Τα Πιο Αναμενόμενα Games του 2021

KING’S BOUNTY 2

ΑΓ: Έχω καταγράψει εκατοντάδες ώρες στις διάφορες εκδόσεις της σύγχρονης αναβίωσης του King’s Bounty αλλά η ανακοίνωση του sequel με προβλημάτισε ελαφρώς. Η σειρά αλλάζει εντελώς ύφος και περνά από το καρτουνίστικο στο πιο ρεαλιστικό, γεγονός που με στεναχωρεί γιατί έβρισκα μπόλικη γοητεία στο πιο ανάλαφρο και χιουμοριστικό στυλ των προηγούμενων. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι υπομονή ώστε να δούμε στην πράξη αν αυτό το νέο όραμα των developers έχει αντίστοιχο ενδιαφέρον.

SYBERIA: THE WORLD BEFORE

ΠΜ: Μετά τη μεγάλη χαμένη ευκαιρία του τρίτου μέρους για μια θριαμβευτική επιστροφή, οι προσδοκίες μου για το νέο Syberia είναι αρκετά χαμηλά. Από τη μία χαίρομαι που δε θα χρειαστεί να μείνουμε σε εκείνο το εντελώς απότομο φινάλε που είδαμε, από την άλλη, ειλικρινά δεν ξέρω τι κατεύθυνση θα μπορούσε να πάρει η σειρά. Ελπίζω να έμαθαν από τα λάθη του προηγούμενου και να μας διαψεύσει, ώστε να μην φτάσουμε στο σημείο να θεωρούμε τις σύγχρονες συνέχειες… περιττά αγγούρια.

ΓΔ: Ίσως φανεί ιεροσυλία σε κάποιους, αλλά ποτέ δεν ξετρελάθηκα με τα Syberia. Το τρίτο μέρος δε, δεν το άγγιξα καθόλου, παρ’ όλο που αγαπώ τα adventures. Θα είναι πολύ ευχάριστη έκπληξη το καινούριο Syberia να είναι τουλάχιστον αξιοπρεπές, έστω και αν το franchise δεν έχει πια την αίγλη του παρελθόντος. Κακό δε θα κάνει.

PSYCHONAUTS 2

ΠΓ: Μερών Δεύτερων συνέχεια. Το πρώτο Psychonauts ήταν το απόσταγμα του Δημιουργικού ζενίθ του Tim Schafer. Πολύ μεγάλη δόση τρέλας, πάντρεμα πολυποίκιλων καλλιτεχνικών επιρροών από κάθε αιώνα και πολιτισμό, εξαιρετικό platformer. Μακάρι, μακάρι, μακάρι να δούμε κάτι εφάμιλλο στο Psychonauts 2. Η Microsoft Games φαίνεται ότι έχει δόση κατάλληλη ρότα στα studio που έχει αγοράσει (βλ. Wasteland 3).

ΓΔ: Ο Tim Schafer έχει πολύ καιρό να παρουσιάστει κάτι που θα μας τινάξει το μυαλό. Συνεπώς, δεν έχω ιδιαίτερα μεγάλες προσδοκίες, από την άλλη το γεγονός ότι έχει την υποστήριξη της Microsoft (καθώς ως γνωστόν, ο άνθρωπος στη διαχείριση των οικονομικών “δεν το ‘χει”) ίσως καταλήξει στο πρώτο πραγματικά αξιόλογο παιχνίδι του εδώ και πολλά χρόνια.

ΗΙ: Το πρώτο Psychonauts παραμένει μέχρι και σήμερα το αγαπημένο μου platformer για τόσους πολλούς λόγους που θέλω ένα έξτρα αφιέρωμα μόνο σε αυτό. Τα είχε όλα και σε τέτοιο βαθμό που όσες φορές κι αν το έπαιξα πάνταέβρισκα κάτι καινούργιο να ανακαλύψω. Θα μπορούσα επίσης να το συγκαταλέψω ανάμεσα στα παιχνίδια τα οποία με δίδαξαν σπουδαία πράγματα, αλλά και έπαιξαν ρόλο στην μετέπειτα πορεία μου, μέσω των ατελείωτων αναφορών που είχε στον δικό μας κόσμο. Δεν μπορώ λοιπόν παρά να σταυρώνω τα δάχτυλά μου, με την ελπίδα όλα να πάνε καλά και να δούμε ένα εξαιρετικό δεύτερο μέρος. Κι αν ο Schafer δεν μπορεί να ξαναγράψει ιστορία, ας σταθεί τουλάχιστον αντάξιος του ονόματος που δημιούργησε πριν από 15 χρόνια.

ODDWORLD: SOULSTORM

ΠΓ: Έπειτα από το εξαιρετικό remake του Oddworld: Abe’s Oddysee, Oddworld: New’n’Tasty, ήρθε ο καιρός να δούμε το remake του Oddworld: Abe’s Exoddus. Στην πραγματικότητα το Soulstorm θα ξεφύγει από τα πλαίσια του απλού remake, θα πατήσει στον πρωτότυπο τίτλο, αλλά υποσχέται να δημιουργήσει κάτι εντελώς διαφορετικό. Με τα έως τώρα πειστήρια, θα έχουμε να κάνουμε με τους καλύτερους platform τίτλους ίσως και της δεκαετίας.

