REVIEWS

FRAGMENTS OF HIM

Μάλλον είναι παραπάνω από φανερό ότι εσχάτως μ’ έχει πιάσει μία εντονότερη τάση εξερεύνησης του genre των narrative games. Σ’ αντίθετη περίπτωση μάλλον δε θα έδειχνα ενδιαφέρον στο ν’ ασχοληθώ με το “Fragments of Him” των Sassybot και Mata Haggis, γράφοντας ένα review για όσα έχει να μας προσφέρει. Βέβαια, κακά τα ψέματα, όσο κι αν σ’ αρέσει μία συγκεκριμένη κατηγορία παιχνιδιών, στην περίπτωσή μου τα adventure games, δε παύεις πού και πού να επιζητάς και το κάτι διαφορετικό, αφού, ως γνωστόν, «το πολύ το κυρ ελέησον το βαριέται κι ο παπάς». Δε θα ήθελα ποτέ να φτάσω σε σημείο να με κουράσει το είδος που θυμάμαι να με συντροφεύει απ’ τα πρώτα βήματα της ενασχόλησής μου με τα video games, οπότε ένα σχετικό διάλειμμα ανά τακτά χρονικά διαστήματα το κρίνω απολύτως απαραίτητο.

Τώρα που το σκέφτομαι βέβαια, υπάρχει ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο που με παρακίνησε να ζητήσω κωδικό του συγκεκριμένου παιχνιδιού. Πρόκειται για το κυρίως θέμα του, που δεν είναι άλλο απ’ τον πόνο που προκαλεί η απώλεια ενός πολυαγαπημένου προσώπου, καθώς και την προσπάθεια της συναισθηματικής διαχείρισης αυτού από μέρους εκείνων που μένουν πίσω. Είναι ο ίδιος ακριβώς λόγος για τον οποίο είχα σπεύσει -δυστυχώς ανεπιτυχώς μέχρι σήμερα- να εξασφαλίσω πρόσβαση στο περιεχόμενο του “That Dragon, Cancer”, ενός ακόμη narrative game που μάλιστα βασίζεται σ’ αληθινή -δυστυχώς πολύ στενάχωρη- ιστορία.

Σε κάθε περίπτωση, όντας ένας gamer που δε καταδικάζει τη βία, ούτε όμως και την αναζητά σε κάθε πτυχή της ενασχόλησής του με τα παιχνίδια, χαίρομαι να βλέπω να ξεπροβάλλουν συνεχώς νέες απόπειρες, πολύ συχνά από επίσης νέες ομάδες, που επενδύουν σ’ άλλα, πιο ευαίσθητα κι ανθρώπινα, στοιχεία, προκειμένου να μας αφηγηθούν μία ιστορία. Άλλωστε η ποικιλία δεν υπήρξε ποτέ κακή, κάθε άλλο!

Fragments of Him Snap1Λίγο πριν το μοιραίο…

Η ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΟΤΙ ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Έχετε σκεφτεί ποτέ αν έχετε πει κι εκφράσει όσα θα επιθυμούσατε έναντι αγαπημένων σας προσώπων; Αν έχετε χάσει χρόνο, λόγω των καθημερινών υποχρεώσεων που μας κυνηγούν άπαντες και της ρουτίνας στην οποία μοιραία μπαίνουμε σε κάποια φάση της ζωής μας; Λίγο πολύ σ’ όλους μας έχει τύχει να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε αναβάλει για κάποια κατοπινή στιγμή της ζωής μας πράξεις και κινήσεις που νιώθουμε ότι θα θέλαμε να κάνουμε, θεωρώντας ότι έχουμε χρόνο κι ότι θα προκύψει εν καιρώ η κατάλληλη στιγμή.  

Κάπως έτσι δείχνει να σκέφτεται και το κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας, ο Will, με τη διαφορά ότι εκείνος έχει ήδη κάνει τις παραπάνω σκέψεις, οπότε κι αποφασίζει να προβεί στο μεγάλο βήμα όταν έρθει το τέλος της ημέρας που μόλις ξημέρωσε, κάνοντας πρόταση γάμου στον σύντροφό του, Harry. Με το που ξεκινά λοιπόν το “Fragments of Him” καταλαβαίνουμε ότι παρακολουθούμε την ιστορία ενός ομοφυλόφιλου προσώπου, πλήρως συνειδητοποιημένου κι απολύτως εξοικειωμένου με τη σεξουαλικότητά του, που κάνει σκέψεις για το αύριο της ζωής του με το πρόσωπο που έχει επιλέξει για σύντροφο. Τα πλάνα του όμως δε θα υλοποιηθούν ποτέ, καθώς το νήμα της ζωής θα του κόψει απότομα ένα αυτοκίνητο που προσκρούει βιαίως στο όχημα που επιβαίνει πηγαίνοντας στη δουλειά του. Από εκεί κι έπειτα αρχίζει να ξετυλίγεται το κουβάρι κάποιων ιδιαίτερων στιγμών του βίου του πρωταγωνιστή, μέσω αναμνήσεων που τον συνδέουν τόσο με συγγενικά του πρόσωπα, όσο και με τους ανθρώπους που είχε δίπλα του.

Δε θα σας κρύψω ότι έχοντας διαβάσει πλήρως την περιγραφή του “Fragments of Him”, αλλά ελλιπώς παρακολουθήσει το launch trailer που κυκλοφόρησε προ ημερών, δεν είχα ουδόλως υπόψη ότι ο ήρωας είναι ένα πρόσωπο που υπήρξε αμφιφυλόφιλο και στου οποίου τις προτιμήσεις τελικά επεκράτησε τ’ ομοφυλοφιλικό στοιχείο. Όχι ότι θα μ’ ενδιέφερε ιδιαίτερα κιόλας, καθώς δε θα περίμενα, ούτε και θα έπρεπε άλλωστε, να είναι αυτό το κυρίως ζήτημα ενός τίτλου που αφηγείται, εν τάχει όπως αποδεικνύεται, τη ζωή ενός προσώπου που χάνεται απροσδόκητα, όπως και τα συναισθήματα που πλημμυρίζουν εκείνους που δέχονται το πολύ ισχυρό αυτό χτύπημα της μοίρας. Το πρόβλημα είναι ότι οι developers, τελείως αναίτια κι απροσδόκητα δείχνουν, ειδικά από ένα σημείο κι έπειτα, να επικεντρώνονται σχεδόν αποκλειστικά στο σεξουαλικό στοιχείο της ύπαρξης του Will, περνώντας σχεδόν στο fast forward τα υπόλοιπα γνωρίσματα αυτής.

Fragments of Him Snap2Στοργική η αγάπη της γιαγιάς προς τον μκρό Will

To “fast forward” που αναφέρω μόνο σχήμα λόγου δεν είναι, καθώς το Steamόμετρο έγραψε μόλις 2 ώρες παρά κάτι λεπτά έως ότου δω τους τίτλους τέλους του “Fragments of Him”. Μ’ άλλα λόγια η διάρκειά του ταυτίζεται μ’ εκείνη μίας ταινίας, με τη διαφορά ότι το κόστος παρακολούθησης ενός έργου δε φτάνει σε καμία περίπτωση τα €20. Όταν λοιπόν μεγάλο μέρος της αναλώνεται στην αναζήτηση της ερωτικής φύσεως του Will, μέσω των ανάλογων αναμνήσεων, κάτι δείχνει να μη πηγαίνει καλά με τη συνοχή του όλου εγχειρήματος.

ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΕΣ ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ

Για να μη παρεξηγηθώ, δεν έχω πρόβλημα με την επιλογή ενός ομοφυλόφιλου πρωταγωνιστή. Δεν είναι η πρώτη φορά που συναντάμε κάτι τέτοιο, προφανώς δε θα είναι κι η τελευταία. Το ζήτημα είναι ότι απ’ τη στιγμή που υποτίθεται ότι ένα τέτοιου είδους παιχνίδι στοχεύει να μιλήσει, όπως υποδηλώνει κι ο υπότιτλός του, για την αγάπη, τις αναμνήσεις και την ελπίδα, αναρωτιέμαι για τον λόγο που έγινε η συγκεκριμένη επιλογή κι ακόμη περισσότερο για την ανάγκη που υπήρξε στο να ερευνηθεί ενδελεχώς το εν λόγω κομμάτι της ζωής του Will. Για να το πάω δε και λίγο παραπέρα, είναι εύκολο να ταυτιστεί ένας ετεροφυλόφιλος gamer μ’ όσα παρακολουθεί, δεδομένου του καταμερισμού που γίνεται στις στιγμές της ζωής του πρωταγωνιστή;   

Τα τρία πρόσωπα που βλέπουμε να μοιράζονται στιγμές απ’ το παρελθόν του Will είναι η γιαγιά του, η Sarah, κοπέλα με την οποία σύναψε σχέση όντας στο πανεπιστήμιο, καθώς και ο Harry. Οι γονείς του εμφανίζονται στο flashback που γίνεται κατά τη διάρκεια των αναμνήσεων της γιαγιάς, αλλά η εμφάνισή τους, όπως κι η όποια αναφορά στην παρουσία τους, είναι τόσο σύντομη και φευγαλέα, που δε μπορεί παρά να προξενεί απορία. Εκτός αυτού, το κομμάτι που αναφέρεται στην παιδική ηλικία του, που κατά τη γνώμη μου είναι μακράν το πιο συγκινητικό κι ενδιαφέρον, επίσης δε διαρκεί πολύ, αποτυγχάνοντας να φωτίσει επαρκώς στοιχεία και γεγονότα που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του. Ωστόσο, για να μην είμαι και άδικος, ομολογώ ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή το παιχνίδι είχε καταφέρει να με κρατήσει. Από εκεί κι έπειτα, που άλλαξε εμφανώς ο χαρακτήρας του, μετετράπη σε μία σχεδόν τυπική διαδικασία από μεριάς μου.

Fragments of Him Snap3Πλήρως αλληγορική η ιστορία του αχάριστου υιού

Όταν επιλέγεις ν’ ασχοληθείς με κάτι που κάνει λόγο γι’ απώλεια ενός ανθρώπου, που προσπαθεί να δείξει τί συμβαίνει στη ζωή των συγγενικών κι όχι μόνο προσώπων που μένουν πίσω, πρέπει να καταφέρεις να συγκινήσεις τον παίκτη, είναι το κλειδί για να του αφήσεις κάτι να θυμάται απ’ τη δημιουργία σου. Δυστυχώς δε μπορώ να πω ότι αυτή τη στιγμή, λίγες ώρες αφότου ολοκλήρωσα το “Fragments of Him”, έχω κάτι χαρακτηριστικό να κρατήσω ως απόφθεγμα ή δίδαγμα. Ναι, οφείλουμε τόσο στον εαυτό μας όσο και στα πρόσωπα που αγαπάμε και μας περιβάλλουν να λέμε αυτό που νιώθουμε, να φανερώνουμε τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας, πέραν αυτού όμως το παιχνίδι δεν εξερευνά κάτι περισσότερο, πλην ίσως του γεγονότος ότι η γιαγιά του Will έσπευσε εσφαλμένα να διαμορφώσει άποψη και στάση απέναντι στον ίδιο της τον εγγονό αφότου ανακάλυψε το δρόμο που είχε επιλέξει αναφορικά με τη σεξουαλικότητά του. Εκείνος όμως δε της κράτησε καμία κακία κι όταν τον χρειάστηκε ήταν δίπλα της. Ακριβώς εκεί οι developers καταφέρνουν να προσφέρουν μία συγκινητική στιγμή, δείχνοντας ότι πιθανώς ήταν σε θέση να φτιάξουν κάτι περισσότερο συναισθηματικά φορτισμένο, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση δε το  καταφέρανε.

Η απόφαση της Sarah να προτρέψει τον Will να συνεχίσει τη ζωή του με τον Harry, αφού πρώτα τον έχει μοιραστεί για κάποιο διάστημα μαζί του, ακριβώς λόγω της αγάπης που τρέφει γι’ αυτόν, πόσο μπορεί άραγε να μιλήσει στην καρδιά ενός ετεροφυλόφιλου; Προφανώς είναι σαφές δείγμα ανιδιοτελούς αγάπης. Μήπως όμως δεν αποτυπώνεται με τον πλέον εύστοχο τρόπο; Κανείς δε λέει ότι το μέγιστο αυτό συναίσθημα δεν είναι πανανθρώπινο και δεν αφορά τους πάντες, το πώς θα το αποδώσεις επιτυχώς όμως είναι κάτι που ενδέχεται να “μιλήσει” σ’ άλλους περισσότερο και σ’ άλλους λιγότερο. Και τέλος πάντων δε μπορώ να δεχθώ ότι αυτό που παρουσιάζει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην ύπαρξη ενός προσώπου, οπότε κι έχει τη μερίδα του λέοντος στο χρόνο που του δίνεται απ’ τους developers, είναι οι επιλογές που έκανε αναφορικά με το ποιον θα έχει δίπλα του, είτε άνδρα είτε γυναίκα. Το “Fragments of Him” μπορούσε λοιπόν άνετα να περιλαμβάνει όλα όσα δείχνει, αλλά ν’ αγγίζει και πολλά περισσότερα, οπότε και να καταλαμβάνει τουλάχιστον διπλάσιο χρόνο. Ως έχει, μου άφησε μία έντονη γεύση μονόπλευρης παρουσίασης στιγμών της ζωής ενός νέου ανθρώπου, που τόσο άδικα και άδοξα χάνεται.

ΑΓΝΗ NARRATIVE ΕΜΠΕΙΡΙΑ

Τα γραφικά του παιχνιδιού δε θα σας καταπλήξουν, ούτε και θα σας ενθουσιάσουν. Νομίζω ότι η καλύτερη και πιο αρμόζουσα φράση είναι ότι απλά επιτελούν τον σκοπό τους, παρουσιάζοντας τα διάφορα γεγονότα, και δη τις εκάστοτε αναμνήσεις των διαφόρων χαρακτήρων, υπό μία συγκεκριμένη μουντή χρωματική παλέτα, που θυμίζει έντονα χρήση sepia φίλτρου. Χαρακτηριστική είναι η απουσία εμφανών χαρακτηριστικών στα πρόσωπα, τακτική που εσχάτως συναντάται και σ’ άλλα παιχνίδια.

Fragments of Him Snap4Οι τρίτοι, αδιάφοροι, χαρακτήρες παρουσιάζοναι υπ’ αυτόν τον τρόπο

Μεγαλύτερες προσδοκίες είχα κι απ’ τη μουσική του τίτλου των Sassybot και Mata Haggis, που ναι μεν διαθέτει τον χαρακτήρα που θα περίμενε κανείς από ένα τέτοιου είδους και περιεχομένου παιχνίδι, δε περιλαμβάνει όμως τις κορυφώσεις εκείνες που θα αρμόζανε σε κάποιες στιγμές και θα προσφέρανε το κάτι παραπάνω. Τα δε voice overs είναι καλύτερα δουλεμένα, αλλά κι αυτά με τη σειρά τους δε καταφέρανε να με πείσουν για την ένταση των συναισθημάτων των χαρακτήρων στους οποίους αντιστοιχούν.

Όσο για τον χειρισμό, είναι πιθανώς ό,τι πιο απλοϊκό μπορεί να συναντήσει κανείς σε video game. Το μόνο που κάνουμε είναι να κλικάρουμε σε πρόσωπα κι αντικείμενα που εμφανίζουν κίτρινο περίγραμμα, οπότε και η ιστορία συνεχώς προχωρά. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Δε σηκώνουμε το παραμικρό αντικείμενο, το inventory είναι άγνωστη έννοια, κοινώς έχουμε να κάνουμε με μία κατεξοχήν narrative εμπειρία, που, ορθώς, δε προσπαθεί να δανειστεί το παραμικρό απ’ οποιοδήποτε άλλο genre.

Το “Fragments of Him” θεωρητικά θα έπρεπε ν’ απευθύνεται σ’ όλους. Νομίζω δε το καταφέρνει. Δεν αποτελεί κακή εμπειρία, αλλά το πρόβλημά του δεν είναι αυτό. Ο λόγος για τον οποίο αποτυγχάνει να ξεχωρίσει είναι ότι δίνει μία αίσθηση βιασύνης στην ολοκλήρωση κι ελλιπούς ψηλάφησης των στιγμών της ζωής του Will, μ’ επιφανειακή και μονόπλευρη κάλυψη των γεγονότων και συμβάντων που διαμορφώσανε τον χαρακτήρα και σημαδέψανε την ψυχή του εκλιπόντος πρωταγωνιστή. Μας μιλάει πολύ για τον έρωτα, μερικώς για την οικογενειακή αγάπη, τη φιλία όμως την αφήνει σχεδόν απέξω απ’ το όλο story και όταν την ακουμπά, την παρουσιάζει σαν προϊόν μία πρότερης ερωτικής σχέσης. Κι ενώ είναι ηλίου φαεινότερο ότι το παιχνίδι είχε την ανάγκη προβολής περισσοτέρων προσώπων που βρίσκονταν κοντά στον πρωταγωνιστή, ώστε να πλαισιώσουν και να παρουσιάσουν πολύ πιο ολοκληρωμένα την ιστορία της ζωή του, ζητά €20 για όσα έχει να μας δώσει, ποσό τελείως υπερβολικό.

Fragments of Him Snap5Αυτή η στιγμή κι η συνέχειά της σόκαραν τη γιαγιά του Will

ΑΛΛΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑ, ΑΛΛΟ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ

Δε ντρέπομαι να παραδεχθώ ότι είχα προετοιμαστεί για το ενδεχόμενο η συγκεκριμένη δημιουργία να καταφέρει να με συγκινήσει, κάτι που πολύ πρόσκαιρα κι αποσπασματικά πέτυχε. Δε μπορώ βέβαια ν’ αποκλείσω την πιθανότητα να συμβεί τ’ αντίθετο με μεγάλη μερίδα του κοινού. Νιώθω όμως την ανάγκη να κάνω μία ακόμη παρατήρηση, πιθανώς ρισκάροντας κάπου εδώ να χαρακτηριστώ ομοφοβικός, ή κι εγώ δε ξέρω τί άλλο, αλλά καθένας μας έχει τα πιστεύω του και δε πρέπει να τα κρύβει. Ειλικρινά δεν αντιλαμβάνομαι τί νόημα έχει η, στιγμιαία έστω, αναφορά που γίνεται απ’ τον Will, σχετικά με την από μεριάς του φιλοδοξία υιοθεσίας παιδιών απ’ τον ίδιο και τον Harry. Θεωρώ ότι αφ’ ενός είναι τελείως περιττή, αφ’ ετέρου εμπεριέχει τον κίνδυνο να δημιουργήσει πολύ αρνητικά συναισθήματα σ’ όσους δεν ασπάζονται την θέση αυτή.

Η πρώτη gaming απόπειρα των νεαρών developers των Sassybot και Mata Haggis δεν είναι κι η καλύτερη. Προσωπικά μου δώσανε μία αίσθηση έντονης σύγχυσης, ότι δε γνωρίζανε ούτε κι οι ίδιοι πού ακριβώς θέλανε να καταλήξουν. Δεν αποκλείεται η επόμενη δουλειά τους να τα πάει καλύτερα, αν κι εφόσον παρουσιάσουν πιο σφαιρικά και συγκροτημένα αυτό που θα θελήσουν να μεταφέρουν στο κοινό. Στο χέρι τους είναι.  

karkasSpecs 3

Pros

  • Επιχειρεί να στείλει ένα μήνυμα αγάπης για τα πρόσωπα που είναι κοντά στον καθένα μας
  • Διαθέτει κάποιες στιγμές που συγκινούν…

Cons

  • …αλλά είναι μόνο αυτό, στιγμές, αφού στο σύνολό του αποτυγχάνει να το πράξει
  • Η κάλυψη των συμβάντων στη ζωή του Will είναι αρκετά μονόπλευρη
  • Απουσιάζουν χαρακτήρες που διαθέτουν πιο κομβικό ρόλο στη ζωή ενός προσώπου, προεξεχόντων των γονιών του πρωταγωνιστή
  • Ολοκληρώνεται αδικαιολόγητα γρήγορα
  • Λόγω επιλογών στη σεξουαλική φύση, αλλά και περαιτέρω σχετικών πεποιθήσεων του πρωταγωνιστή, δεν απευθύνεται σ’ όλους
  • Η μουσική και τα voice overs δεν έχουν τη δύναμη και την εκφραστικότητα που θα έπρεπε
  • Πολύ υψηλή τιμή για όσα προσφέρει

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 52%

52%

Μάνος Καρκαλέμης

Ο Μάνος δε μπορεί παρά να νιώθει ευτυχής που ασχολήθηκε ενεργά με την gaming αρθρογραφία στα χρόνια 2009-2017, οπότε και του δόθηκε η ευκαιρία να γράψει reviews για κάποια adventure games-διαμάντια, όπως "The Whispered World", "Monkey Island 2-LeChuck's Revenge" (Remastered Edition), "The Book of Unwritten Tales 1&2", "Grim Fandango" (Remastered Edition), "Gabriel Knight-Sins of the Fathers" (25th Anniversary Edition), "Night of the Rabbit", "Memento Mori 2", "Day of the Tentacle" (Remastered Edition).

One Comment

  1. Μεστή και μαεστρική παρουσίαση ενός “δύσκολου” θεματικά τίτλου. Οι προβληματισμοί σου με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο, καθώς θεωρώ και εγώ πως μεμονωμένο το ζήτημα της ερωτικής προτίμησης, δεν αποτελεί κάτι συγκλονιστικό ή ικανό να στηρίξει μια αξιομνημόνευτη αφήγηση. Το εξαιρετικό φιλμ A Single Man του Tom Ford συγκινεί και τις πέτρες, ακριβώς γιατί εστιάζει στα σωστά, πανανθρώπινα κομμάτια της απώλειας.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL