REVIEWS

COGNITION EPISODE 3 – THE ORACLE

3 ½ μήνες υπομονής και αγωνίας (εντάξει, πάντα μέσα σε λογικά πλαίσια και με μία δόση υπερβολής αναφορικά με τη χρήση των παραπάνω λέξεων, καθότι, στην τελική, για video game μιλάμε). Αυτό ήταν το διάστημα που έπρεπε να περιμένουμε μεταξύ της κυκλοφορίας του δεύτερου και του τρίτου επεισοδίου του Cognition. Ενώ λοιπόν το “The Wise Monkey” ήρθε δύο μήνες μετά το “The Hangman”, τα στελέχη της Phoenix Online Studios επέλεξαν να καθυστερήσουν αισθητά την κυκλοφορία του “The Oracle”, κάτι που ασφαλώς μόνο τυχαία δεν έγινε. (Κι αν σας ενδιαφέρει η προσωπική  μου άποψη περί του αν η συνταγή αυτή είναι περισσότερη ωφέλιμη ή επιζήμια για ένα episodic game, μπορείτε να αναμένετε ένα σχετικό επερχόμενο άρθρο).  

Με δεδομένο ότι το δεύτερο κεφάλαιο της ιστορίας έκλεισε με εξαιρετικά ενδιαφέρων τρόπο και πλήθυνε τα ερωτήματα που μας γέννησε η έως τότε εξέλιξη της ιστορίας, ήταν απόλυτα φυσιολογικό να περιμένουμε να δούμε τί απαντήσεις θα μας έδινε το “The Oracle” και ποια θα ήταν η περαιτέρω κλιμάκωση της πλοκής. Ειδικά δε αν σκεφτούμε ότι πρόκειται για το προτελευταίο επεισόδιο, που ουσιαστικά έρχεται να βάλει τις βάσεις για τη μεγάλη κορύφωση, στο φινάλε που θα παιχτεί στο τέταρτο και τελευταίο μέρος, η σημασία και η βαρύτητα που αποκτά είναι σαφώς μεγαλύτερες.

Cog3 Snap1Συνεχίζοντας την περιπέτεια ακριβώς από εκεί που είχαμε μείνει…

ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗ… ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΩΝ

Λίγο πολύ σε κάθε review που κάνω για ένα adventure game αναφέρω ότι έχω πάντοτε κατά νου να αποφεύγω τα spoilers, εξ’ ου και δεν υπεισέρχομαι σε ιδιαίτερες λεπτομέρειες που αφορούν στην πλοκή του, ενώ έχω κατά νου και τα screenshots που συνοδεύουν το εκάστοτε κείμενο να μη μαρτυρούν κάτι σημαντικό περί αυτής. Ειδικά όμως στην περίπτωση του Cognition, όπου ο αστυνομικός χαρακτήρας του και το μυστήριο των φόνων που διαπράττονται αποτελούν την καρδιά και το αίμα του, οφείλω να είμαι διπλά προσεκτικός. Ως εκ τούτου, μόνη επιλογή είναι να επικεντρωθώ στις εντυπώσεις που μου άφησε η δεύτερη αυτή συνέχεια του story, αναφέροντας παράλληλα κάποια στοιχεία που είναι απαραίτητα και ταυτόχρονα δεν αποκαλύπτουν κάτι. Δε θα σας κρύψω ότι τη στιγμή που γράφω το παρόν review νιώθω ότι έχει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα και, αν θέλετε, μία αυξημένη δυσκολία στη σύνταξή του, καθώς ούτε για αρκετά γεγονότα που έχουν προηγηθεί μπορώ να κάνω λόγο, ούτε για όσα βλέπουμε να εξελίσσονται στο “The Oracle”. Γνώμονά μου πάντως έχω το ότι το κείμενο θα διαβαστεί κυρίως από άτομα που έχουν ολοκληρώσει τα δύο πρώτα επεισόδια, οπότε και θα κατανοήσουν όσα θα αναφέρω στη συνέχεια. Ορισμένες αναφορές που, κατά μία έννοια, θα μπορούσαν να θωρηθούν ως spoilers για όσους περιμένουν να ολοκληρωθεί η σειρά και να την αποκτήσουν κατόπιν, είναι μάλλον αναπόφευκτες. Στους τελευταίους μάλλον θα σύστηνα να μη προχωρήσουν παρακάτω και να περιοριστούν στην ανάγνωση των reviews των δύο προηγουμένων επεισοδίων.

Τα παρόντα και… κύρια θύματα (αν ένας τέτοιος όρος μπορεί να θεωρηθεί δόκιμος) που μέχρι στιγμής έχουμε λοιπόν είναι τέσσερα, που ανεβαίνουν στα πέντε, αν συνυπολογίσουμε και την υπόθεση που αφορά στον αδερφό της Erica, η οποία επί της ουσίας δεν έχει κλείσει και κάθε άλλο παρά τυχαία υπήρξε, και την ίδια στιγμή φυσικά προσμετρήσουμε ως θύμα άτομο που, ενώ δέχθηκε επίθεση, δεν έχει πεθάνει. Κι ενώ συνέβησαν όλα αυτά, ο/η oracle, ο μυστηριώδης αποστολέας μηνυμάτων προς το smartphone της όμορφης πράκτορος δείχνει να έχει εκ των προτέρων γνώση περί των φόνων και σπεύδει να την ειδοποιεί, ή να της παρέχει αινιγματικά hints. Δύο εκ των υποθέσεων δείχνουν να συνδέονται μεταξύ τους, καθώς το σύμβολο με το γράμμα Ψ της ελληνικής αλφαβήτου εμφανίζεται τόσο στην περίπτωση του hangman, όσο και σε εκείνη του wise monkey. Στο κλείσιμο του προηγούμενου επεισοδίου, τα ευρήματα της Erica ήρθαν να περιπλέξουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση, μια και εκεί διαφάνηκε, με τον πλέον πειστικό τρόπο, ότι τα πράγματα είναι ιδιαιτέρως μπερδεμένα, αφού το ποιος είναι ο δολοφόνος δεν είναι ούτε κατ’ ελάχιστο ξεκάθαρο, όπως δεν είναι και οι σκοποί για τους οποίους προβαίνει σε αυτές τις πράξεις.  

Γύρω από την Erica βρίσκεται και κινείται μία πλειάδα χαρακτήρων, με εκ διαμέτρου διαφορετικά χαρακτηριστικά ο καθένας. Κάποιοι εξ’ αυτών δε μας έχουν δώσει να καταλάβουμε αν -και πώς- μπλέκονται με όλα όσα συμβαίνουν, ή είναι απλά παράπλευρες παρουσίες σε ένα γαϊτανάκι φόνων και θανάσιμων επιθέσεων. Ο δύστροπος προϊστάμενός της, Samuel MacAdams, ο βαριεστημενος συνεργάτης της, John McCoy, η αινιγματική Cordelia, ακόμη και ο έτερος εμπλεκόμενος στις υποθέσεις και επίσης πράκτορας του FBI, Jarred Sullivan, δείχνουν να βρίσκονται, περισσότερο ή λιγότερο, κοντά στη καρδιά των γεγονότων. Το πλέον σίγουρο είναι ότι κανείς τους δε βρίσκεται τελικά τυχαία στο κάδρο του Cognition και όταν έρθει το φινάλε, θα (πρέπει να) πάρουμε απαντήσεις περί του βαθμού εμπλοκής τους.

