Και επιτέλους χτες το βραδάκι, μετά απο έξοδο σε σύνηθες ταβερνάκι για λίγο κρασακί met μεζεδάκι έκατσα και έπαιξα και το φινάλε. Έχω γράψει εντυπώσεις μου σε ζωντανή αναμετάδοση, καιρός τώρα για μια μικρή σούμα.<br><br><b><u>ΘΕΤΙΚΑ</u></b><br><i>-Sagus Cliffs:</i> Τα Sagus Cliffs είναι το πρώτο hub στο παιχνίδι και με διαφορά το πιο δουλεμένο. Είναι ικανοποιητικά μεγάλο με αρκετά side quests και πράγματα να κάνεις. Αν το παιχνίδι είχε 2-3 Sagus ακόμα θα μιλούσαμε για ένα παιχνίδι πολύ ανώτερο του παρόντος.<br><br><i>-Side quests:</i> Τα side quests είναι γενικά αρκετά ενδιαφέροντα, σου επιτρέπουν να γνωρίσεις το κόσμο καλύτερα και έχουν σχεδόν πάντα πολλές και διαφορετικές μεθόδους επίλυσης.<br><br><i>-Κόσμος:</i> Ο κόσμος του Numenera, χωρίς να είναι Planescape, είναι μια φορά ιδιαίτερος και ενδιαφέρων. Σίγουρα θα ήθελα να δω και άλλα παιχνίδια σε αυτό τον κόσμο.<br><br><i>-Crisis σύστημα:</i> Απο φάση gameplay θα έλεγα το highlight του παιχνιδιού. Πόσες και πόσες φορές δεν εκνευρίστηκα με RPG γιατί όταν ξεκινήσει η μάχη 99% το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να σφάξεις άπαντες. Το crisis έχει χαρακτηριστεί combat σύστημα, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι όπως το όνομα λέει ένα σύστημα διαχείρισης κρίσιμων events. Στα crisis μπορέις να κάνεις πάρα πολλά πράγματα πέραν μάχης, να συζητήσεις, να επηρεάσεις το περιβάλλον κτλ, στόχος είναι όχι να υπερνικήσεις τον αντίπαλο, αλλά να επιλύσεις την κρίση. Είναι κρίμα που το παιχνίδι δεν έχει περισσότερες κρίσεις και θα ήθελα σίγουρα να δω αυτό το σύστημα σε άλλα παιχνίδια.<br><br><i>-Tides σύστημα:</i> Στο παιχνίδι δεν υπάρχουν alignments, υπάρχουν όμως tides. Σε φάση μετρητές που ο καθένας αντιπροσωπεύει ένα διαφορετικό είδος πράξεων. Αγαπάς τη γνώση και το να μαθαίνεις ανεβαίνει το μπλε tide, είσαι ευγενής και φιλάνθρωπος ανεβαίνει το χρυσό tide και ούτω καθ'εξής. Ο χαρακτήρας ξεκινά στο μέσο και ανάλογα με το σύνολο των πράξεων του αποκτά και ένα dominant tide. Πάρα πολύ ωραία ιδέα. Αλλά απο εκτέλεση κάπως πάσχει, καθώς είναι δύσκολο να παίξεις παιχνίδι στο οποίο θέλεις να μάθεις το story (που πρέπει) χωρίς το μπλε tide να είναι dominant. Στη τελική δε με ενόχλησε όμως και το βάζω θετικό για την ιδέα.<br><br><b><u>ΑΡΝΗΤΙΚΑ</u></b><br><i>-Companions:</i> Δυστυχώς οι 6 πιθανοί companions σε γενικές γραμμές απογοητεύουν. Για μένα ο πιο ενδιαφέροντας companion τελικά ήταν η Matkina, όχι γιατί είναι κάτι ιδιαίτερο, αλλά γιατί είναι η μόνη που έχει μια οργανική σχέση με το story, η μόνη που μιλάει αρκετά για τα ακαθέκαστα και η μόνη(απ'όσο είδα) που μπορεί πράγματι να επηρεάσει το φινάλε. Όλοι οι άλλοι είναι σφήνες. Απο μέτριες σφήνες όπως ο Aligern, μέχρι πάρα πολύ κακές σφήνες όπως ο ομοφυλόφιλος Tybir. Για του οποίου την αθλιότητα τα λόγια περιττεύουν. Δε θα συζητήσω την ανάγκη να μπει queer χαρακτήρας, όλοι ξέρουμε σε τι SJW κόσμο ζούμε. Θα πω όμως τούτο, καλά ρε ζώα, θέλετε να δείξετε στο κόσμο πόσο οκ είναι να είσαι gay. Πως δεν είναι τπτ το ιδιαίτερο, πως δεν καθορίζει τη προσωπικότητα κάποιου κτλ. Όλα αυτά καλά, αλλά πάτε και το κάνετε βάζοντας το μόνο gay χαρακτήρα να έχει side-quest για τα ερωτικά του; Μα είστε τελείως κούκου;<br><br><i>-Διάρκεια:</i> Δυστυχώς ακόμα και με το δικό μου κάπως εξονυχιστικό και αργό σύστημα, το παιχνίδι τέλειωσε στο 30ωρο. Χρόνος που απλά δεν ικανοποιεί.<br><br><i>-Άλλες τοποθεσίες:</i> Φαίνεται πως μετά τα Sagus τα λεφτά τέλειωσαν. Οι υπόλοιπες τοποθεσίες του παιχνιδιού κυμαίνονται απο κακές (Miel Avest), εώς αδιάφορες (Νεκρόπολη), εώς απλά αδούλευτες (Bloom). Γενικά η σούμα για τις λοιπές τοποθεσίες είναι κάπως αρνητική. Κάτι λυπηρό.<br><br><i>-Γραφικά:</i> Φυσικά σε ένα τέτοιο παιχνίδι, τα γραφικά δεν είναι καθοριστικός παράγων. Αλλά και πάλι δε λέω να περιμένει κανείς Witcher 3. Έστω κάτι που να βλέπεται. Έλα όμως που δεν. Με εξαίρεση κάποια ωραία σκηνικά και τα ελάχιστα πορτραίτα, όλα τα άλλα έχουν τα χάλια τους. Απο τα μοντέλα των χαρακτήρων, μέχρι ότι πορτραίτο δεν ανήκει σε companion. Στις κρίσεις ειδικά που είναι turn based και βλέπεις άνωθεν τα πορτραίτα όλων των συμμετέχοντων είναι ιδιαίτερα προφανές. Πραγματικά μοιάζουν να έχουν σχεδιαστεί απο νήπιο στο paint, ή τέλος πάντων απο γραφίστα που μώλις έχασε τα χέρια του και τα έκανε με τα πόδια. Κρίμα, το Pillars με λιγότερη χρηματοδότηση ήταν πολύ πιο όμορφο.<br><br><i>-Ήχος:</i> Ποιος; Μουσική μηδέν. Και 2-3 λεπτά διαλόγου σύνολο. Παίζει να είναι απο τα πιο βουβά παιχνίδια που μπορώ να θυμηθώ να έχω παίξει τελευταία. Ούτε ταινία με τον Μπάστερ Κίτον να έβλεπα.<br><br><i>-UI&CharSystem:</i> Πανάθλιο UI, πραγματικά ελεεινό. Δύσχρηστο, cluttered, περιττό και άσχημο. Τα ίδια και με το character development σύστημα, καθώς το όλο focus είναι στο combat και το παιχνίδι μόνο για combat δεν ενδιαφέρεται. Είναι λες και το έφτιαξαν για άλλο παιχνίδι.<br><br><i>-Κεντρική ιστορία:</i> Και φτάνουμε στο σημαντικότερο μειονέκτημα. Το κεντρικό story είναι μάλλον φτωχό. Και για ένα παιχνίδι στο οποίο το story θα έπρεπε να είναι η μεγάλη δύναμη, αυτό είναι τουλάχιστον απογοητευτικό. Δεν έχει το απαραίτητο βάθος, δεν είναι όσο προσωπικό θα έπρεπε όταν θες να μιλήσεις για Torment, απλά υπάρχει για να υπάρχει. Δε μπορώ να πω πως το μίσησα, με εξαίρεση ένα twist που πραγματικά μου τη βίδωσε λίγο. Γενικά ήταν απλά αδιάφορο. Όσο για το φινάλε. Ναι πράγματι το επιλέγεις στο τέλος και μπορείς (πλην μιας αν δεν απατώμαι εξαίρεσης) να επιλέξεις εκεί ότι φινάλε θες. Το παιχνίδι θα σχολιάσει αν το φινάλε που επέλεξες συνάδει με την ως τώρα συμπεριφορά σου κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού ή όχι αλλά θα σε αφήσει να επιλέξεις το φινάλε που θες ούτως ή άλλως. Δε ξέρω αν είναι καλύτερα ή χειρότερα έτσι. Ίσως το φιναλέ θα έπρεπε πράγματι να κλείδωνε ανάλογα με τα dominant tides σου, αλλά με το πόσο αδούλευτο φαίνεται το tide σύστημα ίσως είναι καλύτερα έτσι. Γιατί δύσκολα θα μπορούσε κανείς να δει πάνω απο ένα φινάλε (το μπλε).<br><br><b><u>ΣΟΥΜΑ</u></b><br>Για να συνοψίσω, το παιχνίδι είχε δυνατότητες, αλλά τελικά απογοητεύει, σίγουρα κάτι πήγε στραβά κατά το development δεν εξηγείται αλλιώς. Θα το πρότεινα; Εξαρτάται. Αν μπεις περιμένοντας Torment, άστο καλύτερα. Δεν έχει καμία σχέση και είναι προσβλητικό και που χρησιμοποιούν τον τίτλο, δλδ που τον καπηλεύοντε. Αν μπεις περιμένοντας μια ιδιαίτερη old-schoolια θα σου βγει μέτριο στο τέλος και θα περάσεις κάποιες ευχάριστες ώρες. Με άλλα λόγια, ναι το προτείνω στους fan του είδους, αρκεί να μετριάσουν τις προσδοκίες τους και σ'αυτό ευχαριστώ τα παιδιά εδώ που με τα άρθρα τους με έκαναν να μπω επιφυλακτικά στο παιχνίδι. Σίγουρα αν είχα μπει χωρίς να τα έχω διαβάσει θα ήμουν περίπου 35 φορές πιο αγανακτισμένος.<br>Εδώ να τονίσω πως ανεξαρτήτως των παραπάνω, αν είστε backer του παιχνιδιού στο kickstarter. Τότε με τις υγείες σας. Έχετε κάθε δικαίωμα να είστε έξαλλος.<br><br>Αυτά τα ολίγα.