ΠΜ: Ιδιοφυής σειρά τα Oddworld, με το πάντρεμα χιούμορ, καφρίλας και κοινωνικού σχολιασμού. Δεν είχα την ευκαιρία να ασχοληθώ με το New ‘n’ Tasty ακόμα, αλλά θεωρώ τα πρωτότυπα από τα πιο γεμάτα puzzle-platform που έχω παίξει ποτέ, οπότε περιμένω με ανοιχτές αγκάλες κι αυτό.

NIOH 2

ΠΜ: Έχοντας κυκλοφορήσει μέσα στην προηγούμενη χρονιά για PlayStation 4, τα δείγματα που έλαβα ήταν πως πρόκειται περισσότερο για ένα Nioh 1.5. Φυσικά αυτό δεν αλλοίωσε την ποιότητα του παιχνιδιού και οι κριτικές ήταν ως επί το πλείστον θετικές. Αρκεί σε γενικές γραμμές η “more of the same” προσέγγιση; Θα το μάθουμε όταν έχουμε τα παιχνίδι στα χέρια μας το Φεβρουάριο. Προσωπικά το περιμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού το πρώτο μέρος όχι μόνο ήταν η πιο ξεχωριστή εναλλακτική των Souls, αλλά με κράτησε απασχολημένο και για τριψήφιο αριθμό ωρών…

ΓΔ: Πλέον, έχουμε συσσώρευση παιχνιδιών που προσπαθούν να μοιάσουν στην αριστουργηματική σειρά της From Software και όπως είναι φυσικό, δε βρίσκονται όλα στο ίδιο υψηλό επίπεδο. Το Nioh είναι η εξαίρεση στον κανόνα και το δεύτερο μέρος δε μοιάζει να πρωτοτυπεί, αντίθετα προσφέρει μια ακόμα γερή δόση δοκιμασίας νεύρων και υπομονής. Για τους λάτρεις του είδους είναι ό,τι πρέπει.

HUMANKIND

ΠΓ: Η εναλλακτική πρόταση για το Civilization. Μένει να δούμε αν τα αρχικά trailers και οι υποσχέσεις για ένα civ-game θα ικανοποιήσουν τους φίλους του είδους.

ΚΚ: Είμαι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ περίεργος όσον αφορά το Humankind. Κυρίως επειδή εκ πρώτης όψεως φαίνεται ως στυγνή αντιγραφή του Civilization VI, αλλά παράλληλα… διαφορετικό. Μένει να φανεί αν θα είναι “καλό” διαφορετικό ή “κακό” διαφορετικό.

ΓΔ: Ομολογουμένως, δεν είχα δώσει ιδιαίτερη σημασία στο εν λόγω παιχνίδι μέχρι που είδα περί τίνος πρόκειται. Δύσκολο να περάσει στη συνείδηση του κοινού ως κάτι άλλο εκτός από ένα Civilization-clone, αλλά οι εκπλήξεις έρχονται από εκεί που δεν το περιμένει κανείς.

SHADOW WARRIOR 3

ΓΔ: Πέρυσι είχαμε το εκπληκτικό Doom Eternal, φέτος το FPS της χρονιάς (ελπίζουμε να) είναι το Shadow Warrior 3 της Flying Wild Hog. Οι Πολωνοί δείχνουν να έχουν πιάσει το νόημα του “ορθόδοξου” shooter και από τα πρώτα gameplay trailers, φαίνεται φανταστικό. Το περιμένουμε με μεγάλη ανυπομονησία, αρκεί να μην πέσει στην (λίγο κουραστική) λούμπα του Shadow Warrior 2.

ΠΓ: Έχουμε δει από τις πρόσφατες κυκλοφορίες του DOOM ή Wolfenstein ότι αν ένα FPS δεν πάρει αρκετά σοβαρά τον εαυτό του, τότε παρέχει ακομπλεξάριστα άμυαλη διασκέδαση στο κοινό του. Αν το παραπάνω μέγεθος είναι ο απόλυτος και μοναδικός συντελεστής επιτυχίας, τότε το Shadow Warrior 3 είναι νικητής για το FPS of 2021 ήδη από το trailer του.

HITMAN 3

ΓΔ: To Hitman 2 διατήρησε ικανοποιητικά το ποιοτικό επίπεδο που έθεσε η IO Interactive με το πρώτο episodic μέρος και λίγο-πολύ αναμένουμε να συμβεί το ίδιο και με το τρίτο Hitman. Το σύντομο χρονικό διάστημα της κυκλοφορίας του σε σχέση με το δεύτερο Hitman (αναμένεται στις 20 Ιανουαρίου) δείχνει ότι οι Δανοί μάλλον δε θα καινοτομήσουν ιδιαίτερα, χωρίς αυτό απαραίτητα να σημαίνει ότι μας ενοχλεί. Άλλωστε τα καλά stealth games σπανίζουν πλέον.

PRINCE OF PERSIA: THE SANDS OF TIME – REMAKE

ΗΙ: Η επιστροφή μιας σειράς η οποία ενώ αγαπήθηκε από το κοινό, εντούτοις δεν μακροημέρευσε εν αντιθέσει με άλλες σειρές της Ubisoft. Αποτέλεσε όμως τον θεμέλιο λίθο για το πρώτο Assassin’s Creed. Το μόνο που χρειάζεται για να θεωρηθεί πετυχημένο ένα τέτοιο remake είναι απλώς να αναβαθμιστεί οπτικά. Ελπίζω να πάει καλά και εμπορικά ούτως ώστε να δούμε κάποια στιγμή τον Πρίγκηπα σε νέες περιπέτειες!

ΠΓ: Αγαπώ τη σειρά Prince of Persia (όχι σε σημείο που να έχω παίξει τα 2D spin-off, αλλά το PoP3D ήταν λατρεία), και τα νέα για το remake του πρώτου PoP: Sands of Time τα υποδέχτηκα με χαρά. Όχι διότι πιστεύω ότι είναι απαραίτητο ένα τέτοιο remake, αλλά διότι αν τα πάει σχετικά καλά (με βάση μετρημένες προσδοκίες) ίσως να δούμε συνέχειες όπως για τον υποτιμημένο τίτλο/soft-reboot του Πρίγκηπα το 2008.

ΓΔ: Το PoP: The Sands of Time είναι ένα από τα λίγα παιχνίδια που έκατσα να τερματίσω για παραπάνω από δύο φορές. Ομολογουμένως, δε βρίσκω ιδιαίτερο νόημα στο remake, πέρα από το να ανάψει τη σπίθα για τη δημιουργία μιας καινούριας συνέχειας, μετά το απλώς συμπαθητικό The Forgotten Sands του 2010. Αρκεί η Ubisoft να μην το κάνει και αυτό open-world.

LOW RADAR

ΠΓ: Εντάξει, κλέβω τώρα. Υπάρχουν κάμποσοι τίτλοι που φαίνεται να σκάνε εντελώς ξαφνικά παρά τη συνεχή τους ανάπτυξη και παρακολούθηση από τους μύστες. Ένας τέτοιος τίτλος π.χ. για μένα ήταν το Children of Morta. Επομένως, από τους πολυαναμενόμενους τίτλους του 2021 για μένα, θα είναι αυτοί που θα έρθουν (σχετικά) αναπάντεχα και θα εκπλήξουν. Ψευδοβαθυστόχαστη αρλούμπα τέλος!

ΓΔ: Στο ίδιο μήκος κύματος με τον προλαλήσαντα, υπάρχουν μπόλικοι “low-profile” τίτλοι που αναμένω μέσα στο 2021, αν και αυτοί αποτελούν περισσότερο προσωπικά “θέλω” παρά κάτι που θα συνταράξει όλους τους gamers. 3 Minutes to Midnight, Aragami 2, Industria, Encodya, Eastward είναι μερικοί, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα βρεθούν και άλλοι στην πορεία που δεν είχαμε ακούσει σχεδόν τίποτα γι’ αυτούς.

ΠΜ: Είναι διάφοροι οι τίτλοι που αναμένω εντός της χρονιάς, κάποιοι είναι δρομολογημένοι για φέτος και για άλλους ελπίζω ότι θα δω φέτος. Οι πιο αναμενόμενοι μου είναι System Shock Remastered (backer στην ανανεωμένη έκδοση ενός παιχνιδιού που δε χρειάζεται συστάσεις), Chernobylite (ισχυρότατο vibe από S.T.A.L.K.E.R.), Atomic Heart (Immersive Sim Σοβιετικής προέλευσης; yes, please!) και The Last Faith (Metroidvania με βαριά γοτθική ατμόσφαιρα και κολασμένο εικαστικό). Βέβαια, όπως είπαν και οι προλαλήσαντες, θα ήθελα το 2021 να με εκπλήξει ευχάριστα με games που εμφανίστηκαν από το πουθενά.

ΗΙ: Κοιτάζοντας πίσω βλέπω ένα 2020 όπου μέσα στον χαμό που σκόρπισε, μας άφησε παιχνίδια που αν μη τι άλλο απάλυναν τον πόνο μας, ταξιδεύοντάς μας σε φανταστικούς κόσμους. Κάπως έτσι οροματίζομαι και το ’21, το οποίο μπορεί να μην έχει τίτλους του βεληνεκούς ενός Cyberpunk 2077, έχει όμως αρκετά πολλά υποσχόμενα παιχνίδια. Μέσα σε αυτά συγκαταλέγω το Hogwarts Legacy, το οποίο θέλω να πιστεύω ότι θα φέρει επιτέλους έναν τίτλο άξιο της ιστορίας των βιβλίων της Rowling. Επιπλέον, περιμένω και το New World, ένα MMO από την Amazon, το οποίο με τα μέχρι τώρα δεδομένα, νιώθω ότι θα είναι το πρώτο online παιχνίδι που θα με τραβήξει έπειτα από χρόνια.