Gearbox

Τα sequel είναι πάντα ένα αρκετά επίφοβο θέμα όσον αφορά τον εκάστοτε δημιουργό, σε οποιοδήποτε μέσο ψυχαγωγίας. Αν αλλάξεις υπερβολικά πολλά πράγματα σε σχέση με τον προηγούμενο τίτλο σε κατηγορούν πως "αλλοιώνεις τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της σειράς", και αν δεν αλλάξεις αρκετά πράγματα σου λένε πως "επαναλαμβάνεσαι, έχεις βαλτώσει και προσφέρεις μια από τα ίδια" - θέλει ιδιαίτερη τέχνη και μαεστρία το να εντοπίζεται η χρυσή τομή ανάμεσα στη γνώριμη εμπειρία και την καινοτομία. Μέχρι στιγμής η σειρά Borderlands έχει προσφέρει ως επί το πλείστον "καλά" sequels, υπό την έννοια ότι καταφέρνουν να μας δίνουν έξτρα γνώριμο κι αγαπημένο υλικό αλλά εισάγοντας παράλληλα και καίριες βελτιώσεις που ενισχύουν την όλη εμπειρία σε σχέση με τον προκάτοχό τους. Δεδομένης της ευρύτερης ποιότητας του Borderlands 2 (το οποίο δίκαια θεωρείται ως ένα από τα κατά γενική ομολογία καλύτερα sequels σειράς που έχουμε δει ποτέ), αλλά και της υπόστασης του Borderlands: The Pre-Sequel ως… pre-sequel, τίθεται αναπόφευκτα το ερώτημα όσον αφορά το Borderlands 3: τί βελτιώσεις μπορείς να εισάγεις πάνω σε κάτι που θεωρείται "το τέλειο sequel"; Πολλές φορές δεν χρειάζεται και ιδιαίτερος κόπος, βέβαια... Αρκεί να αποδώσεις με σωστό τρόπο αυτό το γλυκό πορτοκαλόχρωμο φως του Unique Loot drop. Αναπόφευκτα, κάποια πράγματα δε γίνεται να αλλάξουν. Στην εισαγωγή του παιχνιδιού ο Marcus αφηγείται για ακόμη μία φορά με τη χαρακτηριστική του φωνή τα γεγονότα που έχουν προηγηθεί στον κόσμο για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε (το "εδώ", συγκεκριμένα, είναι 5 χρόνια μετά τα γεγονότα του BL2 και 4 χρόνια μετά το Tales from the Borderlands της Telltale), και έπειτα παρουσιάζονται με τη μορφή ενός μοντάζ δράσης οι 4 νέοι επίδοξοι Vault Hunters που αποτελούν και τους 4 διαθέσιμους playable characters: η Amara, μια Siren, ο Zane, ένας Operative ("γκατζετάκιας" είναι η ελληνική λέξη που περιγράφει το στυλ παιχνιδιού του, θαρρώ), η Moze είναι ο Gunner της ομάδας (η πατροπαράδοτη "Κομάντο" που στηρίζεται κυρίως στη δύναμη πυρός της) και ο Beastmaster Fl4k, ένα ρομπότ που μπορεί να κάνει summon πλάσματα για να πολεμήσουν στο πλευρό του, τον οποίο και χρησιμοποίησα στο δικό μου playthrough. Disclaimer: σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις που προηγήθηκαν του release, ο Fl4k είναι… "ο πρώτος gender-neutral χαρακτήρας στην ιστορία του BL franchise, καθώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε αρσενικό ούτε θηλυκό", αλλά επιλέγω συνειδητά να μην συμμετάσχω στην παράνοια και έτσι αναφέρομαι σε αυτόν ως αρσενικό και όχι ως "αυτ@" ή ως "το Fl4k" - όποιος triggάρεται με αυτό μπορεί κάλλιστα να μου στείλει ένα υβριστικό mail στη διεύθυνση idontreallygiveashit@getajob.org, το τσεκάρω τακτικά και απαντάω σε όλους. Χμ, τι χρειάζεται ένα χαβαλεδιάρικο, σατυρικό Looter-Shooter... Α ΝΑΙ, λίγο περισσότερο κήρυγμα περί σεβασμού από ένα ρομπότ. Η κεντρική σεναριακή ιδέα αφορά δύο δίδυμα αδέλφια που εμφανίζουν δυνάμεις Siren, την Tyreen και τον Troy Calypso, οι οποίοι επιχειρούν να γεμίσουν το κενό εξουσίας που έχει προκύψει μετά την πτώση του Handsome Jack συνενώνοντας όλες τις φατριές των Bandits του πλανήτη Pandora σε μια μεγάλη "οικογένεια", υπό την ονομασία Children of the Vault. Εκμεταλλευόμενοι τις δυνάμεις τους και την πηγαία χαρισματικότητά τους (και λανσάροντας ένα στυλάκι... twitch streamer), χρησιμοποιούν τους bandits-followers τους προκειμένου να εντοπίσουν και να ανοίξουν κάθε Vault της Pandora αλλά και.. όλου του γαλαξία. Μοναδικό φαινομενικά εμπόδιο στα σχέδιά τους είναι η γνωστή "συμμορία" των Crimson Raiders που, υπό την ηγεσία της γνωστής και μη εξαιρετέας Siren Lilith και σε συνεργασία με πληθώρα άλλων γνωστών κι αγαπημένων χαρακτήρων που έχουν εμφανιστεί ως τώρα στο BL franchise, επιχειρούν να αντισταθούν με όποιον τρόπο μπορούν στα σχέδια των COV. Κάπου εδώ ξεκινάει και η δική μας εμπλοκή στο σενάριο, με την Lilith να προσεγγίζει τους παίκτες μέσω του (σταθερά εκνευριστικότατου και ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΟΥ πρήχτη μπαλών) Claptrap προκειμένου να αποσπάσουν από τους COV ένα Vault Map. Αξίζει να σημειωθεί πως τα αδέρφια Calypso μου φάνηκαν επιεικώς υπερμέτριοι ως villains. ΠΡΟΦΑΝΩΣ δεν θα μπορούσαν ποτέ να προσεγγίσουν ούτε κατά διάνοια το μεγαλείο του τεράστιου Handsome Jack, αλλά η υπερφύαλη και παιδιάστικη, ακόμα και γα τα δεδομένα μιας σειράς όπως τα Borderlands, διαγωγή τους (η οποία μάλλον αντικατοπτρίζει και ευρύτερη στροφή του χιούμορ του παιχνιδιού προς το παιδιάστικο - περισσότερα στην πορεία) τους καθιστά από απλώς αδιάφορους έως απίστευτα εκνευριστικούς και απωθητικούς χαρακτήρες. Ομοίως υπερμέτρια θα χαρακτήριζα ως επί το πλείστον και την ευρύτερη σεναριακή εξέλιξη του BL3. Έχει σίγουρα τις ανεκτές προς καλές στιγμές του, τις ανατροπές του και τις (επιτηδευμένες ή και όχι) δραματικές στιγμές του μέχρι το φινάλε, αλλά το προβλέψιμο μοτίβο "πάμε να βρούμε το Χ αντικείμενο, ΩΧ ΟΧΙ ΗΡΘΑΝ ΟΙ CALYPSO ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΠΑΡΟΥΝ, πάμε να βρούμε το Ψ αντικείμενο, ΩΧ ΟΧΙ ΗΡΘΑΝ ΟΙ CALYPSO ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΠΑΡΟΥΝ" κτλ κτλ επαναλαμβάνεται τόσο συχνά σε σημείο που απορείς ως προς το αν ξέμειναν από έμπνευση οι δημιουργοί και απλά ήθελαν να βρουν μια πρόφαση για να ταξιδεύουμε από τον έναν πλανήτη στον άλλο. Μπορεί οι δημιουργοί να προόριζαν τους Calypsos ως κάποιου είδους σάτυρα της όλης streaming κουλτούρας, αλλά η όποια βαθύτερη ερμηνεία θα μπορούσαν να έχουν χάνεται στο πόσο εκνευριστικοί είναι. Handsome Jack, γύρνα πίσω ή έστω τηλεφώνα. Όπως και να έχει, το ταξίδι από πλανήτη σε πλανήτη είναι ένα από τα νέα features που εισάγει το BL3. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα μέλη του franchise όπου η δράση λάμβανε ως επί το πλείστον χώρα σε έναν μόνο πλανήτη κάθε φορά, πλέον μπορούμε να χρησιμοποιούμε το αστρόπλοιο των Crimson Raiders (και αρχηγείο τους/μας από ένα σημείο του σεναρίου και μετά - προφανώς δεν θα μπορούσε να έχει κάποιο άλλο όνομα πέρα από Sanctuary) προκειμένου να ταξιδέψουμε σε άλλες 5-6 τοποθεσίες πέραν της γνωστής Pandora, καθεμία εκ των οποίων έχει το ξεχωριστό περιβάλλον της και τους ιδιαίτερους εχθρούς της (με την "ανακύκλωση" των εχθρών να είναι αρκετά υψηλή, βέβαια, οπότε θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε τους ίδιους COV Bandits και τους ίδιους Corporate λακέδες σε περισσότερες από μία τοποθεσίες). Μπορεί το παραπάνω feature να είναι ο πιο "εμφανής" νεοτερισμός του BL3 μαζί με τις νέες ικανότητες και τα νέα Action Skills των διαθέσιμων character classes (εκ των οποίων μπορούμε πλέον να "φοράμε" περισσότερα από 1 ανάλογα με το character build που επιθυμούμε να ακολουθήσουμε), όμως πίσω από αυτά υπάρχει μια σωρεία από μικρότερες ή μεγαλύτερες προσθήκες και λοιπές "quality of life" αλλαγές. Στα τελείως βασικά, στον τομέα της κίνησης του χαρακτήρα μας, εισάγεται υπερήφανα επιτέλους η δυνατότητα για σκαρφάλωμα σε επιφάνειες μέσω του πλήκτρου space (με την αναρρίχηση σε κρυφές και δυσπρόσιτες περιοχές να ανταμείβει πολύ συχνά τον παίκτη με κάποιο υψηλής ποιότητας loot container), αλλά και η δυνατότητα για sliding προκειμένου να κινηθούμε γρηγορότερα προς κάποια αμυντική τοποθεσία (κίνηση την οποία, προφανώς, μπορούν να χρησιμοποιήσουν και οι εχθροί μας). Σταθερά από τα εντυπωσιακότερα και υποβλητικότερα σκηνικά των Borderlands, η εξερεύνηση κάποιου Vault. Στον τομέα των οχημάτων έχουμε την εισαγωγή νέων vehicles παράλληλα με τη δυνατότητα ξεκλειδώματος περαιτέρω παραμετροποίησης του καθενός μέσω της εκπλήρωσης συγκεκριμένων challenges που ξεπροβάλουν αραιά και που. Στο Loot, υπάρχει πλέον η δυνατότητα επιλογής Instanced Loot σύμφωνα με την οποία ο κάθε παίκτης λαμβάνει ξεχωριστά drops από τους εχθρούς (προφανώς αυτό μπορεί να απενεργοποιηθεί για μια πιο "κλασική" Borderlands εμπειρία, αν κάποιος αισθάνεται πως του έχει λείψει το να τον νιντζάρουν φίλοι ή άγνωστοι). Όσον αφορά τα όπλα, πέρα από την εισαγωγή νέων Manufacturers, νέων Damage Types και των αναμενόμενων νέων όπλων, πλέον ορισμένα εξ αυτών παρέχουν δυνατότητα για Alternate Firing Mode με το πάτημα ενός πλήκτρου (πχ μια καραμπίνα μπορεί να κάνει Cryo damage με το ένα mode και με το πάτημα του Χ να αλλάζει σε Fire damage). Αξίζει επίσης να γίνει ιδιαίτερη μνεία σε δύο QoL αλλαγές που αποτελούσαν διακαή πόθο και του γράφοντος: το ότι οι χάρτες μας μπορούν πλέον να απεικονίζουν το ground elevation (βλέπεις ένα σημαδάκι στο χάρτη και μπορείς να ξεχωρίσεις αν βρίσκεται στο επίπεδο του εδάφους ή στο τέταρτο υπόγειο, δάκρυα συγκίνησης!), αλλά και το ότι μπορούμε με ένα πλήκτρο να αναπληρώσουμε όλα τα πυρομαχικά μας στους σταθμούς ανεφοδιασμού αντί να αγοράζουμε ξεχωριστά για κάθε είδος όπλου. Σοκ και δέος! Ιδιαίτερη αγάπη δίδεται στον τομέα του end-game content. Εκτός του, αναμενόμενου πλέον εν έτει 2019, New Game+, τελειώνοντας το βασικό game για πρώτη φορά ξεκλειδώνουμε την πρόσβαση σε μια σειρά από Challenges όπως χρονομετρημένες αρένες στις οποίες πρέπει να σκοτώσουμε ένα Boss σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα με αμοιβή Loot αρκετά υψηλού Fatness. Η πρώτη ολοκλήρωση του story επιτρέπει επίσης την κατά βούλησιν ενεργοποίηση του Mayhem Mode, μιας λειτουργίας η οποία αυξάνει ποικιλοτρόπως τη δυσκολία του τρέχοντος playthrough μας με τις ανάλογα υψηλές υλικές ανταμοιβές. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως μετά το φινάλε του game (η ολοκλήρωση στο Normal επίπεδο θα σας φέρει αναμενόμενα μέχρι το level 35 λίγο-πολύ) η απόκτηση περαιτέρω ΧΡ οδηγεί στο ξεκλείδωμα Guardian Ranks (κάτι σαν τα Paragon levels του Diablo 3) τα οποία ξεκλειδώνουν νέες ικανότητες για τους χαρακτήρες μας. Στα αναμφίβολα θετικά του τίτλου, η επιστροφή πολλών αγαπημένων χαρακτήρων από τα προηγούμενα BL αλλά και από το Tales from the Borderlands. Με μια πρόχειρη ανάγνωση, θα μπορούσε κάποιος να συμπεράνει πως, αφήνοντας στην άκρη τις όποιες ενστάσεις περί του σεναρίου, μιλάμε για την ιδανική εξέλιξη του Borderlands franchise. Το ίδιο και καλύτερο περιβάλλον lootαρίσματος και shootαρίσματος που γνωρίσαμε και λατρέψαμε στα προηγούμενα μέλη της σειράς, κάφρικο χιούμορ, καίριες προσθήκες και λοιπές QoL αλλαγές, ικανοποιητικό end-game content (εν όψει και των δεδομένων μελλοντικών DLC), επιστροφή γνώριμων χαρακτήρων, επίσκεψη σε νέα περιβάλλοντα, εμβάθυνση του Lore... Και σε ένα πρώτο επίπεδο, ίσως να είναι όντως έτσι. Τι λείπει, όμως; Καταρχάς λείπουν δύο κρίσιμες QoL αλλαγές που δεν υλοποιήθηκαν ποτέ: αφενός η αναβάθμιση του Inventory system, το οποίο εξακολουθεί να είναι αυτούσιο το ίδιο κι απαράλλαχτο με αυτό του BL1, με όποιους περιορισμούς και δυσκολίες χρήσης και περιήγησης επιφέρει αυτό - αφετέρου η σταθερή κι ανεξήγητη αδυναμία για προβολή περισσότερων του ενός Objective Markers στον χάρτη. Παρατηρείς το Objective σου στο χάρτη, θες να δεις αν τυχόν βρίσκεται εκεί κοντά κάποιο άλλο quest objective, αλλά για να το κάνεις αυτό πρέπει να κλείσεις τον χάρτη, να επιλέξεις να κάνεις track κάποιο άλλο quest, και μετά να ξανανοίξεις τον χάρτη για να δεις αν το νέο Objective είναι κοντά στο προηγούμενο. Σχεδιασμός menu εν έτει 2019... Πέραν τούτων, και επιλέγοντας συνειδητά να μην ασχοληθώ καθόλου με την όλη παράμετρο "Epic Store Exclusivity" και ότι συνεπάγεται αυτής ("ωραίο φαίνεται το game, θα το τιμήσω στο Steam όταν κυκλοφορήσει και επίσημα τον Απρίλη αχ0αχ0αχ0αχεαχε" - μπράβο, καθόλου κουραστικό δεν έχει καταλήξει αυτό το αστείο), προφανώς επίσης πρέπει να σημειωθούν τα bugs και glitches που έχουν αναφερθεί πως συνοδεύουν το παιχνίδι στις πρώτες του στιγμές μετά το release. Σίγουρα γίνεται ήδη δουλειά προς την επίλυση αυτών των προβλημάτων, και η αλήθεια είναι πως δεν συνάντησα κάποιο crash-to-desktop ή κάποιο άλλο πολύ σοβαρό gamebreaking bug πέρα από το περιστασιακό σύντομο framedrop ή την αναπηρία κάποιου NPC που έπρεπε να συνοδεύσω (βλέπεις quest objective "Accompany τάδε", όμως ο τάδε δεν κινείται καν, στέκεται σε ένα σημείο και χάσκει δίχως δυνατότητα αλληλεπίδρασης), συμβάν που διορθωνόταν συνήθως με την αποχώρηση και την επάνοδο στην περιοχή του quest. Όμως με μια γρήγορη ματιά στο reddit και τα άλλα παγκόσμια δίκτυα γίνεται φανερό πως το γενικότερο consensus στα ίντερνετς είναι ότι το BL3 έχει τα τεχνικά του θέματα, και πως θα ήταν καλό να αποφύγετε τη χρήση DX12 προς το παρόν. Εξυπακούεται πως στην πορεία του game ξεκλειδώνουμε τη δυνατότητα αγοράς Upgrades για κάθε πτυχή αποθηκευτικού χώρου του Inventory ή των πυρομαχικών μας. Εξυπακούεται επίσης πως τα υψηλότερα upgrades... κοστίζουν, οπότε ξεκινήστε από νωρίς αποταμίευση. Εντελώς υποκειμενικά όμως, πέρα από τα παραπάνω, περισσότερο με ενόχλησε στο BL3 μια ελαφριά ίσως αλλά πέρα για πέρα αντιληπτή προοδευτική πτώση της ποιότητας του χιούμορ του παιχνιδιού. Σίγουρα, τα BL ποτέ δεν φημίζονταν για το ιδιαίτερα εκλεπτισμένο χιούμορ τους, όσο κι αν η καυστική τους σάτυρα ήταν spot-on αρκετές φορές, στο BL1 κυρίως και μάλλον ελαφρώς λιγότερο και στο BL2. Στο 3 όμως δίδεται η εντύπωση πως οι δημιουργοί προσπαθούν υπερβολικά πολύ πλέον να είναι αστείοι και επίκαιροι, και, όπως προανέφερα, αυτό οδηγεί πολλές φορές σε υπερβολικά παιδιάστικο, βεβιασμένο και αποτυχημένο χιούμορ. Πραγματικά, δεν είναι υπερβολή να πω πως οι φορές που γέλασα αυθόρμητα και ειλικρινώς με το παιχνίδι μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού - καλές οι easter egg αναφορές στο Rick and Morty, το Game of Thrones και τον One Punch Man, όμως το να ακούς τους streamers- κύριους antagonists του παιχνιδιού να κάνουν fart jokes ξεπερνάει τα εσκαμμένα, ακόμα και για παιχνίδι Borderlands. Αυτό το τελευταίο συμπληρώνει και την ενόχλησή μου με τον χαμηλότερης ποιότητας "φιλολογικό" παράγοντα του game: όλοι οι νέοι χαρακτήρες που εισάγει το BL3, από τους κύριους ανταγωνιστές μέχρι τους "καλούς" συντρόφους, είναι από αδιάφοροι έως απίστευτα εκνευριστικοί, και μοναδικές στιγμές λύτρωσης είναι η αλληλεπίδρασή μας με ήδη γνωστούς χαρακτήρες του franchise (εξαιρείται σταθερά ο Claptrap, που μπορεί να πάει να πνιγεί σε κανένα ποτάμι). Συνδυάζοντας τα παραπάνω, δεν μπορώ παρά να αισθάνομαι πως ένα μέρος της αγνής και πολιτικά μη-ορθής καφρίλας που ήταν το πρώτο Borderlands έχει πεθάνει οριστικά, και έχει αντικατασταθεί από μια πιο στείρα και "streamlined" προσέγγιση η οποία μοιάζει τόσο μα τόσο ξένη προς την χαοτική αρχική ιδιοσυγκρασία του game. Χμ, τι χρειάζεται ένα χαβαλεδιάρικο, σατυρικό Looter-Shooter... Α ΝΑΙ, μια οργισμένη, φωνακλού, υπερφύαλη 13χρονή που "δεν την καταλαβαίνει κανένας" αλλά "τα ξέρει όλα" και "θα κάνει ότι γουστάρει επειδή είναι τόσο τσαμπουκαλού λολ". Αυτά τα τελευταία βέβαια ίσως και να είναι υποκειμενικά συμπεράσματα - μπορεί κάλλιστα να βγει κάποιος και να σχολιάσει "γεια σου φίλε, σέβομαι αυτά που λες αλλά διαφωνώ, δεν πειράζει, καλή καρδιά" (τροποποίησα ελαφρώς το ρητό - δεδομένου του επιπέδου της συζήτησης που επικρατεί στο ίντερνετ, πιθανότερο θα ήταν ο επίδοξος σχολιαστής να καταρραστεί τα φυτά μου και να μου πει πως δεν ξέρω να γράφω reviews, αλλά δεν πειράζει, καλή καρδιά). Αφήνοντας στην άκρη αυτά τα σχόλια που έπρεπε να γίνουν, και πέρα από τα περισσότερο ή λιγότερο σημαντικά τεχνικά του θέματα, η αντικειμενική πραγματικότητα είναι πως το Borderlands 3 αποτελεί το φυσιολογικό επόμενο βήμα εξέλιξης της σειράς, και με το παραπάνω. Το γνωστό και καθιερωμένο looter shooter υπόβαθρο (είτε single-player είτε co-op) ενισχύεται και συναντά τις νέες προσθήκες και τις πάμπολλες QoL αλλαγές , και το αποτέλεσμα είναι, αμιγώς από πλευράς gameplay τουλάχιστον, το καλύτερο Borderlands FPS game που έχουμε δει ως τώρα. Παρ' όλα αυτά, μετά από τις 30+ ώρες που μου πήρε για να τελειώσω το game και στο τέλος της ανάλυσης των επιμέρους συστατικών του, δεν μπορώ παρά να αισθάνομαι μια απροσδιόριστη θλίψη και μια διάθεση να ξαναπαίξω το Tales from the Borderlands ρε γαμώτο... Ευχαριστούμε θερμά την CD Media για την παραχώρηση του review code για το παιχνίδι.

Gearbox

BORDERLANDS 3

BATTLEBORN

HOMEWORLD: DESERTS OF KHARAK

TALES FROM THE BORDERLANDS EPISODE FIVE: VAULT OF THE TRAVELER

TALES FROM THE BORDERLANDS, EPISODE THREE : CATCH A RIDE