Cog3 Snap2Ο Skorobeus μόνο πρόθυμος να μιλήσει δεν είναι, για όσα συνέβησαν κατά το παρελθόν

Το τρίτο αυτό επεισόδιο όμως δε περιορίζεται στην (ανα)ψηλάφηση των χαρακτηριστικών που αφορούν μονάχα στις προαναφερθείσες παρουσίες, αλλά, μιμούμενο το προηγούμενο μέρος, εισάγει ορισμένους νέους. Έχει έρθει η ώρα να μάθουμε τι ακριβώς συνέβη στον Max, τον νεκρό αδελφό της Cordelia, και να γνωρίσουμε δύο ακόμη άτομα που αποτέλεσαν μέρος του τραυματικού παρελθόντος της: Τον έτερο αδερφό της, Keith, και τον δικηγόρο της οικογενείας τους, ονόματι Skorobeus. Μέσω της τεχνικής των flashbacks, η οποία δένει άλλωστε άριστα με τις ιδιαίτερες ψυχικές ικανότητες που διαθέτει η Erica, θα κάνουμε ένα ταξίδι στο παρελθόν και θα δούμε τι είχε συμβεί και πώς ενδεχομένως τα τότε γεγονότα έχουν προεκτάσεις μέχρι το παρόν. Παρόν που οριοθετείται από τις συνεχείς και καταιγιστικές εξελίξεις, που αναπόφευκτα καθιστούν καθέναν εκ των χαρακτήρων από ύποπτο μέχρι και υποψήφιο θύμα! Το παρελθόν της υπόθεσης αυτής οπωσδήποτε δε θα μπορούσε να μην αγγίζει και ορισμένους πράκτορες του FBI, φωτίζοντας κάποιες πλευρές του χαρακτήρα αλλά και της πρότερης δράσης τους. Τέλος, από τη στιγμή που το τρίτο αυτό επεισόδιο τιτλοφορείται “The Oracle”, είναι μάλλον περιττό να σας αναφέρω ότι επιτέλους θα οδηγηθούμε σε συμπεράσματα που αφορούν στην ταυτότητα εκείνου/εκείνης.

ΓΕΜΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΚΕΝΑ

Ένα είναι απολύτως βέβαιο σχετικά με όλους εσάς που έχετε ήδη ολοκληρώσει τα “The Hangman” και “The Wise Monkey”. Θέλετε επιτέλους να δείτε την ιστορία να “μαζεύει”, τα διάφορα συμβάντα να συγκλίνουν και να δένουν μεταξύ τους και να προκύπτουν λογικές ερμηνείες για όσα –αρκετά- έχουμε δει μέχρι τώρα να λαμβάνουν χώρα. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει, αλλά ταυτοχρόνως –κι εδώ είναι η γοητεία του Cognition, φανερώνοντας τη δουλειά από μέρους των δημιουργών του- μέσα από τις απαντήσεις που δίνονται, γεννώνται νέα ερωτήματα και διττές ερμηνείες. Το τελευταίο όμως προσθέτει δύο ακόμη χαρακτηριστικά στο όλο πακέτο που ονομάζεται Cognition: Αφ’ ενός μεταφέρει ακόμη περισσότερο βάρος στο καταληκτικό επεισόδιο που έπεται, αφ’ ετέρου αυξάνει τον κίνδυνο να μας δοθούν απαντήσεις που πιθανώς δε θα μας καλύψουν. Αυτή βέβαια είναι η μοίρα για κάθε παιχνίδι, βιβλίο αλλά και ταινία αστυνομικού περιεχομένου: Όσο περιπλέκεις την κατάσταση και εξάπτεις τη φαντασία του παίκτη/αναγνώστη/θεατή, τόσο ανεβάζεις και τις απαιτήσεις για ένα φινάλε με σασπένς και με σαφείς, αληθοφανείς και αρμόζουσες εξηγήσεις για όλα όσα έχεις αφηγηθεί έως τότε.

Ουσιαστικά το “The Oracle” θέτει ξεκάθαρα και πέραν πάσης αμφιβολίας ένα πολύ μεγάλο στοίχημα για τα στελέχη της Phoenix Online Studios: Έχοντας φτάσει στο ανώτατο σημείο κορύφωσης της ιστορίας και ξεκινώντας να διαγράφει την κατηφορική, ορμητικού χαρακτήρος, καμπύλη της, προετοιμάζει το κοινό για τη μεγάλη προσγείωση. Αν εκείνη αποδειχθεί πολύ… ομαλή, δίχως έντονες αναταράξεις, αν ο ιστός που έχει τόσο περίτεχνα πλεχτεί φανερώσει τρύπες την τελευταία στιγμή, το όλο οικοδόμημα θα καταρρεύσει μονομιάς, απογοητεύοντας όλους εμάς που επεισόδιο με το επεισόδιο αναμένουμε το grand finale. Θέλω να πιστεύω ότι δε θα συμβεί κάτι τέτοιο και το Cognition θα καταφέρει να τοποθετήσει το όνομά του στο πάνθεον των adventure games με περιεχόμενο σαν το δικό του. Άλλωστε είναι τέτοια και τόση η ένταση που περικλείει το τρίτο αυτό μέρος, που είμαι βέβαιος ότι το καλύτερο μας το φυλάνε οι δημιουργοί για το τέλος, οπότε σχεδόν αποκλείω να κυλήσουν όλα δίχως περαιτέρω ανατροπές και εκπλήξεις και σύμφωνα με τις υποθέσεις στις οποίες οδηγούμασε μέσα από το ξετύλιγμα του κουβαριού που εκκινεί το “The Oracle”. Μη ξεχνάμε άλλωστε και τον story consultant ρόλο της Jane Jensen, που αποτελεί μίας μορφής εγγύηση για το τελικό αποτέλεσμα…      

Cog3 Snap3Η ανακάλυψη του συνδυασμού που ανοίγει το χρηματοκιβώτιο είναι σαφέστατα ο δυσκολότερος, αλλά και πιο έξυπνος, γρίφος

Επειδή όμως ένα adventure game πέραν της αφήγησης, των χαρακτήρων που μας δίνει και της ιστορίας που εμπεριέχει, είθισται να εξελίσσεται μέσα από την επίλυση γρίφων, οφείλουμε να δούμε αν η μερική υστέρηση του “The Wise Monkey” διορθώνεται σε αυτό το επεισόδιο. Τολμώ να πω λοιπόν ότι, με την ολοκλήρωσή του, διαφαίνεται ξεκάθαρα ότι πρώτο μέλημα και στόχος των στελεχών της Phoenix Online Studios είναι ακριβώς να αφηγηθούν μία σκοτεινή ιστορία, με ομαλή εξέλιξη και εύκολη πρόοδο του παίκτη, παρά να θέσουν δύσκολους γρίφους που θα τον απασχολήσουν επί μακρώ, παγώνοντας τη δράση. Αυτό όμως ευτυχώς δε σημαίνει ότι το “The Oracle” είναι ακόμη πιο εύκολο σε σχέση με τον προκάτοχό του. Ίσα ίσα που καταφέρνει να θέσει ορισμένες μικρές προκλήσεις σε κάποια σημεία του, που πιθανώς δε θα αποδειχθούν ισχυρές για τον έμπειρο adventurer, αλλά θα ικανοποιήσουν τη μεγαλύτερα μερίδα του κοινού.

Η ένστασή μου έγκειται στο ότι από τη στιγμή που κάναμε 3 ½ μήνες να το υποδεχθούμε, καλό θα ήταν να διαρκεί περισσότερο από τις 6 περίπου ώρες που χρειάστηκα για να το ολοκληρώσω, ενώ και ενδεχόμενο πάγωμα της δράσης, προκειμένου να λύσουμε έναν γρίφο, θα μπορούσε να θεωρηθεί πταίσμα μπροστά στο μεσοδιάστημα που προηγήθηκε της κυκλοφορίας του. Για να μη το αδικώ όμως, υφίστανται δύο-τρία σημεία τα οποία δύνανται να σας δυσκολέψουν, με το ένα να αποτελεί έναν από τους καλύτερους –αλλά απολύτως λογικούς- γρίφους που έχουμε δει μέχρι τώρα στο παιχνίδι, με λογική που πλησιάζει εκείνη του quiz που ολοκλήρωνε το φινάλε του δεύτερου μέρους: Βασίζεται στην εξέλιξη των γεγονότων που έχουμε παρακολουθήσει έως τότε, αλλά προσθέτει και την ανάγκη παρατηρητικότητας από μεριάς μας.

ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΕΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΙΣ

Ενδιαφέρουσα καινοτομία επίσης αποτελεί η εισαγωγή χειρισμού ενός δεύτερου χαρακτήρα, πλην της Erica, αλλά και η διασύνδεση των γεγονότων που έχουν να κάνουν με τη δράση των δύο προσώπων. Εκεί όμως εντόπισα κι ένα λογικό κενό, που δεν έχω καταφέρει να συμπληρώσω-ερμηνεύσω μέχρι τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές και σχετίζεται με έναν ακόμη γρίφο, αλλά και με τη γενικότερη εξέλιξη της ιστορίας. Το συγκεκριμένο, μαζί με άλλες σκέψεις περί του όλου παιχνιδιού θα μας απασχολήσουν σε ένα “Spoiler Files” άρθρο, με το πέρας και του τέταρτου επεισοδίου, καθώς το φινάλε θα είναι εκείνο που θα δώσει και τροφή (θετική ή –ελπίζω όχι- αρνητική) για ένα τέτοιο κείμενο. Σε γενικές γραμμές θα έλεγα ότι οι γρίφοι δεν αποδεικνύονται πρωταγωνιστής και κύριο στοιχείο ούτε σε αυτό το επεισόδιο, αλλά δίνουν ικανοποιητικά το παρόν, αφήνοντας τον πρώτο ρόλο στην πολυπόθητη διασύνδεση των μέχρι στιγμής τεκταινομένων.

Διαβάζετε τόση ώρα το –ολίγον γενικόλογο, είναι η αλήθεια (αλλά εξήγησα παραπάνω τους λόγους περί αυτού)- κείμενό μου και πιθανώς αναρωτιέστε πού και πότε θα κάνω την καθιερωμένη αναφορά στο τρίπτυχο γραφικών, ήχου και χειρισμού. Δε θα την κάνω, πολύ απλά διότι δεν έχω να προσθέσω κάτι σε σχέση με όσα έχω γράψει στα δύο reviews που έχουν προηγηθεί. Το “αλματάκι” που κάνει η Erica (και όχι μόνο αυτή τη φορά) όταν ξεκινά το περπάτημά της δίνει και πάλι το παρόν, το voice acting κινείται στα γνωστά υψηλά επίπεδα (με την Raleigh Holmes να δίνει πραγματικά ρέστα με την ερμηνεία της λίγο πριν το τέλος), ενώ ο χειρισμός, με τις Cognition-Projection-Regression και Synergy λειτουργίες, μας είναι γνώριμος και οικείος. Η μόνη διαφορά που εντοπίζεται στον τελευταίο είναι η δυνατότητα που έχουμε να εναλλάσσουμε την καθοδήγηση μεταξύ της Erica και του έτερου χαρακτήρα που αναλαμβάνουμε, χαρακτηριστικό που πρόσκαιρα ακυρώνει την αυστηρά γραμμική πορεία μας μέσα στο παιχνίδι. Με άλλα λόγια, αν δε μπορούμε να λύσουμε έναν γρίφο που σχετίζεται με την πράκτορα του FBI, μπορούμε, με ένα κλικ, να δοκιμάσουμε την τύχη μας με όσα απαιτείται να πράξουμε με το δεύτερο ελεγχόμενο από εμάς πρόσωπο.

Cog3 Snap4Ο Keith είναι ένας εκ των νέων χαρακτήρων που συναντάμε στο τρίτο αυτό επεισόδιο

Τελικά αξίζει, έχει ενδιαφέρον και αγωνία το “The Oracle” ή όχι; Όταν παρακολουθείς έναν αγώνα ποδοσφαίρου της ομάδας σου (έστω κι αν αυτός τελικά αποδεικνύεται παρωδία από διαιτητικής άποψης, με αποτέλεσμα να της δοθεί ένα κύπελλο δίχως να το αξίζει) και το μυαλό σου γυρίζει γύρω από το παιχνίδι, όταν φτάνεις στο τέλος του και κάνεις συζήτηση μίας ώρας με κάποιον άλλο, προκειμένου να οδηγηθείς σε συμπεράσματα σχετικά με τα όσα έχεις παρακολουθήσει, όπως ακριβώς συμβαίνει με μία καλή ταινία, όταν περιμένεις την τελευταία συνέχεια για να δεις «πού θα πάει το πράγμα», εσείς τι λέτε, δεν αξίζει; Η φαντασία των δημιουργών είναι οργιάζουσα, αυτό είναι εμφανές, γι’ αυτό άλλωστε έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν ένα πολύ αξιόλογο σύνολο μέχρι στιγμής, ενώ κάνουν σκέψεις για ενδεχόμενη δεύτερη σεζόν του Cognition!

WAITING FOR “THE CAIN KILLER”

Με μία φράση λοιπόν: Ο πήχης ανέβηκε. Και ανέβηκε πολύ αυτή τη φορά. Όσα θα δείτε να εκτυλίσσονται στο τρίτο αυτό μέρος αποτελούν ένα ιδανικό προτελευταίο κεφάλαιο, που εξυπηρετεί άριστα τον ρόλο του ως ενδιάμεσο σκέλος της ιστορίας. Η μερική εκτροπή και ο περαιτέρω εμπλουτισμός των γεγονότων δεν απογοητεύουν, δε δίνουν την εντύπωση ότι η ιστορία πλατειάζει επικίνδυνα και άνευ λόγου. Αντιθέτως, μαρτυρούν ότι το story δε γράφτηκε επεισόδιο με το επεισόδιο και ολίγον στην τύχη, αλλά ο βασικός κορμός, με τα σημεία-κλειδιά προϋπήρχε και εναπόκειται στην κρίση του καθενός μας το αν τον ικανοποιεί ή όχι. Ίσως το εν λόγω επεισόδιο διχάσει λιγάκι το κοινό, μερίδα του οποίου μπορεί να θεωρήσει ως «εύκολη λύση» ορισμένα από όσα θα δει να διαδραματίζονται. Δεν ανήκω σε αυτή τη μερίδα. Με την αυστηρή προϋπόθεση ότι το “The Cain Killer”, το επεισόδιο-κατακλείδα της σειράς, θα καταφέρει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων που έχουν δημιουργηθεί, το Cognition οδεύει ολοταχώς προς ένα αληθινά επικό κλείσιμο, ελπίζουμε ολίγον μεγαλύτερης χρονικής διάρκειας. Το μόνο πρόβλημά μου είναι ότι αναρωτιέμαι αλήθεια τι θα μπορώ να γράψω στο review εκείνου, όταν έρθει η ώρα του.   

Υ.Γ: Στο σημείο αυτό θα ήθελα να εκφράσω τη μεγάλη ικανοποίησή μου για το ότι για μία ακόμη φορά είμαστε σε θέση να σας προσφέρουμε το review αυτού του επεισοδίου ακριβώς με τη λήξη του σχετικού εμπάργκο, ήτοι 07:01 ώρα Ελλάδος (00:01 ανατολική ώρα), επαναλαμβάνοντας μία πρωτιά για τα ελληνικά –και όχι μόνο- δεδομένα…

Pros

  • Έρχεται να εκκινήσει την παροχή εξηγήσεων για όσα έχουμε δει έως τώρα…
  • …αλλά την ίδια ώρα για μία ακόμη φορά εξάπτει την περιέργεια και τη φαντασία μας για όσα θα ακολουθήσουν
  • Έλεγχος δύο χαρακτήρων
  • Έχει έναν έντονα δραματικό χαρακτήρα, που ταιριάζει γάντι σε παιχνίδι τέτοιου είδους
  • Το ολοκλήρωσα και ακόμη σκέφτομαι όσα είδα κατά τη διάρκειά του!

Cons

  • Κατόπιν της αναμονής που προηγήθηκε για την κυκλοφορία του, θα περιμέναμε να περιέχει έναν-δύο πιο δύσκολους γρίφους
  • Υφίσταται ένα σοβαρό κενό λογικής σε κάποιο σημείο

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 89%

89%

Μάνος Καρκαλέμης

Ο Μάνος δε μπορεί παρά να νιώθει ευτυχής που ασχολήθηκε ενεργά με την gaming αρθρογραφία στα χρόνια 2009-2017, οπότε και του δόθηκε η ευκαιρία να γράψει reviews για κάποια adventure games-διαμάντια, όπως "The Whispered World", "Monkey Island 2-LeChuck's Revenge" (Remastered Edition), "The Book of Unwritten Tales 1&2", "Grim Fandango" (Remastered Edition), "Gabriel Knight-Sins of the Fathers" (25th Anniversary Edition), "Night of the Rabbit", "Memento Mori 2", "Day of the Tentacle" (Remastered Edition).

11 Comments

  1. Μακράν το καλύτερο επεισόδιο ως τώρα. Το Cognition, για όσους δεν είχαν τη χαρά να το παίξουν ως τώρα, είναι πραγματικά ένα από τα καλύτερα αστυνομικά/μεταφυσικά adventures που έχουν βγει τα τελευταία χρόνια. Αν δούμε κι ένα αντάξιο φινάλε, θα μιλάμε για ένα από τα καλύτερα αστυνομικά adventures όλων των εποχών, δίχως καμιά υπερβολή.

  2. Μάνο συγχαρητήρια!:)πάρα πολύ καλό review και πλέον μαζί και με το σχόλιο του Στέφανου πείστηκα για την αγορά του!
    Συγχαρητήρια για την πρωτιά:o και για όλη την ομάδα του ragequit για την καταπληκτική δουλειά που κάνετε και για το ότι πλέον υπάρχει ένα πραγματικά αξιόλογο site με ανθρώπους με μεράκι και αγάπη για αυτό που κάνουν!:DΣυνεχίστε έτσι!;)

  3. Και μαζί σου απορώ εγώ, πολλοί άλλοι ακόμη, μέχρι και τα ίδια τα στελέχη της εταιρείας, που εμφανίζονταν σχεδόν βέβαιοι, όλως δικαίως κατ’ εμέ, ότι θα έμπαινε στην ομάδα των τελευταίων τίτλων που έγιναν Greenlit….

  4. Mάνο, ιδέα μου είναι ή σταμάτησες να βαθμολογείς? Όχι ότι με απασχολεί, απλά μου κάνει εντύπωση! Αρχικά νόμιζα ότι πρόκειται για παράλειψη αλλά μετά πρόσεξα ότι το έκανε κι ο Κώστας στο τελευταίο του review…

  5. Ναι, τώρα φαίνεται! Το ίδιο και στα reviews του reversion και του heroes of might and magic 6. Περιέγο πάντως να μου φορτώνει η σελίδα κανονικά και να λείπει μόνο η βαθμολογία. Υπέθεσα ότι εσείς οι 2 είχατε ξεκινήσει κάποιου είδους ανταρσία ενάντια στο κατεστημένο των βαθμολογιών… 🙂

  6. Για να είμαστε μέσα Άλκη και να μη λέμε πράγματα και μεγάλα λόγια που ενδεχομένως να μην ισχύουν, θα αρκεστώ να πω ότι ήμασταν από τους πρώτους, καθότι ανεβάσαμε το review ακριβώς στην επιτρεπτή ώρα, δηλαδή 07:01 τοπική ώρα της Πέμπτης 16/05.

    Aπό όσο είδα, υπάρχει review και από την 15η του μήνα, αλλά αυτό ουσιαστικά παραβίασε το εμπάργκο που είχε τεθεί. Σε κάθε περίπτωση, είναι χαρά και τιμή μας να είμαστε από τους πρώτους που ανεβάζουν review για ένα παιχνίδι…

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL