Η ατμόσφαιρα πάντως, ειδικά αν ανήκετε στη γενιά των παιδιών των 80ς που μεγάλωσαν με τα δημιουργήματα του H.R. Giger να στοιχειώνουν τα όνειρά τους, είναι καταπληκτική. Η retro αισθητική του διαστημικού σταθμού Sevastopol αποτελεί πιστό αντίγραφο των σκηνικών της πρώτης ταινίας Alien, τα computer terminals θυμίζουν έντονα τους πρώτους home computers της παιδικής μας ηλικίας, ακόμα και η κασετούλα που εμφανίζεται όταν κάνουμε save προδίδει την αγάπη της Creative Assembly για την εποχή και την ταινία από την οποία εμπνεύστηκε αλλά και την μεγάλη προσοχή της στη λεπτομέρεια. Ακόμα και ορισμένα γραφικά εφέ (τα οποία μπορείτε να κλείσετε αν δεν σας αρέσουν) όπως το film grain και το chromatic aberration βοηθούν ώστε η εικόνα που βλέπουμε να μοιάζει βγαλμένη από πολυκαιρισμένη βιντεοκασέτα. Συν τοις άλλοις αξίζει να αναφερθεί ότι ο ηχητικός τομέας είναι υπέροχος, με ανατριχιαστικά ηχητικά εφέ και υποβλητικά μουσικά κομμάτια που χρησιμοποιούνται ιδανικά καθ’ όλη τη διάρκεια της campaign. Εξίσου εντυπωσιακή αποδείχθηκε η δουλειά των developers στην καθαρά τεχνική πλευρά των γραφικών και στο optimization: τo Alien: Isolation έχει υπέροχα γραφικά και παρά το γεγονός αυτό έτρεξε στο αρκετά παλιό πλέον σύστημα της δοκιμής με “καρφωμένα” 60 fps, σε ανάλυση 1680×1050 και με όλα τα εφέ στο μέγιστο επίπεδο λεπτομέρειας! Η εμπειρία της Creative Assembly ως PC developer φαίνεται από μακριά.

ALienIsolation4
Κόκκινα μάτια = τρέξτε να ξεφύγετε.

Εν τέλει, το μόνο ουσιώδες αρνητικό που μπορώ να προσάψω στο Alien Isolation, και ειλικρινά θλίβομαι που πρέπει να το αναφέρω ως αρνητικό, είναι η μεγάλη του διάρκεια. Θα χρειαστείτε τουλάχιστον 15 ώρες για να ολοκληρώστε το παιχνίδι και η αλήθεια είναι ότι από ένα σημείο και μετά η εμπειρία “νερώνεται” λόγω της επανάληψης. Παρά την προσπάθεια των developers να εισάγουν νέα στοιχεία στο gameplay μέσω της σταδιακής παροχής νέων εργαλείων και όπλων τα περιβάλλοντα αρχίζουν να επαναλαμβάνονται, οι εχθροί δεν προκαλούν πλέον το δέος και τον φόβο των πρώτων ωρών και τα τελευταία στάδια της campaign θα εξελιχθούν για τους περισσότερους σε αγγαρεία και όχι στο γεμάτο ένταση φινάλε που θα άξιζε σε ένα κατά τα άλλα ποιοτικό παιχνίδι. Ας είναι, κανείς δεν είναι τέλειος. Προσωπικά απόλαυσα το μεγαλύτερο μέρος της ενασχόλησής μου με το παιχνίδι, το συνιστώ ανεπιφύλακτα στους fans των ταινιών και των stealth/horror games γενικότερα αλλά και σε όσους θα ήθελαν να επιβραβεύσουν την εταιρία για την παροχή μιας πραγματικά προσεγμένης PC έκδοσης σε κάθε επίπεδο. Μακάρι το παιχνίδι να πουλήσει καλά και να δούμε σύντομα sequel. Το αξίζει.

Το Alien: Isolation διατίθεται στην Ελλάδα από την Zegetron, την οποία ευχαριστούμε θερμά για την παροχή του review code.

admiralSpecs

Pros

  • Φοβερή ατμόσφαιρα
  • Ποιοτικός τεχνικός τομέας
  • Άψογο optimization

Cons

  • Μεγάλη διάρκεια που κουράζει στο τέλος
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 87%

87%

Αλέξανδρος Γκέκας

Αφοσιωμένος PC gamer, ο Αλέξανδρος παίζει τα πάντα ανάλογα με τη διάθεση της στιγμής, δείχνει όμως προτίμηση σε turn-based, strategy, RPGs και θεωρεί το UFO: Enemy Unknown ως το καλύτερο παιχνίδι όλων των εποχών. Κατά τα άλλα, προσπαθεί να κρύψει τα χελωνίσια αντανακλαστικά του αποφεύγοντας το competitive multiplayer γιατί, λέει, "δεν του ταιριάζει" και αναζητά τρόπους ώστε να αναγνωριστεί η "Church of Gaben" ως επίσημη θρησκεία στη χώρα μας.

13 Comments

  1. Ο ρυθμός αλλάζει προς το τέλος, αλλά το παιχνίδι περιλαμβάνει αρκετό backtracking σε ήδη γνωστά περιβάλλοντα και ακόμα περισσότερη αναμονή για την αποφυγή εχθρών. Ναι, θεωρώ πως αν ήταν 2-3 ώρες μικρότερο θα απέφευγε να προκαλέσει κόπωση.

  2. Αλέξανδρε, δίνει το παιχνίδι κάποιο συγκεκριμένο λόγο γιατί το Alien δεν μπορεί να σκοτωθεί (αν και κάπου διάβασα ότι μπορεί να σκοτωθεί αλλά πιτσιλίζει οξύ τον παίκτη so game over)? Αναφέρομαι κυρίως στα ΄όπλα που χρησιμοποιούν σφαίρες.
    Επίσης το φλογοβόλο μπορεί να απομακρύνει μία μόνο φορά το Alien σε κάθε επίπεδο και την επόμενη πάπαλα? Ελπίζω οι απαντήσεις να είναι όσο spoiler free χρειάζεται. Ευχαριστώ! 🙂

  3. Τα όπλα που χρησιμοποιουν σφαίρες είναι είτε αδύναμα είτε χρήσιμα μόνο από κοντά. Δεν αισθανθηκα πότε ότι το αλιεν ήταν αδίκως ισχυρό. Με το φλογοβολο μπορείς να το απωθησεις πολλαπλές φορές, το έχω κάνει. Απλώς ενδέχεται σε κάποια από αυτές να σου ορμήσει και να κάνει λίγο damage.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL