REVIEWS
Trending

TINY TINA’S WONDERLANDS

Το Tiny Tina’s Wonderlands (TTW) της Gearbox Software είναι ένα παρακλάδι (spin off για όσους έχουν σπουδάσει στην Οξφόρδη) της πασίγνωστης σειράς Borderlands. Από πλευράς gameplay παραμένει ένα looter shooter, αλλά σεναριακά είναι εμπνευσμένο από ένα εκ των DLC της κανονικής σειράς.

Το Borderlands 2 είναι ένα παιχνίδι που αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς, και η υποστήριξη που έλαβε από την Gearbox ήταν υποδειγματική. Ανάμεσα στον πακτωλό DLC, ήταν και το Tiny Tina’s Assault on Dragon Keep (TTAoDK), ένα εξαιρετικής σύλληψης campaign όπου οι παίκτες «έπαιζαν» σε ένα κλασικό tabletop RPG με αφηγήτρια την Tiny Tina, την πιο κάφρικη και αιμοδιψή δεκατριάχρονη (τότε) του κόσμου. Η Tiny Tina, ως τυπικός Dungeon Master είχε απόλυτη δύναμη πάνω στον κόσμο του παιχνιδιού, δύναμη που δεν δίσταζε να χρησιμοποιήσει για τροποποιήσει on-the-fly τα τεκταινόμενα επί της οθόνης. To TTAoDK (το οποίο πρόσφατα κυκλοφόρησε και ως αυτόνομο παιχνίδι, απαγκιστρωμένο από το Borderlands 2) έλαβε ενθουσιώδης κριτικές, δικαίως κατά τη γνώμη μου, και έτσι πλέον αποκτά το δικό του sequel, το Tiny Tina’s Wonderlands, που ακολουθεί ακριβώς την ίδια λογική.

Παίκτες ρε φίλε… παντού ίδιοι.

H Tiny Tina έχει για άλλη μια φορά καταστρώσει ένα campaign στο αγαπημένο της RPG, το Bunkers & Badasses, και εμείς είμαστε ένας από τους παίκτες που είμαστε έτοιμοι να περάσουμε ένα χαλαρό απόγευμα διασκεδάζοντας σε ένα τυπικό RPG session με την τσακαλοπαρέα. Υπάρχουν όμως σκοτεινές δυνάμεις που δεν βλέπουν με καθόλου καλό μάτι το storytelling της Tiny Tina, δυνάμεις που έχουν σκοπό να σφετεριστούν την ισχύ της ίδιας της Dungeon Master, να καταστρέψουν το βασίλειο της Αυτού Υπεροχότητας, Βασίλισσας Butt Stallion (αν το όνομα σας κάνει εντύπωση, μάλλον δεν έχετε ακόμα γνωρίσει την Tiny Tina) και να εγκαθιδρύσουν μια χιλιόχρονη δυναστεία φρικιαστικού ερέβους στο φιλειρηνικό Brighthoof. Θα τις αφήσετε;

Στην αρχή του παιχνιδιού, διαλέγουμε το class του χαρακτήρα μας, που μας δίνει πρόσβαση σε διάφορα passive και active skills και, πολύ συχνά, και σε ένα pet/companion που βοηθά κι αυτό στη μάχη. Έπειτα έχουμε την ευκαιρία να τροποποιήσουμε την εξωτερική εμφάνιση του χαρακτήρα μας, με τη βοήθεια ενός εξαιρετικά λεπτομερούς σχετικού menu που προσφέρει τεράστιες δυνατότητες παραμετροποίησης, που θα ζήλευαν πολλά κανονικά RPG. Αφού γίνει κι αυτό, ξεκινά το παιχνίδι.

Κουκλεντές.

Όπως εξηγήσαμε αναλυτικά, το TTW ανήκει στο ευρύτερο σύμπαν των Borderlands, της σειράς που έκανε δημοφιλή τα looter shooter games (το Hellgate: London που ουσιαστικά δημιούργησε το είδος, δεν κατάφερε ποτέ να εδραιωθεί και να δημιουργήσει δικό του franchise). Η συνταγή είναι πλέον γνωστή, με ένα διαρκές feedback loop ανάμεσα σε φρενήρη δράση, ενδυνάμωση χαρακτήρα και ανεύρεση καλύτερου εξοπλισμού, και το ΤΤW δεν επιχειρεί να την αλλάξει. Θα εστιάσω μόνο σε δύο σημεία που υπάρχει διαφοροποίηση στα γνώριμα στοιχεία της σειράς. Πρώτον, οι χειροβομβίδες έχουν αντικατασταθεί με spells, που έχουν σημαντικά μεγαλύτερο εύρος δυνατοτήτων. Είναι μια απολύτως επιτυχημένη αλλαγή, μιας και τα διαθέσιμα effects και τα synergies που μπορούν να επιτευχθούν με τα υπόλοιπα skills μας, προσθέτουν ποικιλία στο gameplay. Δεύτερον, υπάρχει μετακίνηση μεταξύ των διαφόρων περιοχών μέσω ενός overworld map, ο οποίος προσφέρεται για εξερεύνηση και βρίθει μυστικών και ευκαιριών για απόκτηση επιπλέον loot και permanent buffs.

Ούτε στο overworld map λείπουν οι quest givers με τα πολύ σημαντικά προβλήματα προς επίλυση.

Ένα από τα συστατικά στοιχεία των Borderlands, ήταν το ιδιαίτερο χιούμορ τους, με πιο πετυχημένη έκφρασή του κατ’ εμέ το Borderlands 2. Λίγα πράγματα είναι πιο υποκειμενικά από το χιούμορ σε αυτή τη ζωή, αλλά σε αυτό το επίπεδο, το Borderlands: The Pre-Sequel απέτυχε παταγωδώς κατά τη γνώμη μου (είναι φτιαγμένο και από εντελώς διαφορετική ομάδα ανάπτυξης), ενώ το Borderlands 3 αν και τα πήγε σαφώς καλύτερα από το ναδίρ του Pre-Sequel, δεν έφτανε το Borderlands 2, με κύρια έλλειψη αυτή ενός χαρισματικού «κακού». Πάντα τονίζοντας την ακόμα πιο έντονη υποκειμενικότητα του θέματος χιούμορ σε σχέση με τα άλλα κρινόμενα στοιχεία ενός παιχνιδιού σε ένα review, για εμένα το TTW αποτελεί δυνατή στιγμή για τη σειρά, με το banter των χαρακτήρων και γενικά το γράψιμο να βγάζει ένα κέφι που έλειπε από την εποχή του Borderlands 2.

Μαχαιριά στην καρδιά. Ποια είναι αυτή η Izzy και ποιος τους θέλει τους φρουτοχυμούς της; Θέλουμε πίσω την Moxxi!

Απαραίτητη προϋπόθεση όμως για να ευχαριστηθεί κανείς τον κόσμο και το χιούμορ του TTW, είναι να έχει έστω και ακραιφνώς, σχέση με την κουλτούρα του tabletop RPG gaming, να έχει καθίσει έστω μια φορά να ρολάρει χαρακτήρα σύμφωνα με ένα, οποιοδήποτε, ruleset, και να προσπαθήσει να παίξει παρέα με άλλους παίκτες, υπό την καθοδήγηση ενός storyteller. Για αυτούς τους παίκτες, όλα όσα παρουσιάζει, και συχνά διακωμωδεί το TTW – τις προσπάθειες των παικτών να σπάσουν το παιχνίδι προς όφελος του χαρακτήρα τους, το power drunkenness που βαράει ορισμένους DM στο κεφάλι, το πομπώδες storytelling ειδικά νεαρών DM που έχουν τις περιπέτειες του Conan για προσκέφαλο, η διαμάχη ανάμεσα στο rules lawyering vs “I just want to have fun” – είναι οικεία, και θα μπουν αμέσως στο κλίμα. Αν υπάρχει αναγνώστης που όλα αυτά του φαίνονται ακαταλαβίστικα (χλωμό για το κοινό του Ragequit, αλλά ποτέ δεν ξέρεις), θα παίξει ένα αξιόλογο σε μηχανισμούς looter shooter, που όμως θα τον αφήσει παγερά αδιάφορο ως περιβάλλον και ιστορία.

Ο Claptrap είναι εδώ, για να δώσει ένα πρόβλημα σε κάθε λύση. Όχι που θα γλυτώναμε.

Ήδη από την ανακοίνωση της κυκλοφορίας του TTW υπήρχε μια ανησυχία από μερίδα του κοινού πως από άποψη περιεχομένου θα επρόκειτο για ένα DLC για το Borderlands 3, που όμως η Gearbox θα προσπαθούσε να πουλήσει σε τιμή ολοκληρωμένου παιχνιδιού. Τελικά κάτι τέτοιο δεν ισχύει ούτε στο ελάχιστο. Το TTW θα προσφέρει ως απόλυτο minimum 20 ώρες gameplay στους παίκτες, και αυτό σε όσους πάνε μόνο καρφί για την ολοκλήρωση του main quest, αδιαφορώντας πλήρως για την πληθώρα side quests και την ενδελεχή εξερεύνηση του overworld map. Ένα πιο ρεαλιστικό νούμερο για έναν παίκτη που θα ξεζουμίσει το παιχνίδι είναι οι 25, ίσως και οι 30 ώρες. Από εκεί και πέρα, αυτή τη στιγμή το ΤΤW δεν έχει New Game+ mode, ούτε και ανακοίνωση για μελλοντική προσθήκη του (αν και εγώ θεωρώ πως κάποια στιγμή αυτό θα συμβεί). Προς το παρόν πάντως, το post-game content περιορίζεται σε κάποια arena fights που με την ολοκλήρωσή τους προσφέρουν υψηλό chance για legendary loot.

Όλα βαίνουν βάση σχεδίου.

Συμπερασματικά, έχουμε ένα ιδιαίτερα αξιόλογο μέλος της οικογένειας των Borderlands, σε ότι αφορά την αγνή διασκέδαση η καλύτερη στιγμή της σειράς μετά το Borderlands 2. Αν και μικρότερο σε scope από τα κυρίως παιχνίδια, παραμένει χορταστικό.

Ευχαριστούμε θερμά τη CD Media για την παροχή του review code.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 88%

88%

Tabletop FTW

Το Tiny Tina’s Wonderlands διατηρεί το υψηλό επίπεδο του Tiny Tina’s Assault on Dragon Keep, με τα spin-off των Borderlands να αποτελούν πλέον ξεχωριστή σειρά που μιλάει κατευθείαν στις καρδιές όσων αγαπούν το tabletop RPG gaming.

Νικόλαος Δανιηλίδης

Μεγάλος Παλαιός, hardware enthusiast, game collector, man of culture.

6 Comments

  1. [USER=102682]@soad667[/USER] τα μισά.

    Εξαιρετικό κείμενο G0O, απόλυτα ταιριαστό και με το ύφος του παιγνίου. Δυστυχώς στο BL2 δεν έφτασα ποτέ στα endgame dlc οπότε ίσως αυτό είναι καλή ευκαιρία για να δω την καφρουλα να κάνει DMing.

  2. Ως βετεράνος του DnD θέλω ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να το παίξω, και να σας πω αναλυτικά σε τι έχει πέσει 100% μέσα, και τι είναι απλά βασισμένο σε memes που έγιναν viral μέσω mainstream DnD καναλιών. Το Assault on Dragon’s keep ας πούμε είχε αρκετά “αστεία” επιπέδου 9gag και κάτω, θυμάμαι.

  3. Ωραίο κείμενο σε ένα άκρως ενδιαφέρον παιχνιδάκι. Το Borderlands 3 είναι πρόσφατη προσθήκη στο απύθμενο backlog μου και δεν το έχω δοκιμάσει ακόμα (είναι και 100GB download, μπρρρ), αλλά για κάποιο λόγο το συγκεκριμένο με ψήνει περισσότερο ν’ ασχοληθώ.

    Θα περιμένω τη Steam έκδοση, λογικά δε θα αργήσει πολύ (το 6μηνάκι της Gearbox), καθώς υπάρχει ήδη στο store ως Coming Soon.

  4. O Ορθόδοξος ο Φιναλίστ Games Fair ’98 το έχει ήδη αγοράσει τέσσερις φορές στη Μαγαζάρα της Καρδιάς (ΤΜ) για να στηρίξει την πρωτοβουλία.

    Αν και ποτέ δεν έκοψα φλέβα για τα Borderlands, είχα περάσει πολύ όμορφα με τα δύο πρώτα παιχνίδια της σειράς και τούτο το ανελέητο σούβλισμα της μιναροεφηβείας, μου φαίνεται μπορεί να σπάσω και να το τιμήσω 🙂

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL